نرگس محمدی، زندانی سیاسی و برنده جایزه صلح نوبل، در گفتگو با مجله معتبر فرانسوی «اِل»، از ناکامی جمهوری اسلامی در شکستن زندانیان سیاسی بویژه زنان به رغم فشارها و «شکنجههای» حکومتی بر آنان خبر داد و بار دیگر خواستار «جرمانگاری آپارتاید جنسیتی» از سوی سازمان ملل متحد شد.
خانم محمدی که در طول مرخصی درمانی سه هفتهای پس از «عمل تومور و پیوند استخوان» این مصاحبه را انجام داده، بار دیگر حبس در سلول انفرادی را «نوع بی رحمانه ای از شکنجه روانی و جسمی» خواند و بر ادامه مبارزه برای « برابری، دموکراسی و مقابله با حکومت استبدادی دینی زنستیز و مستبد جمهوری اسلامی» تاکید کرد.
این فعال حقوق بشر زندانی با اشاره به موارد «شکنجه شدید و خشونت جنسی» علیه هم بندانش گفت: «برای ما به عنوان زندانیان سیاسی بسیار مهم است که برای زنده بودن و تداوم زندگی واقعی مبارزه کنیم. این سیاست و اراده محکم زندانیان سیاسی علیه ماموران و سیاست های حکومت است که بتوانیم عملا نشان دهیم که حکومت در شکستن ما موفق نخواهند شد.»
او مهمترین ماموریت فعالان حقوق بشر را تبدیل «آپارتاید جنسی» به جرم در سازمان ملل متحد خواند.
سخنگوی پیشین کانون مدافعان حقوق بشر، بخش زنان زندان اوین را جایی خواند که «خشونت حکومت استبدادی، اقتدارگرا و زنستیز مذهبی ادامه دارد. اما در عین حال، جایی است که زنان مقاومت میکنند و در مقابله با این شرایط، زندگی و نشاط را مطرح میکنند.»
نرگس محمدی در این مصاحبه که در شبکه اجتماعی «ایکس» منتسب به او نیز منتشر شده است، افزود: «به دلیل این که زندانیان سیاسی صدها اعتصاب غذا انجام دادهاند، بدون خستگی اعتراض کردهاند و تسلیم نشدهاند، ما در مجموع به پیروزیهای جمعی چشمگیری دست یافتهایم.»
این فعال حقوق بشر در بخشی از مصاحبه خود با مجله «اِل»، اجرا نشدن قانون حجاب اجباری موسوم به «قانون عفاف و حجاب» را ناشی از قدرت جنبش «زن، زندگی، آزادی» دانست و موفق شدن زنان در از بین بردن «سلطهگری حکومت» را منجر به «ساقط شدن استبداد» جمهوری اسلامی ذکر کرد.
او حرکت مردم ایران «به سوی دموکراسی، آزادی و برابری» را «غیرقابل توقف» دانست و تاکید کرد که «پیروزی اجتنابناپذیر» است.
این زندانی سیاسی همچنین درباره تعلل مقامات حکومتی و «تاخیر در تشخیص» بیماریاش، محرومیت از مراقبتهای پزشکی لازم پس از «عمل جراحی سنگین»، و «تسلیم حکومت» به اعطای مرخصی درمانی پس از اعتصاب غذای دو تن از زنان زندانی سیاسی، ویدا ربانی و مطهره گونهای، توضیح داد.
نرگس محمدی «سال ها جدایی» از فرزندانش، علی و کیانا، را «دردناک» توصیف کرد و گفت که در طول دوران زندان «برای بیش از دو سال» اجازه صحبت با فرزندانش را نداشته است.
این برنده جایزه صلح نوبل که در دو دهه اخیر بارها بازداشت و زندانی شده است، در آخرین پرونده قضایی به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به ۱۰ سال حبس محکوم شد و در زندان اوین تهران به سر میبرد.
این فعال حقوق بشر در جریان سپری کردن دوره محکومیت خود، با پروندهسازیهای متعدد مقامات قضایی جمهوری اسلامی مواجه شده است.