هفت زن زندانی سیاسی در نامه‌ای خواستار توقف صدور و اجرای حکم اعدام در ایران شدند.
نرگس محمدی زندانی سیاسی با انتشار نامه‌ای در حساب اینستاگرامش توسط ادمین نوشت: « ما تعدادی از زندانیان سیاسی بند زنان زندان اوین تصمیم گرفتیم به بهانه پنجمین سالگرد بازداشت فعالان محیط زیست حمایت خود را از آنها اعلام نموده و خواهان پشتیبانی نهادهای بین المللی حقوق بشری و افکار عمومی و آزادیخواهان برای آزادی آنها شویم.»
نرگس محمدی، سپیده قلیان، بهاره هدایت، عالیه مطلب‌زاده، رها عسگری زاده، نوشین جعفری و هستی امیری امضا کنندگان این نامه هستند.
این هفت تن با بیان اینکه ، مجازات «اعدام» و سلب «حق حیات» یکی از فاحش‌ترین موارد نقض حقوق بشر است و جراحت ناشی از آن هرگز التیام پیدا نمی‌کند نوشتند: «دهه‌هاست که جامعه ایران درد اعدام عزیزانش را بر دل نشانده و این روزها دوباره شاهد اعدام تعدادی از جوانان معترض بوده‌ایم که تعدادی از آنها هنوز در معرض خطر اعدام قرار دارند.»
آنها در این نامه اضافه کردند :«ما زنان زندانی سیاسی در محبسی به سر می‌بریم که سایه شوم احکام اعدام و تهدید به مرگ بر سر تعدادی از همبندیهایمان سنگینی کرده است، فعالان محیط زیست که به باور مردم ایران از شریف‌ترین و پر تلاش‌ترین ایرانیان برای حفظ محیط زیست و آینده سرزمینمان ایران هستند ، از جمله آنها می‌باشند، آنها با پرونده‌سازی‌های بی‌اساس سپاه پاسداران بازداشت شدند و ۲ سال در سلولهای انفرادی بند امنیت تحت فشارهای روحی و روانی و جسمی قرار گرفتند ، تا به کارهای نکرده‌ای اعتراف کنند که بازجویان سپاه اعدام را برایشان تدارک ببینند.»
در ادامه این نامه آمده است: «یکی از منزجرترین ابزارهای بازجویان برای اعمال فشار برای اخذ اعتراف ، نمایش صحنه اعدام برای این افراد بوده و حقیقتا تهدید به اعدام در تنهایی و بی کسی سلولهای انفرادی ، فاصله چندانی با اعدام ندارد.»
این هفت زندانی زن با نام بردن از همبندان خود تصریح کردند: «سپیده کاشانی و نیلوفربیانی دو همبندی ما در کنار سایر همکارانشان در چنین شرایطی روانه دادگاه فرمایشی شده و بدون وجود هیچ نوع ادله قانونی و مستندات حقوقی «جاسوس» خوانده شده و حتی با اتهام «افساد فی الارض» مواجه شدند، مریم حاج حسینی یکی دیگر از همبندیان ما ، که از برگزیدگان و منتخبان علمی کشور است ، به مدت ۴۱۲ روز را در خانه امن وزارت دفاع در منطقه ای دور از شهر تهران حبس بوده و همواره با تهدید حکم اعدام به موجب اتهام افساد فی الارض مواجه بوده است، مهوش شهریاری و فریبا کمال آبادی ماه‌های طولانی در سلولهای انفرادی و تحت فشار های روحی و روانی و جسمی شدید، از بدو بازداشت به دلیل باورهایشان با تهدید حکم اعدام به موجب اتهام افساد فی الارض و جاسوسی مواجه بوده‌اند،فشارهای روانی و شکنجه های جسمی علیه زینب جلالیان برای اخذ اعتراف دروغ مبنی بر انجام عملیات مسلحانه صورت گرفت که او هرگز نپذیرفت، اما تلاشهای نهادهای امنیتی برای اعدام شیرین علم هولی منجر به اجرای حکم او شد.»
به نوشته نرگس محمدی این زندانیان سیاسی زن در نامه خود ضمن ابراز انزجار از حکم اعدام و سلب حق حیات و هر گونه شکنجه از افکار عمومی خواستند تا برای توقف حکم اعدام معترضان از پای ننشینند.
نرگس محمدی ۱۶ دی ماه نیز در گزارشی تفصیلی مشخصات ۵۸ تن از زنان محبوس در بند عمومی اوین را شرح داده که ۳۳ تن از آنها به گفته او مادر هستند و برخی از آنان کودکان خردسال دارند.
