«عِمران خان» که تا یک قدمی نخست وزیری پاکستان رسیده است، کیست؟
او بزرگترين کريکت باز در تاريخ پاکستان است که پس از سه دوره کارزار خستگی ناپذير در صحنۀ سياسی، با پشتوانۀ حمايت نسل جوان کشور خود را برای رسيدن به مقام نخست وزيری آماده می کند.
رسانه های پاکستان می گویند عمران خان، سياستمدار مدرن با شعار پاکستان نوين به هموطنان خود قول داده فساد و خشونت را از سيمای پاکستان پاک کند.
زندگی عمران خان، چهره برجستۀ پاکستانی به مرحله ای رسيده که به دشواری بتوان از او به عنوان کريکت باز معروف پاکستان سخن گفت، او اکنون سياستمدار سرسخت و پيگيری است که با تمرکز و تکيه بر شعار پاکستان نوين راه خود را سرانجام در صحنۀ سياسی پاکستان گشوده است.
به عقیده تحليگران سياسی، عمران خان نيز سوار بر موجی از يک حرکت جهانی رنسانس گونه، به يکباره در صدر جايگاه سياسی کشور خود جای گرفته و به جايی رسيده که اکنون برای هوادارانش حکم يک رهبر نوين، جسور، و فساد ناپذيری را دارد که پاکستان سالها انتظارش را می کشيده است.
عمران خان سياستمدار ۶۵ سالۀ پاکستانی در خانواده ای متعلق به يکی از طوايف پنجاب لاهور، در شرق پاکستان متولد شده، تحصيلکردۀ آکسفورد و دارای مدرک ليسانیس در رشتۀ فلسفه، سياست و اقتصاد است.
وی در پی پيروزی در مسابقات جام جهانی کريکت در استراليا، در سال ۱۹۹۲ مربیگری تيم ملی کريکت پاکستان را بر عهده گرفت.
عمران خان پس از بازنشستگی در حوزۀ ورزش، بيشتر وقت خود را صرف کارهای انساندوستانه و امور اجتماعی کرد. نخستين مرکز تخصصی مبارزه با سرطان به همت عمران و به نام مادر وی، شوکت خانم افتتاح شد و تأسيس نخستين کالج فنی در منطقۀ فقير و روستانشين ميانوالی در پنجاب را در کارنامۀ خود دارد.
عمران خان با سرخوردگی از ديوان سالاری و فساد مزمن مبارزه با نظام در سال ۱۹۹۶ با ايجاد حزب مرکز گرای موسوم به «تحريک انصاف» پا به ميدان سياست گذاشت با اين وعده که عدالت را در کشور برقرار سازد.
او در جريان مبارزات انتخاباتی با شعار پاکستان نوين به مردم قول داده با فساد بجنگد، و در ساختار سياسی پاکستان تحولی بنيادين بوجود آورد. از ديگر وعده های عمران خان اين است که بی درنگ شغل ايجاد کند، و در ۵ سال آينده ۵ ميليون واحد مسکونی در اختيار خانواده های کم درآمد بگذارد.
يکی از استادان دانشکدۀ علوم سياسی در دانشگاه لاهور می گويد: پاکستان از درون از هم پاشيده است نه از بيرون. اگر بتواند درون خود را اصلاح کند، از بيرون خود به خود به پيشرفت چشمگيری خواهد رسيد و عمران خان در حال حاضر تنها کسی است که جسارت اين کار را دارد.
روی دیگر عمران خان
با این حال، روزنامه گاردین در مقاله ای به قلم فاطمه بوتو، کارنامه عمران خان را نه چندان درخشان توصیف کرده و آن را توام با «اپورتونیسم و کُرنش» توصیف کرده است.
خانم بوتو، برادرزاده بی نظیر بوتو نخست‌وزیر فقید پاکستان و نوه ذوالفقار علی بوتو است.
این مقاله می گوید عمران خان طرفدار قوانین علیه کفرگویی بوده است که به سختگیرانه بودن، شهرت دارد.
بر اساس مقاله گاردین، عمران خان در سال ۲۰۰۶ علیه یک لایحه حمایت از زنان رای داد که عواقبش این بود که اثبات اتهام تجاوز جنسی از سوی زنان قربانی تجاوز تقریبا غیرممکن است مگر آنکه آنها بتوانند چهار شاهد بیاورند. به خاطر این قانون و بدون چهار شاهد، تقریبا همیشه قربانی بود که پشت میله های زندان قرار می گرفت و نه متجاوز.
متممی که عمران خان علیه آن رای داد، اجازه می داد زنی که می گفت قربانی تجاوز جنسی شده، سخنش در نظر گرفته شود و اجازه یابد در اداره پلیس شکایت خود را مطرح کند و در بیمارستان، آزمایش های مربوط به قربانیان تجاوز جنسی، روی آنها صورت می بگیرد.
مقاله گاردین می گوید عمران خان علیه فمینیسم موضعگیری کرده و آن را تضعیف مادری خوانده است.
نویسنده گاردین می گوید عمران خان همچنین یک مشت کاربر آنلاین در فضای مجازی را استخدام کرد و آنها را بسیج کرد که منتقدانش حمله کنند و آنها را به مرگ تهدید کنند.
به نوشته این مقاله او همچنین مورد حمایت موسس یک سازمان پیکارجو قرار گرفت که بر اساس گزارش ها، این فرد، دستیار اسامه بن لادن نیز بوده است و در فهرست تروریستی آمریکا نیز قرار دارد. مقاله می گوید عمران خان از حمایت او استقبال کرد.
