بسياری معتقدند که طراحان جوان نيروی حياتی صنعت مد هستند. شهر نيويورک اميدوار است با تشويق طراحان جوان از طریق برنامه ای برای رشد و تربيت طراحان جايگاه خود را به عنوان يکی از برجسته ترين مراکز مد در جهان حفظ کند.
ده طراح کم نام و نشان از سراسر آمريکا، به ابتکار بنگاه توسعه اقتصادی نيويورک در طبقه ای از یک ساختمان بدون تابلو در نیویورک، گرد هم آمده اند. این خلاقان مد، که از ميان بیش از ۱۰۰ متقاضی انتخاب شده اند، امیدوارند طرح های شان تبدیل به مد چشمگير بعدی شود.
از دو سال گذشته تاکنون بنگاه توسعه اقتصادی نيويورک، با در اختيار نهادن فضای کاری در مرکز صنعت مد با اجاره ای مقرون به صرفه، اين طراحان با استعداد را مورد حمايت قابل توجهی قرار داده است.
دانیل ووسويچ یکی از اين طراحان است. او در زمينه کمک هايی که اين بنگاه در اختيار می گذارد، گفت، «ممکن است کمک حقوقی باشد، يا در مورد تاسيس يک مغازه آنلاين [اينترنتی]. يا برطرف کردن مشکلات توليدی. آنها شما را با کهنه کارها و سابقه دارهای اين صنعت در همه زمينه ها آشنا می کنند تا از کمک و مشاوره آنها برخوردار شويد. خوبی اين روش اين است که هيچکس نمی خواهد با دادن مشاوره و راهنمايی يا 'گامی برای شما، سهمی از درآمدهای مارک شما را برای خودش بردارد. اصلا صحبت پول و سرمايه گذاری در ميان نيست. حمايت محض است.»
ووسويچ که در فصل دوم يک مسابقه تلويزيونی به مرحله نهايی رسيده بود هوادارانی هم دارد.
او در حال توسعه بنيان های مارک خود و کسب شهرت است. بازيگران زيبای سينما همچون ميلا کونيس، اما استون و اليزابت مک گاورن از جمله مشتريان او در سال گذشته بودند. اما برای صعود به مدار بزرگ بعدی، يعنی تبديل شدن به يک طراح مشهور و صاحب سبک و نام، به چيزی بيش از استعداد نياز است. او به خوبی می داند که مشاوره و کمک گرفتن از مربيانی چون ملکم کارفره از مارک «کلوين کلاين» و اپريل اوچيتل، که قبلا با مارک «دايان ون فراستنبرگ» کار می کرد، الزامی است.
ووسويچ می گويد، «من یک طراح ناچيز هستم و برای کارهايی که می کنم محدوديتهايی وجود دارد. واقعا مهم است که نيويورک مارک هايی مثل ما و محدوديت های ما را بفهمد. ما قبل از اينکه رشد بکنيم و تبديل به طراحان نيرومندی مثل «رالف لوران»ها و «دونا کاران»ها بشويم به کمک های شهر نياز داريم.»
مدير برنامه رشد مد برای شهر نيويورک، اريک جانسون، می گويد، «از هر کارآفرينی بپرسيد به شما خواهدگفت کارآفرينی يعنی استفاده کردن از آدم هايی که در حرفه خودشان موفق بوده اند. بايد به خاطر داشته باشيد [طراحانی که ما در اينجا جمع کرده ايم تا کمکشان کنيم] شرکت ها يا مارک های کوچکی هستند که از يکی دونفر تشکيل شده اند، بنابراین آوردن مربيانی که خودشان عمری را در اين راه صرف کرده اند، در شروع کار و برای رشد کسب و کار، يک نوع منبع ارزشمندی است که می توانيم ارايه کنيم.»
ووسويچ تمام توليدات خود را در نيويورک انجام می دهد. اين امر به او امکان می دهد که خود بر کارها و مراحل توليد نظارت داشته باشد. او همچنين در برنامه ريزی کسب و کار رويکردی درازمدت دارد.
او گفت، «توليد و بازاريابی يک کلکسيون برای کسی کارير درست نمی کند. اگر لباسها عالی نباشندٍ شما سُر می خوريد و نزول می کنيد. اگر بسته ها را دير به اداره پست بسپاريد، پل های زيادی را خراب کرده ايد. از اين رو برای من، موفقيت يعنی ديرپايی. يعنی وفاداری و رضايت شخصی.»
ووسويچ دارای مشتريان اينترنتی رو به رشدی از سراسر جهان است، و اغلب مارک های او در بوتيک های شهرهای آمريکايی ديده می شوند. به گفته خودش، مارک او در حال رشد است، و بيشترين اعتبار اين امر به برنامه رشد مد برای شهر نيويورک تعلق دارد.
