یک تحقیق جدید نشان می دهد که کره شمالی دارای ذخائر ۲۱۶ میلیون تن مواد معدنی و کانی نادر است که در ابزارهای الکترونیک مانند تلفن های هوشمند و تلویزیون های اچ-دی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.
این کشف در صورتی که تایید شود، به معنای دو برابر شدن منابع شناخته شده جهانی است و در واقع شش برابر ذخائر کانی و مواد معدنی مشابه چین است. چین در صدر بازار فروش مواد معدنی نادر در جهان قرار دارد.
شرکت خصوصی بریتانیایی مواد معدنی SRE تحقیق فوق را همراه با یک قرارداد ۲۵ ساله توسعه و استخراج در جونگ جو، در شمال غرب پیونگ یانگ اعلام کرد.
نام این پروژه مشترک «مواد معدنی کمیاب پاسیفیک سنچری» است و یک طرف آن شرکت بازرگانی دولتی منابع معدنی کره است.
پروژه جدید می تواند سرنوشت کشور فقیر و منزوی کره شمالی و همچنین صنعت مواد کانی نادر را یکسره تغییر دهد.
چالشی برای انحصارطلبی چین
اسکات بروس، کارشناس مرکز شرق-غرب مستقر در هاوایی می گوید منابع معدنی خاکی کره شمالی نه تنها می تواند سلطه چین بر این بازار را بشکند بلکه روابط چین و کره جنوبی، دو خریدار عمده این مواد معدنی را با پیونگ یانگ بهبود بخشد.
با انحصار نود درصدی چین بر بازار مواد معدنی جهان بهای این مواد سر به فلک گذاشت تا این که توکیو پکن را به توقف صادرات به بهانه تنش های سیاسی متهم کرد.
پس از آن قیمت ها به سطح معقول تری رسید اما کنترل پکن بر بازار منجر به تلاش های بیشتر برای یافتن منابع جدید شد.
بروس می گوید: «اگر کره شمالی می توانست برنامه توسعه صنعتی خود را پیاده کند، این امر تبدیل به اهرمی در دست پیونگ یانگ برای همکاری های بیشتر منطقه ای می شد تا دیگر حفره ای سیاه در منطقه نباشد.»
ثروت مواد کانی کره شمالی برای سال ها میلیاردها دلار تخمین زده می شد. شرکت جونگ جو می تواند اولین فرصت برای استخراج مواد کانی نادر آن سرزمین باشد. هرچند گرفتاری های سیاسی همواره مانعی در این راه قلمداد می شود.
شرکت های خارجی و ریسک سرمایه گذاری در کره شمالی
پیونگ یانگ هیچ رابطه رسمی با توکیو ندارد و از نظر فنی با سئول در مخاصمه است. ژاپن و کره جنوبی تجارت و سرمایه گذاری در کره شمالی را به دلیل رفتارهای تحریک آمیز پیونگ یانگ و تاکید رهبران آن بر تولید تسلیحات هسته ای محدود کرده اند.
اقتصاد دولتی کره شمالی، انزوا و تحریم های بین المللی علیه آن، زیرساخت های کشور را به نابودی کشانده و وضعیت جاده ها و ذخائر انرژی در آن حداقل است. به گفته اسکات بروس شرکت های معدنی خارجی علاوه بر خطرهای سیاسی مجبورند موارد فوق را نیز در تصمیم گیری هایشان رعایت کنند.
ایجاد تاسیسات فراوری خاک و مواد معدنی در جونگ جو بخشی از پروژه مشترک پاسیفیک سنچری خواهد بود. وضعیت بسیار بد کارگری در کره شمالی از جمله کار اجباری کارگران می تواند پاسیفیک سنچری را از نظر سوءاستفاده از حقوق کارگران به مشکل بیفکند.
پاسیفیک سنچری گفته است که یک شرکت معتبر معدن است و چندین مرحله کنترل و نظارت برای اطمینان از رعایت استانداردهای بین المللی را در بر می گیرد.
پیونگ یانگ شیفته بقا، نه در جستجوی توسعه
لئونید پتروف، پژوهشگر مطالعات کره در دانشگاه مطالعات ملی استرالیا می گوید پیونگ یانگ علاقه ای به انجام اصلاحات برای پایدارسازی سرمایه گذاری خارجی در اقتصادش ندارد.
