مایکل مکفال، پژوهشگر ارشد اندیشکده «بنیاد هوور» و استاد برجسته دانشگاه استانفورد، به پرزیدنت بایدن توصیه می‌کند که علاوه بر دیدار حضوری با رئیس حکومت روسیه در ژنو، به توسعه ابعاد دیگر سیاست خود برای جلوگیری و پیشگیری از رفتار خصمانه روسیه بپردازد و از نیروهای دموکراسی‌‌خواه در روسیه، اروپا، و سراسر جهان، حمایت کند.
مایکل مکفال در مقاله خود در نشریه «فارین افرز» می‌نویسد پرزیدنت بایدن در دیدار با پوتین نباید از ارزش‌های آمریکا دست بکشد و باید در صورت لزوم به جلوگیری، بازدارندگی، و تنبیه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، بپردازد.
از دید مکفال، دیدار با پوتین در ژنو آزمون اصلی سنجش توانایی آقای بایدن برای به عمل درآوردن آرمان‌های سیاستی او است.
آقای بایدن می‌خواهد در این دیدار بخش‌های مستعد برای همکاری با رئیس حکومت روسیه را بررسی کند تا او را از انجام اقدامات اخلال‌‌گرانه، از جمله حملات سایبری و مداخله در امور داخلی کشورهای همسایه، باز دارد. ولی باید آماده باشد که فارغ از نتیجه دیدار ژنو، این تعامل محدود را با سیاست بازدارنده قاطع و هوشیارانه همراه کند.
مکفال می‌نویسد، هر چند روابط آمریکا و روسیه اخیرا به سراشیبی سقوط افتاده است، اما همچنان جای همکاری میان دو کشور وجود دارد، و یکی از موارد همکاری، کنترل تسلیحات است. بایدن و بوتین هم اکنون بر سر تداوم معاهده جدید «استارت نو» توافق کرده‌اند و یک دوره پنج ساله برای دستیابی به معاهده جانشین را کلید زده‌اند؛ معاهده‌ای که دستیابی به آن به مراتب سخت‌تر خواهد بود.»
او می‌افزاید که تمایل آمریکا برای محدود کردن وسایل حمل و نقل تسلیحات غیراستراتژیک هسته‌ای و تمایل روسیه برای محدود کردن دفاع موشکی، و همچنین بحث درباره تسلیحات سایبری و فضایی، از جمله موضوع‌های مذاکرات بعدی است، در حالی که بهبود خط های ارتباطی میان دو کشور می‌تواند از جمله دستاوردهای مذاکرات ژنو باشد.