نودمین اسکار از نظر شمار اندک بیننده در تاریخ امراسم اهدای جوایز، بیسابقه بود. شرکت سنجش تماشاگران اعلام کرد برای نخستین بار در تاریخ، شمار تماشاگران از ۳۰ میلیون خانوار کمتر بود و به ۲۶.۵ میلیون خانوار سقوط کرد. شرکت دادهسنجی «نیلسون» روز دوشنبه اعلام کرد که ۲۶.۵ میلیون خانواده، تماشاگر مراسم سه ساعت و نیمه اهدای جایزه اسکار بودند. این رقم به تماشاگران تلویزیون مربوط است و شامل تماشاگران اینترنتی نمیشود.
شبکه تلویزیونی «ای. بی. سی»، واحدی از شرکت معظم والت دیزنی، به مشترکان تلویزیونهای کابلی اجازه داده بود که با وارد کردن رمز عبور تلویزیون کابلی خود، پخش زنده اسکار را از طریق اینترنت تماشا کنند.
ریزش تماشاگران یکشنبه شب، از سال ۱۹۷۴ که نیلسون سنجش تماشاگران پخش زنده اهدای جایزه اسکار را آغاز کرد، تاکنون سابقه نداشت، و ۲۰ درصد از تماشاگران سال ۲۰۱۷ که ۳۲.۹ میلیون خانواده گزارش داده شده بود، کمتر بود. این در حالی است که در سال ۲۰۱۶، تماشاگران اسکار از ۳۴ میلیون خانوار بیشتر بود.
با این حال، مراسم اسکار در رقابت با برنامههای رقیب از سه شبکه تلویزیونی عمده دیگر آمریکا، مقام اول را به خود اختصاص داد. میانگین درجهبندی تماشاگران مراسم اسکار، ۵.۸ یا ۲۲.۴ میلیون خانوار بود. وضع شبکه «ان بی سی» با میانگین درجهبندی ۶ دهم درصد، از دو شبکه دیگر، یعنی «سی. بی. اس.» و «فاکس» که میانگین درجهبندی یا rating آنها از نیم درصد تجاوز نکرد، بهتر بود.
بنا به گزارش نشریه تخصصی «ورایتی»، بر مبنای دادههای مقدماتی شرکت «نیلسون»، میانگین کل خانوارهای تماشاگر شبکههای تلویزیونی در مجموع از درجهبندی ۷.۴ بیشتر نبود، یعنی ۷.۴درصد از کل خانوارهای صاحب تلویزیون در آن مقطع زمانی خاص، به چهار شبکه اصلی نگاه میکردند.
شمار کل خانوارهای صاحب تلویزیون در حدود ۹۰ میلیون است. از این میان، به طور متوسط، ۲۲.۴ میلیون تماشاگر «ای بی سی» بودند. فاکس و سی بی اس، هر یک ۴.۵ میلیون تماشاگر، و ان بی سی در حدود ۲.۷ میلیون تماشاگر داشتند.
مجله تخصصی «هالیوود ریپورتر» در گزارش خود در باره شمار تماشاگران مراسم اسکار، مینویسد ریزش بینندگان اسکار بخشی از روند کلی ریزش تماشاگران برنامههای زنده عمده از شبکههای تلویزیونی در آمریکا است. به عنوان مثال، مسابقه نهائی فوتبال جام لیگهای آمریکا که «سوپربائول» خوانده میشود، در سال ۲۰۱۸ معادل ۱۰۳.۴ میلیون خانوار گزارش داده شد، که در ده سال گذشته، کمترین بود.
برخی از منتقدان محتوای مراسم اسکار ۲۰۱۸ با اجرای «جیمی کیمل»، مجری تاک شو نیمهشب شبکه «ای. بی. سی.» را طولانی کسالتآور توصیف کردند. «سارا استیوارت» در روزنامه «نیویورک پست» مینویسد این مراسم نومیدکننده بود.
«گال گادوت» ستاره اسرائیلی، و بازیگر نقش «زن اعجوبه» Super Woman هنگامی که همراه با «جیمی کیمل» و جمعی دیگر از میهمانان اسکار، با ساندویچ و شیرینی وارد سینمای «چاینیس» شد، گفت: «این که خیلی از اسکار بهتر است.»
کیمل و ستارگان سینما برای تشکر از تماشاگران، نمایش ویژه فیلم «چروک زمان» در سینمای چاینیس را متوقف کردند تا بین آنها شیرینی و ساندویچ توزیع کنند.
نویسنده نیویورک پست مینویسد حق با گال گادوت است. هر چیز دیگری در آن لحظه از مراسم اسکار بهتر بود، که تا آنجا که او به یاد دارد، بیحالترین، قابلپیشبینیترین مراسم اسکار بود. او مینویسد فقدان لحظات فیالبداهه یا دراماتیک و شوقانگیز، ویژگی خاص نودمین سالگرد اسکار بود.
مجله «فورچون» در گزارش شمار تماشاگران اسکار مینویسد کمترین شگفتی این مراسم که قرار است پرزرقوبرقترین و شکوهمندترین نمایش هالیوود باشد، تداوم سالانه ریزش تماشاگران بود.
گزارش نیلسون حاکی است که درصدخانوارهای تماشاگران اسکار نسبت به کل تماشاگران تلویزیون در یکشنبهشب گذشته، اندکی کمتر از ۱۹ درصد بود که ۱۶ در صد کاهش نسبت به همین رقم در سال گذشته را نشان میدهد.
فورچون مینویسد دلایل کاهش تماشاگران بسیار است. بعضی عدم محبوبیت تودهای جیمی کیمل را که برای دومین سال متوالی اجرای برنامه را عهدهداربود، و بعضی دیگر، کشدار شدن غیرلازم مراسم را دلیل آن دانستند.
به نظر کارشناس مجله اقتصادی «فورچون»، یک دلیل اصلی کاهش تماشاگران مراسم اهدای جایزهها، شمار اندک فیلمهای پرفروش در میان نامزدهای جایزه اسکار «بهترین فیلم سال» است.
پرفروشترین فیلم در میان نامزدهای این جایزه، فیلم «دانکرک» از «کریستوفر نولن» بود با فروش جهانی ۵۲۵ میلیون دلار، که موفق شد سه اسکار در رشتههای فنی دریافت کند.
فیلم پرفروش دیگر، فیلم مستقل «برو بیرون» Get Out بود، با فروش جهانی ۲۵۵ میلیون دلار، که جایزه بهترین سناریو را نصیب «جوردن پیل» کرد. «پیل» که برای تهیه و کارگردانی هم نامزد شده بود، نخستین سیاهپوست تاریخ اسکار است که جایزه بهترین سناریوی اصیل را دریافت کرد.
به نظر کارشناسان، یک علت دیگر ریزش تماشاگران مراسم اسکار، تغییر شیوه تماشای تلویزیون در آمریکا است که باعث شده میلیونها تماشاگر به جای پخش تلویزیون از طریق آنتن یا کابل، به اینترنت روی آورند.