این کارشناس می گوید: «دو شرط بقای پیونگ یانگ، بحران دائمی و انزوا که برای ادامه عمر رژیم حاکم لازم است، به خطر می افتد.»
لوئیز شرمان، مدیر عملیات پاسیفیک سنچری به صدای آمریکا گفت که شرکت متبوعش قصد دارد برای حل مشکلات بازار مواد کانی نادر با کره شمالی همکاری مشترک کند.
او می گوید پیونگ یانگ با گشایش بیشتر در بخش معادن خود دست به ریسک نمی زند و احتمالا فروش مواد معدنی به چین را ادامه می دهد تا از آن طریق به ارز برای طبقه پرقدرت دست یابد.
پتروف می گوید: «به گمان من منابع عناصر و فلزات کمیاب همچنان در دست دولت چین باقی خواهد ماند و چین همچنان به حمایت های نظامی و لجستیک از کره شمالی ادامه خواهد داد. اما کشف جدید معادن فلزات و کانی های کمیاب در کره شمالی معادلات را عوض می کند.»
میزان نامشخص فلزات معدنی نایاب
برخی تحلیل گران درباره میزان ذخائر فلزات و مواد معدنی نادر کره شمالی ابراز تردید کرده اند.
چوی کیونگ سو، مدیر مؤسسه منابع طبیعی کره شمالی در سئول از جمله افرادی است که به این موضوع به دیده تردید می نگرد.
او می گوید به آنچه که SRE اعلام کرده و به نظر می رسد که کره شمالی دارای بزرگترین ذخائر منابع معدنی نادر جهان است، اعتمادی ندارد و گمان نمی کند که این ذخائر آنقدر بزرگ باشند.
در پژوهش های زمین شناسی آمریکا نیز دلایل و اطلاعات کافی برای اعلام نظر در این باره به دست نیامده است.
SRE گفته است برآورد اعلام شده درباره بزرگی ذخائر جنبه ذهنی دارد و به اثبات نرسیده است. این شرکت بریتانیایی قصد دارد که از طریق همکاری با کره شمالی نمونه برداری های بیشتری از خاک انجام دهد.
این کشف در صورتی که تایید شود، به معنای دو برابر شدن منابع شناخته شده جهانی است و در واقع شش برابر ذخائر کانی و مواد معدنی مشابه چین است. چین در صدر بازار فروش مواد معدنی نادر در جهان قرار دارد.
شرکت خصوصی بریتانیایی مواد معدنی SRE تحقیق فوق را همراه با یک قرارداد ۲۵ ساله توسعه و استخراج در جونگ جو، در شمال غرب پیونگ یانگ اعلام کرد.
نام این پروژه مشترک «مواد معدنی کمیاب پاسیفیک سنچری» است و یک طرف آن شرکت بازرگانی دولتی منابع معدنی کره است.
پروژه جدید می تواند سرنوشت کشور فقیر و منزوی کره شمالی و همچنین صنعت مواد کانی نادر را یکسره تغییر دهد.
چالشی برای انحصارطلبی چین
اسکات بروس، کارشناس مرکز شرق-غرب مستقر در هاوایی می گوید منابع معدنی خاکی کره شمالی نه تنها می تواند سلطه چین بر این بازار را بشکند بلکه روابط چین و کره جنوبی، دو خریدار عمده این مواد معدنی را با پیونگ یانگ بهبود بخشد.
با انحصار نود درصدی چین بر بازار مواد معدنی جهان بهای این مواد سر به فلک گذاشت تا این که توکیو پکن را به توقف صادرات به بهانه تنش های سیاسی متهم کرد.
پس از آن قیمت ها به سطح معقول تری رسید اما کنترل پکن بر بازار منجر به تلاش های بیشتر برای یافتن منابع جدید شد.
بروس می گوید: «اگر کره شمالی می توانست برنامه توسعه صنعتی خود را پیاده کند، این امر تبدیل به اهرمی در دست پیونگ یانگ برای همکاری های بیشتر منطقه ای می شد تا دیگر حفره ای سیاه در منطقه نباشد.»
