لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ ایران ۰۷:۵۹

تأثير عدم حضور پاکستان در کنفرانس بن بر مذاکره با طالبان


تأثير عدم حضور پاکستان در کنفرانس بن بر مذاکره با طالبان
تأثير عدم حضور پاکستان در کنفرانس بن بر مذاکره با طالبان

نيويورک تايمز به نقل از مقامات آمريکايی می نويسد که مقامات پاکستانی، موافقت خود را با حمله اخير ناتو که به کشته شدن ۲۴ سرباز پاکستانی منجر شد، بدون آگاهی از حضور نيروهای خودی در آن منطقه، داده بودند. گزارش رسمی اين حادثه قرار است در بيست و سوم ماه دسامبر منتشر شود.

در همين حال تصميم پاکستان به تحريم کنفرانس بين المللی آينده افغانستان موفقيت اين همايش را به خطر خواهد انداخت. اين کنفرانس قرار است، روز دوشنبه ، پنجم ماه دسامبر در شهر بن در آلمان برگزار شود.

مردم پاکستان هنوز از کشته شدن ۲۴ سرباز پاکستانی در حمله اخير ناتو در مرز با افغانستان، خشمگينند. پاکستان مسير تدارکاتی اصلی ناتو به افغانستان را مسدود کرده است و به کارکنان آمريکايی در يکی از پايگاه های مورد استفاده برای جنگنده های بدون سرنشين دستور داده است، از آن محل خارج شوند. آندرو وايلدر، کارشناس امور آسيای جنوبی در موسسه آمريکايی صلح، می گويد: بدون نقش سازنده پاکستان هيچ راه حل مسالمت آميزی برای افغانستان پيدا نخواهد شد.

کشته شدن ۲۴ سرباز پاکستانی، به روابط آمريکا و پاکستان آسيب جدی، وارد کرده است. اسلام آباد به درخواست های جهانی برای تجديدنظر در تحريم کنفرانس بن پاسخ منفی داده است. نيروهای ائتلاف در افغانستان قرار است در چند سال آينده از افغانستان خارج شوند و هدف از گفتگوها يافتن راهکارهای لازم برای انتقال مسئوليت ها به نيروهای افغان است.

مارک تونر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمريکا، شرکت اسلام آباد در کنفرانس بن را به نفع پاکستان می داند و می گويد: ما معتقديم، حضور پاکستان در کنفرانس بن به نفع آن کشور باشد، زيرا، هدف اين کنفرانس تنها برای تلاش در ايجاد يک افغانستان صلح آميز و با ثبات است.

ده سال قبل، در پی اشغال افغانستان در واکنش به حمله های تروريستی يازده سپتامبر، ديپلمات ها برای تعيين يک دولت انتقالی در آن کشور، در کنفرانسی در بن شرکت کردند. اين بار، انتقال مسئوليت های امنيتی به نيروهای افغان در دستور جلسه کنفرانس بن قرار دارد و آشتی سياسی بين طالبان و دولت افغانستان نيز موضوع ديگری در اين کنفرانس خواهد بود.

الاخضر ابراهيمی، فرستاده پيشين سازمان ملل متحد، به دشواری برقراری گفتگو با طالبان اشاره کرده و می گويد: همه راجع به ملاقات و گفتگو با طالبان صحبت می کنند و انجام آن واقعاً دشوار است؛ در سال ۲۰۰۲ بسيار راحتر بود. ما در اين کار کوتاهی کرديم. واقعاً يک قصور بزرگ بود.

نقش نيروهای بين المللی در افغانستان و همچنين، کمک های خارجی پس از خروج نيروهای جنگی از افغانستان در سال ۲۰۱۴ در دستور کار کنفرانس بن خواهد بود.

XS
SM
MD
LG