دانشمندان از اثبات یک فرضیه ۵۰ ساله و کشف نخستین غار در کره ماه خبر دادند و اعلام کردند که این غارها می‌توانند به عنوان یک «جان‌پناه» برای ماه‌نوردان آینده استفاده شوند.
این غار بزرگ که به گودالی در سطح ماه متصل است دستکم ۴۵ متر عرض و بین ۳۰ تا ۸۰ متر طول دارد و به گفته محققان می‌تواند آغازی بر کشف غارهایی دیگر در سطح این کره باشد.
غار کشف شده،با تجزیه و تحلیل داده‌های ارسالی از مدارگرد شناسایی ماه ناسا در سال ۲۰۱۰ و با استفاده از طول موجهای ارسالی برای تشخیص حفرات سطح ماه پیدا شده است.
لورنزو بروزونه، استاد مخابرات و مدیر آزمایشگاه سنجش از دور در دانشگاه ترنتو، به سی‌ان‌ان گفته غارها محیطی منحصر به فرد هستند که تاریخ ماه را حفظ می‌کنند و تجزیه و تحلیل سنگ‌های درون آنها می‌تواند اکتشافات جدید مرتبط با تکامل ماه را امکان‌پذیر کند.
پژوهشگران معتقدند که یافتن مناطقی همچون غارها در سطح ماه می‌تواند در آینده، انسانهای فضانورد و کاشفان رباتیک را در برابر محیط خشن این کره از جمله تشعشعات قدرتمند و تغییرات دمایی شدید محافظت کنند.
به گفته ناسا، در نزدیکی استوای ماه، دما در نور روز به میانگین مثبت ۱۲۱ و در هنگام شب به منفی ۱۳۳ درجه سانتیگراد می‌رسد که می‌تواند روباتهای کاشف و ماه‌نوردان را با مشکلات عدیده‌ای روبرو کند اما دمای غارهای این کره به طور پیوسته و میانگین در حدود ۱۷ درجه سانتیگراد باقی می‌ماند.
هم‌اکنون ایالات متحده و چین برای ایجاد یک حضور طولانی مدت انسانی در کره ماه در حال رقابت با یکدیگر هستند.
ایالات متحده سوم اسفند ۱۴۰۲ ماه‌نورد اودیسه را به عنوان اولین فضاپیمای ایالات متحده بعد از گذشت نیم قرن روی سطح کره ماه نشاند تا تسهیل‌کننده اولین «فرود نرم» روی ماه توسط یک وسیله نقلیه تجاری تحت برنامه «آرتمیس» ناسا باشد.
ناسا در برنامه آرتمیس قصد دارد اولین خدمه خود را در اواخر سال ۲۰۲۶ به عنوان بخشی از اکتشافات طولانی مدت روی‌ماه پیاده کند.
کشف نخستین غار در ماه بعد از یک فرضیه ۵۰ ساله؛ دانشمندان می‌گویند می‌تواند «جان‌پناهی» برای ماه‌نوردان باشد
