حامد کرزی، رئیس جمهوری افغانستان آمریکا را به قطع کمک ها و تدارکات نظامی به نیروهای افغان متهم کرد. او روز یکشنبه ۱۰ آذر (اول دسامبر) گفت این اقدام آمریکا برای تحت فشار آوردن به او صورت گرفته تا توافقنامه امنیتی با واشنگتن را امضا کند که حضور نیروهای نظامی آمریکایی در افغانستان ، پس از ترک سربازان بینالمللی از آن کشور در سال ۲۰۱۴ را تضمین می کند.
واشنگتن با رد این اتهام گفته است مانند دو سال پیش در عراق، اغلب سربازان خود را از افغانستان خارج خواهد کرد مگر آن که توافقنامه فوق به امضا برسد.
بیانیه ای که از سوی دفتر حامد کرزی صادر شده می گوید: «قطع سوخت و خدمات حمایتی از ارتش افغانستان و نیروهای پلیس به عنوان ابزاری برای فشار بر افغانستان برای امضای قرارداد امنیتی مورد استفاده قرار گرفته است.»
آقای کرزی هفته گذشته گفته بود که امضای قرارداد را به پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آوریل ۲۰۱۴ (فروردین آینده) موکول می کند.
مقامات آمریکایی می گویند مشکلات تدارکاتی در پاکستان ممکن است عامل تاخیر در تحویل کمک های حمایتی آمریکا از نیروهای نظامی افغانستان باشد .
نیروهای به رهبری ناتو در افغانستان در بیانیه ای گفته اند: «در ارسال و تحویل سوخت هیچ گونه تعللی صورت نگرفته و ما به محض دریافت دستور، آن را انجام می دهیم.»
مناسبات رئیس جمهوری افغانستان با آمریکا از وقتی دچار تنش شد که آقای کرزی از ریشسفیدان و سران قبیلهای دعوت کرد که با شرکت در لویه جرگه به قرارداد امنیتی با آمریکا رای دهند بعد به رای آنان بی اعتنایی کرد. آنان به امضای قرارداد فوق رای مثبت داده بودند.
آقای کرزی حتی پس از تثبیت مفاد قرارداد، شروطی را تعیین کرده از جمله آزادی تمام زندانیان افغان در بازداشتگاه گوانتانامو و توقف عملیات نظامی علیه غیرنظامیان.
روز پنجشنبه گذشته، حامد کرزی متحدان غربی افغانستان را به خاطر بمبگذاری در یک خانه و کشتن یک کودک محکوم کرد. ناتو وعده داده که درباره این حمله تجسس کند.
اگر توافقنامه امنیتی آمریکا و افغانستان امضا نشود، کمک های چندین میلیارد دلاری غرب به افغانستان در خطر قطع شدن قرار می گیرد و خطر سقوط اقتصاد نیمجان افغانستان افزایش می یابد. همچنین احتمال بازگشت جنگ داخلی و قومی به آن کشور خطر دیگری است که افغانستان را تهدید می کند.
منتقدان داخلی می گویند آقای کرزی وارد بازی خطرناکی شده که امنیت آینده افغانستان را تهدید می کند.
توافق ده ساله با آمریکا میزان و شکل حضور نظامی آمریکا در افغانستان پس از پایان ماموریت ناتو در افغانستان در سال ۲۰۱۴ را تعیین می کند. بدون این توافقنامه، آمریکا نمی تواند نیروهایش را در افغانستان حفظ کند و دیگر کشورها نیز نیروهایشان را خارج خواهند کرد.
افغانستان هنوز زیر سایه سیاه بازگشت طالبان است و کار آموزش به نیروهای نظامی افغان هنوز تمام نشده است.
واشنگتن با رد این اتهام گفته است مانند دو سال پیش در عراق، اغلب سربازان خود را از افغانستان خارج خواهد کرد مگر آن که توافقنامه فوق به امضا برسد.
بیانیه ای که از سوی دفتر حامد کرزی صادر شده می گوید: «قطع سوخت و خدمات حمایتی از ارتش افغانستان و نیروهای پلیس به عنوان ابزاری برای فشار بر افغانستان برای امضای قرارداد امنیتی مورد استفاده قرار گرفته است.»
آقای کرزی هفته گذشته گفته بود که امضای قرارداد را به پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آوریل ۲۰۱۴ (فروردین آینده) موکول می کند.
مقامات آمریکایی می گویند مشکلات تدارکاتی در پاکستان ممکن است عامل تاخیر در تحویل کمک های حمایتی آمریکا از نیروهای نظامی افغانستان باشد .
نیروهای به رهبری ناتو در افغانستان در بیانیه ای گفته اند: «در ارسال و تحویل سوخت هیچ گونه تعللی صورت نگرفته و ما به محض دریافت دستور، آن را انجام می دهیم.»
مناسبات رئیس جمهوری افغانستان با آمریکا از وقتی دچار تنش شد که آقای کرزی از ریشسفیدان و سران قبیلهای دعوت کرد که با شرکت در لویه جرگه به قرارداد امنیتی با آمریکا رای دهند بعد به رای آنان بی اعتنایی کرد. آنان به امضای قرارداد فوق رای مثبت داده بودند.
آقای کرزی حتی پس از تثبیت مفاد قرارداد، شروطی را تعیین کرده از جمله آزادی تمام زندانیان افغان در بازداشتگاه گوانتانامو و توقف عملیات نظامی علیه غیرنظامیان.
روز پنجشنبه گذشته، حامد کرزی متحدان غربی افغانستان را به خاطر بمبگذاری در یک خانه و کشتن یک کودک محکوم کرد. ناتو وعده داده که درباره این حمله تجسس کند.
اگر توافقنامه امنیتی آمریکا و افغانستان امضا نشود، کمک های چندین میلیارد دلاری غرب به افغانستان در خطر قطع شدن قرار می گیرد و خطر سقوط اقتصاد نیمجان افغانستان افزایش می یابد. همچنین احتمال بازگشت جنگ داخلی و قومی به آن کشور خطر دیگری است که افغانستان را تهدید می کند.
منتقدان داخلی می گویند آقای کرزی وارد بازی خطرناکی شده که امنیت آینده افغانستان را تهدید می کند.
توافق ده ساله با آمریکا میزان و شکل حضور نظامی آمریکا در افغانستان پس از پایان ماموریت ناتو در افغانستان در سال ۲۰۱۴ را تعیین می کند. بدون این توافقنامه، آمریکا نمی تواند نیروهایش را در افغانستان حفظ کند و دیگر کشورها نیز نیروهایشان را خارج خواهند کرد.
افغانستان هنوز زیر سایه سیاه بازگشت طالبان است و کار آموزش به نیروهای نظامی افغان هنوز تمام نشده است.