شهر خوابزده «پوکیپسی»، تابستان‌ها، با ورود هنرمندان برجسته و مبتکر تئاتر از سراسر آمریکا به یک مرکز فرهنگی عمده تبدیل می شود که نخستین اجراهای آزمایشی نمایش‌های عمده جدید در آن، تماشاگران تئاتر را از خود نیویورک و شهرهای اطراف، به آنجا می‌کشاند.
جشنواره تئاتر تابستان امسال میزبان حدود ۱۰ هزار تماشاگر است، در شهر نسبتا کوچک «پوکیپسی» در شمال ایالت نیویورک که فقط ۳۰ هزار جمعیت دارد.
موسسه آموزش عالی واسر، «کالج واسر»، که تئاتر مجهز «پاور هاوس» در آن قرار دارد، برگزارکننده این جشنواره است، که ۳۵۰ بازیگر، کارگردان و طراح صحنه تئاتر را این هفته و هفته آینده، در خوابگاه های دانشجویی خود، جای می دهد.
علاوه بر «پاور هاوس»، سالن‌های کوچکتر در سراسر کمپوس بزرگ مدرسه عالی واسر، نیز در اختیار جشنواره تئاتر قرار می گیرد.
این جشنواره تاریخی، که ۳۳ سال سابقه دارد، به محلی برای پرورش نمایش‌های جدید تبدیل شده. موزیکال‌های پرفروش و تحسین‌شده، از جمله «همیلتون» که همچنان صاحب گران‌ترین و نایاب‌ترین بلیت‌های «برادوی» است، و نمایش «انسان‌ها»، برنده جوایز «تونی» قبل از آنکه به «تئاتر پابلیک» و «برادوی» نیویورک، در ۸۰ مایلی جنوب پوکیپسی، منتقل شوند، ابتدا در کالج واسر، و جشنواره «پاور هاس» به نمایش در آمدند.
این جشنواره، که حاصل همکاری موسسه غیرانتفاعی «صحنه و فیلم نیویورک» و «کالج واسر» است، فضایی است که هنرمندان تئاتر می‌توانند فارغ از فشارهای مالی، آزادانه به خلاقیت و پرورش آثار جدید بپردازند.
نمایشنامه‌نویس برجسته، «جان پاتریک شنلی»، برنده جایزه پولیتزر، که طی سالها، آثار متعددی را در جشنواره «پاورهاوس» به وجود آورده، در مصاحبه با «وال استریت جورنال» می‌گوید: «این جشنواره، یکی از امن‌ترین و برانگیزاننده‌ترین مکان‌ها» است.
تابستان امسال، جشنواره پاورهاس، که تا پایان ماه جولای،ادامه می‌یابد، به سنت هرساله خود ادامه می‌دهد. هر چند «شنلی» امسال در کالج واسر حضور نخواهد داشت، ولی چندین هنرمند برجسته تئاتر، این هفته و هفته آینده، در جشنواره حضور دارند.
«جاش رادنر»، که به خاطر بازی در نمایش هفتگی تلویزیونی «چگونه با مادرت ملاقات کردم» شهرت گسترده دارد، امسال یکی از نمایشنامه‌های خود به نام «دره مقدس» در جشنواره «پاورهاوس» عرضه کرد.
موزیکال جدید «زندگی مخفی زنبورها» از نویسنده «لین ناتج» و آهنگساز برجسته، «دانکن شیک» که هر دو در «برادوی» سابقه دارند، در سه روز آخر ماه جولای، روی صحنه خواهد رفت.
امسال تابستان، جشنواره «پاورهاوس» با هزینه‌ای معادل یک میلیون و ۲۰۰ هزار دلار، به روی هم، ۱۲ نمایش جدید را معرفی می‌کند. هر چند برخی از نمایش‌های جدید، به صورت روخوانی، اجرا می‌شوند.
یکی از خصوصیات یگانه جشنواره «پاور هاوس» این است که به منتقدان اجازه بررسی آثار جدید عرضه شده را نمی‌دهد. «چارلز پسی» می‌نویسد عدم حضور منتقدها، هنرمندان را از دخالت نیروهای خارج از جشنواره، مصون نگاه می‌دارد.
«جوانا فالزر»، مدیر هنری موسسه «صحنه و فیلم نیویورک»، یکی از برگزارکنندگان جشنواره «پاور هاوس»، می‌گوید آثاری که در جشنواره عرضه می‌شوند، همچنان در حال پرورش هستند و تمام شده نباید تلقی شوند. وی می‌گوید: «یکی از ویژگی‌های جشنواره این است که کارها را در مرحله پرورش، عرضه می‌کند.»
بنا به گزارش «وال استریت جورنال» امسال ۱۰ هزار تماشاگر برنامه‌های جشنواره را تماشا کردند. برخی از آنها، حرفه‌ای‌های تئاتر هستند، از جمله تهیه‌کننده‌های تئاتر برادوی، که در جستجوی نمایش گیشه‌شکن بعدی هستند. اما بیشتر تماشاگران، هنردوستان محلی هستند که از شهرهای کوچک شمال نیویورک به پوکیپسی می‌آیند تا نمایش‌های جدید را در مرحله آزمایشی، تماشا کنند.
در کنار اجرای نمایش‌های جدید، جشنواره تابستانی «پاور هاوس» برنامه آموزشی گسترده‌ای نیز دارد. امسال، ۴۰ هنرمند جوان که هر یک ۵ هزار دلار شهریه پرداخته‌اند، در دوره‌های تابستانی جشنواره، آموزش می‌بینند.
علاوه بر «پاور هاوس» در شمال ایالت، در خود شهر نیویورک نیز تابستان‌ها، جشنواره‌های تئاتر، به عرضه آثار جدید، فرصت می‌دهند. یکی از عمده‌ترین این جشنواره‌ها، جشنواره «نمایش‌های موزیکال» نیویورک است، که به مدت یک‌ماه، از ۱۰ جولای تا ۶ آگوست، ادامه دارد.