ده طراح کم نام و نشان از سراسر آمريکا، به ابتکار بنگاه توسعه اقتصادی نيويورک در طبقه ای از یک ساختمان بدون تابلو در نیویورک، گرد هم آمده اند. این خلاقان مد، که از ميان بیش از ۱۰۰ متقاضی انتخاب شده اند، امیدوارند طرح های شان تبدیل به مد چشمگير بعدی شود.
از دو سال گذشته تاکنون بنگاه توسعه اقتصادی نيويورک، با در اختيار نهادن فضای کاری در مرکز صنعت مد با اجاره ای مقرون به صرفه، اين طراحان با استعداد را مورد حمايت قابل توجهی قرار داده است.
دانیل ووسويچ یکی از اين طراحان است. او در زمينه کمک هايی که اين بنگاه در اختيار می گذارد، گفت، «ممکن است کمک حقوقی باشد، يا در مورد تاسيس يک مغازه آنلاين [اينترنتی]. يا برطرف کردن مشکلات توليدی. آنها شما را با کهنه کارها و سابقه دارهای اين صنعت در همه زمينه ها آشنا می کنند تا از کمک و مشاوره آنها برخوردار شويد. خوبی اين روش اين است که هيچکس نمی خواهد با دادن مشاوره و راهنمايی يا 'گامی برای شما، سهمی از درآمدهای مارک شما را برای خودش بردارد. اصلا صحبت پول و سرمايه گذاری در ميان نيست. حمايت محض است.»
ووسويچ که در فصل دوم يک مسابقه تلويزيونی به مرحله نهايی رسيده بود هوادارانی هم دارد.
او در حال توسعه بنيان های مارک خود و کسب شهرت است. بازيگران زيبای سينما همچون ميلا کونيس، اما استون و اليزابت مک گاورن از جمله مشتريان او در سال گذشته بودند. اما برای صعود به مدار بزرگ بعدی، يعنی تبديل شدن به يک طراح مشهور و صاحب سبک و نام، به چيزی بيش از استعداد نياز است. او به خوبی می داند که مشاوره و کمک گرفتن از مربيانی چون ملکم کارفره از مارک «کلوين کلاين» و اپريل اوچيتل، که قبلا با مارک «دايان ون فراستنبرگ» کار می کرد، الزامی است.
ووسويچ می گويد، «من یک طراح ناچيز هستم و برای کارهايی که می کنم محدوديتهايی وجود دارد. واقعا مهم است که نيويورک مارک هايی مثل ما و محدوديت های ما را بفهمد. ما قبل از اينکه رشد بکنيم و تبديل به طراحان نيرومندی مثل «رالف لوران»ها و «دونا کاران»ها بشويم به کمک های شهر نياز داريم.»
مدير برنامه رشد مد برای شهر نيويورک، اريک جانسون، می گويد، «از هر کارآفرينی بپرسيد به شما خواهدگفت کارآفرينی يعنی استفاده کردن از آدم هايی که در حرفه خودشان موفق بوده اند. بايد به خاطر داشته باشيد [طراحانی که ما در اينجا جمع کرده ايم تا کمکشان کنيم] شرکت ها يا مارک های کوچکی هستند که از يکی دونفر تشکيل شده اند، بنابراین آوردن مربيانی که خودشان عمری را در اين راه صرف کرده اند، در شروع کار و برای رشد کسب و کار، يک نوع منبع ارزشمندی است که می توانيم ارايه کنيم.»
ووسويچ تمام توليدات خود را در نيويورک انجام می دهد. اين امر به او امکان می دهد که خود بر کارها و مراحل توليد نظارت داشته باشد. او همچنين در برنامه ريزی کسب و کار رويکردی درازمدت دارد.
او گفت، «توليد و بازاريابی يک کلکسيون برای کسی کارير درست نمی کند. اگر لباسها عالی نباشندٍ شما سُر می خوريد و نزول می کنيد. اگر بسته ها را دير به اداره پست بسپاريد، پل های زيادی را خراب کرده ايد. از اين رو برای من، موفقيت يعنی ديرپايی. يعنی وفاداری و رضايت شخصی.»
ووسويچ دارای مشتريان اينترنتی رو به رشدی از سراسر جهان است، و اغلب مارک های او در بوتيک های شهرهای آمريکايی ديده می شوند. به گفته خودش، مارک او در حال رشد است، و بيشترين اعتبار اين امر به برنامه رشد مد برای شهر نيويورک تعلق دارد.
