اعتراضات پرستاران که در دو هفته گذشته دست‌کم در ۲۱ شهر ایران جریان داشته است، روز پنجشنبه اول شهریور دست‌کم در شهرهای اراک و چابهار ادامه یافت.
بر اساس گزارش‌های رسیده به صدای آمریکا و منتشر شده در رسانه‌های اجتماعی، شمار قابل توجهی از پرستاران در اراک در استان مرکزی در ادامه اعتراض خود، خواستار تحقق مطالبات صنفی و معیشتی خود شدند.
پرستاران در تجمع خود با در دست داشتن پلاکاردهایی که مطالبات‌شان بر روی آنها نوشته شده بود، شعار دادند: «حقمون رو نگیریم، شیفت‌هامون رو نمیریم.»
کانال تلگرامی «اعتراض مدنی بازار» نیز گزارش داد که پرستاران و کادر درمان چابهار با پیوستن به «اعتصابات سراسری» در مقابل فرمانداری این شهر در استان سیستان و بلوچستان تجمع کردند.
اعتصابات و تجمعات هم‌زمان پرستاران و کارکنان مراکز درمانی که از نیمه دوم مرداد شدت گرفت، تاکنون دست‌کم در استان‌های تهران، همدان، خوزستان، خراسان رضوی، آذربایجان شرقی، زنجان، فارس، کهگیلویه و بویراحمد، مرکزی، قزوین، کردستان، گیلان، اصفهان، و سیستان و بلوچستان جریان داشته است.
این اعتراضات در نیمه دوم مرداد دست‌کم در ۲۱ شهر ایران جریان داشت و در روزهای پایانی مرداد به تهران کشیده شد و روز چهارشنبه ۳۱ مرداد، چند پرستار از جمله زهرا تمدن در تهران بازداشت شدند.
همچنین، دو تن از شرکت‌کنندگان در اعتراضات پرستاران در اراک ۲۹ مرداد بازداشت شدند اما مقامات فرماندهی انتظامی این معترضان بازداشت شده را «اخلالگر» نامیدند.
بنا بر گزارش منابع صنفی و حقوق بشری، تاکنون معترضان با برخوردهایی از جمله «قفل شدن درها برای جلوگیری از گسترش تجمع اعتراضی به خیابان»، «اخراج، تهدید، و برخورد خشونت‌آمیز نیروهای حراست و مأموران انتظامی»، «شلیک گاز اشک‌آور»، «ایجاد رعب و وحشت» و «تصویربرداری توسط بیسیم به دستان اطلاعاتی» مواجه شده‌اند.
در این حال، محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، در نخستین اظهارنظر درباره اعتراضات پرستاران گفت که «دیروز» (چهارشنبه) این مسئله را «در هیئت دولت مطرح کردم» و وعده داد که مشکلات پرستاران «در اسرع وقت» و «به سرعت» حل بشود.
او بدون اشاره به زمان دقیق تحقق مطالبات پرستاران اعتصابی و معترض گفت که هزینه حل مشکلات پرستاران «در دولت محاسبه و تصویب شده و به‌تدریج باید این پول به دانشگاه‌ها و بیمه‌ها داده بشود.»
در سالیان گذشته، مقامات جمهوری اسلامی در واکنش به اعتراضات صنفی در مناطق مختلف ایران در ادبیات مشابهی، وعده تحقق آنها را داده‌اند. اما در عمل، بخشی از این وعده‌‌ها اجرا شده و یا اصلا تحقق نیافته‌اند. در این مورد می توان به وعده‌های چند ماهه اخیر در مورد پرداخت طلب گندم‌کاران اشاره کرد که بخش بسیار بزرگی از ئول فروش محصول خود به دولت را دریافت نکرده‌اند.
در همین حال، برخی تحلیلگران با تأکید بر به‌حق بودن اعتراضات پرستاران گفته‌اند که دانشگاه‌های علوم پزشکی، مدت‌ها به بهانه تأخیر شرکت‌های بیمه، «حق و حقوق پرستاران را پرداخت نکردند و حتی پس از دریافت پول از بیمه‌ها، منابع را صرف سایر امور کرده بودند.»
کانال تلگرامی «داوطلب» نقشه گستردگی اعتراضات پرستاران نیمه دوم مرداد را منتشر کرده است.
پرستاران به اجرا نشدن قانون تعرفه‌گذاری، اضافه‌کار اجباری و دستمزدهای ناچیز اعتراض دارند و می‌گویند وزارت بهداشت باید صدای آنها را بشنود و مطالبات‌شان را برآورده کند.
به گفته محمد شریفی‌مقدم، دبیرکل خانه پرستار، «در طول ۱۰۰ سال تاریخ پرستاری مدرن ایران، برای اولین بار است که اعتراض به‌شکل دست کشیدن از کار اتفاق می‌افتد» و «وضعیت به‌جایی رسیده است که برای پرستار مهم نیست اگر اعتصاب کند اخراج می‌شود.»
