لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
سه شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ ایران ۱۲:۵۵

نامه‌ای از زندان در ونزوئلا: «مرا آزاد کنید!»؛ روایت فقدان عدالت و شفافیت قضایی در رژیم مادورو


دنیس وادل، همسر تومئو وادل، در میان دو دخترش ورونیکا، سمت راست، و کریستینا، با عکسی دیجیتال از تومئو که در ونزوئلا زندانی است. ۱۵ فوریه ۲۰۱۹
دنیس وادل، همسر تومئو وادل، در میان دو دخترش ورونیکا، سمت راست، و کریستینا، با عکسی دیجیتال از تومئو که در ونزوئلا زندانی است. ۱۵ فوریه ۲۰۱۹

بخش انگلیسی صدای آمریکا - مدیر آمریکایی یک شرکت نفتی که سه سال است در ونزوئلا زندانی است می‌گوید همه امیدش به یک دادرسی منصفانه است که بتواند طی آن آزادی‌اش را به دست آورد و با رفع اتهامات به آغوش خانواده‌اش در ایالات متحده برگردد.

تومِئو وادِل در نامه ای از زندان که در اختیار آسوشیتدپرس قرار گرفته است، می‌گوید جدایی از همسر و سه فرزند و نوه تازه متولد شده‌اش که هرگز ندیده، به خصوص در این فصل تعطیلات «شکرگزاری» دردناک است.

وادِل در نامه‌اش، با اشاره به استقبال از سنت‌های آمریکایی پس از مهاجرت از کاراکاس به ایالت لوییزیانا در سال ۱۹۹۹ برای کار در شرکت نفتی «سیتگو»، می گوید: «این جشن‌ها، پیش از تحمل این تراژدی، برای خانواده ما بسیار خاص بود.»

این نخستین بار است که وادِل یا دیگر مدیران نفتی موسوم به «سیتگو۶» از زمان بازداشت‌شان علنی اظهارنظر کرده‌اند. آنها به فساد گسترده متهم شده اند. وادِل در زندان مخوفی در کاراکاس نگهداری می‌شود.

او در یک نامه چهار صفحه‌ای دست‌نویس با وجود پرداختن به شرایط موجود امید را از دست نداده است: «طی دادگاه، حقیقت غیرقابل انکار بوده است. ثابت می شود که من بیگناهم.»

او در نامه‌اش نوشته است: «من هم اكنون به یک دوراهی رسیده‌ام كه اگر در آن عدالت اجرا شود می‌توانم دوباره زندگی‌ام را بسازم و بکوشم تمام لحظات از دست رفته را برای خانواده‌ام جبران کنم. ... مرا آزاد کنید.»

جلسه سال ۲۰۱۷

وادِل، ۶۱ ساله، و پنج مدیر دیگر «سیتگو»، در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۷ برای جلسه‌ای درباره بودجه به مقر شرکت نفتی دولتی «پی دی وی اس اِی»، شرکت مادر «سیتگو» مستقر در هیوستون، فراخوانده شدند. یک جت خصوصی این شرکت، آنها را به «کاراکاس» رساند و به آنها گفته شد که برای تعطیلات روز شکرگزاری به خانه برمی‌گردند.

اما در عوض، افسران اطلاعات ارتش به آنها یورش بردند و آن‌ها را به زندان منتقل کردند.

دادگاه آنها چهار ماه پیش آغاز شد و واپسین دفاعیات آنها نیز روز پنج‌شنبه ارائه شد. اکنون همه در انتظار حکم قاضی هستند.

نیکلاس مادورو، رئیس رژیم حاکم بر ونزوئلا، با این بازداشت‌ها در صنایع نفتی ونزوئلا که زمانی رونق داشت دست به پاکسازی زده است. پس از آن هم رئیس «پی دی وی اس اِی»، وزیر پیشین نفت و چند تن دیگر بازداشت شدند.

مدیران بازداشت شده به همراه وادِل شامل گوستاوو کاردِناس، خورخه تولِدو، خوزه لوئیس زامبرانو، و آلیریو زامبرانو همه شهروند ایالات متحده هستند و خوزه پریرا دارای اجازه اقامت دائم در ایالات متحده است.

آن ها به رشوه‌خواری در یک پیشنهاد وام ۴ میلیارد دلاری متهم هستند؛ وامی که هرگز اجرا نشد. مادورو در آن مقطع آن ها را به «خیانت» متهم کرد. همه آن‌ها گفته‌اند گناهی مرتکب نشده‌اند.

خبرنگاران و گروه‌های حقوق بشری به دادگاه و جلسات رسیدگی قضایی دسترسی نداشته‌اند.

وکیل وادِل می گوید به نظر می‌رسد موکلش در یک «مناقشه ژئوپولتیک» گرفتار شده که در آن هیچ نقشی نداشته است. او گفت اسم وادِل در هیچ یک از اسنادی که دادستانان به عنوان شواهد ارائه کرده‌اند به طور مستقیم یا غیرمستقیم دیده نمی‌شود.

بیل ریچاردسون، فرماندار سابق نیومکزیکو، در ماه ژوئیه در سفری به کاراکاس با مادورو ملاقات کرد. چند روز پس از آن کاردناس و تولدو از زندان به حصر خانگی منتقل شدند و دو هفته بعد دادگاه آنها شروع به کار کرد. ریچاردسون ابراز امیدواری کرده است تا کریسمس اتفاقات مثبتی رخ دهد.

روشن نیست جو بایدن، رئیس جمهوری منتخب ایالات متحده، در برابر مادورو چه رویکردی داشته باشد. دولت پرزیدنت ترامپ برای برکناری مادورو تحریم های مالی شدیدی وضع کرده و وزارت دادگستری ایالات متحده برای دستگیری او به عنوان «تروریست قاچاق مواد مخدر» ۱۵ میلیون دلار جایزه تعیین کرده است.

وادِل در نامه‌اش به مسائل سیاسی اشاره ای نکرده و نامی از مادورو یا زندانبان های خود نبرده، اما نسبت به عواقب نامه‌نگاری‌اش ابراز نگرانی کرده است. خانواده او مشوقش در نوشتن این نامه بوده‌اند. وادِل طی ۳۵ سال کار برای «پی دی وی اس اِی» و «سیتگو» به نایب رئیسی بخش پالایش رسید.

وادِل فرزند یک خانواده اسپانیایی است که سال ها پیش به ونزوئلا مهاجرت کرده بودند.

XS
SM
MD
LG