ثروت مواد کانی کره شمالی برای سال ها میلیاردها دلار تخمین زده می شد. شرکت جونگ جو می تواند اولین فرصت برای استخراج مواد کانی نادر آن سرزمین باشد. هرچند گرفتاری های سیاسی همواره مانعی در این راه قلمداد می شود.
شرکت های خارجی و ریسک سرمایه گذاری در کره شمالی
پیونگ یانگ هیچ رابطه رسمی با توکیو ندارد و از نظر فنی با سئول در مخاصمه است. ژاپن و کره جنوبی تجارت و سرمایه گذاری در کره شمالی را به دلیل رفتارهای تحریک آمیز پیونگ یانگ و تاکید رهبران آن بر تولید تسلیحات هسته ای محدود کرده اند.
اقتصاد دولتی کره شمالی، انزوا و تحریم های بین المللی علیه آن، زیرساخت های کشور را به نابودی کشانده و وضعیت جاده ها و ذخائر انرژی در آن حداقل است. به گفته اسکات بروس شرکت های معدنی خارجی علاوه بر خطرهای سیاسی مجبورند موارد فوق را نیز در تصمیم گیری هایشان رعایت کنند.
ایجاد تاسیسات فراوری خاک و مواد معدنی در جونگ جو بخشی از پروژه مشترک پاسیفیک سنچری خواهد بود. وضعیت بسیار بد کارگری در کره شمالی از جمله کار اجباری کارگران می تواند پاسیفیک سنچری را از نظر سوءاستفاده از حقوق کارگران به مشکل بیفکند.
پاسیفیک سنچری گفته است که یک شرکت معتبر معدن است و چندین مرحله کنترل و نظارت برای اطمینان از رعایت استانداردهای بین المللی را در بر می گیرد.
پیونگ یانگ شیفته بقا، نه در جستجوی توسعه
لئونید پتروف، پژوهشگر مطالعات کره در دانشگاه مطالعات ملی استرالیا می گوید پیونگ یانگ علاقه ای به انجام اصلاحات برای پایدارسازی سرمایه گذاری خارجی در اقتصادش ندارد.
این کارشناس می گوید: «دو شرط بقای پیونگ یانگ، بحران دائمی و انزوا که برای ادامه عمر رژیم حاکم لازم است، به خطر می افتد.»
لوئیز شرمان، مدیر عملیات پاسیفیک سنچری به صدای آمریکا گفت که شرکت متبوعش قصد دارد برای حل مشکلات بازار مواد کانی نادر با کره شمالی همکاری مشترک کند.
او می گوید پیونگ یانگ با گشایش بیشتر در بخش معادن خود دست به ریسک نمی زند و احتمالا فروش مواد معدنی به چین را ادامه می دهد تا از آن طریق به ارز برای طبقه پرقدرت دست یابد.
پتروف می گوید: «به گمان من منابع عناصر و فلزات کمیاب همچنان در دست دولت چین باقی خواهد ماند و چین همچنان به حمایت های نظامی و لجستیک از کره شمالی ادامه خواهد داد. اما کشف جدید معادن فلزات و کانی های کمیاب در کره شمالی معادلات را عوض می کند.»
میزان نامشخص فلزات معدنی نایاب
برخی تحلیل گران درباره میزان ذخائر فلزات و مواد معدنی نادر کره شمالی ابراز تردید کرده اند.
چوی کیونگ سو، مدیر مؤسسه منابع طبیعی کره شمالی در سئول از جمله افرادی است که به این موضوع به دیده تردید می نگرد.
او می گوید به آنچه که SRE اعلام کرده و به نظر می رسد که کره شمالی دارای بزرگترین ذخائر منابع معدنی نادر جهان است، اعتمادی ندارد و گمان نمی کند که این ذخائر آنقدر بزرگ باشند.
در پژوهش های زمین شناسی آمریکا نیز دلایل و اطلاعات کافی برای اعلام نظر در این باره به دست نیامده است.
SRE گفته است برآورد اعلام شده درباره بزرگی ذخائر جنبه ذهنی دارد و به اثبات نرسیده است. این شرکت بریتانیایی قصد دارد که از طریق همکاری با کره شمالی نمونه برداری های بیشتری از خاک انجام دهد.
