نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل، در پیامی از زندان اوین تأکید کرد که «خلاصه و واضح می‌توان گفت هیچ چیز پس از جنبش اخیر مثل گذشته‌اش نیست» و در حوزه عمومی «بزرگترین تحول» درباره مسئله حقوق زنان رخ داده است.
در پیام نرگس محمدی که روز دوشنبه ۹ مهر در حساب اینستاگرام منتسب به او منتشر شده، آمده است، «بزرگترین تحول در حوزه و نگاهِ عمومی نسبت به مسئله حقوق زنان رخ داده است. طول گام این تحول نسبت به سایر تحولات در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، و فرهنگی بلند و چشمگیر» است.
به گفته او، «حجاب اجباری به‌عنوان یکی از آخرین و مهم‌ترین نشان‌گاه‌های ایدئولوژی حکومت دینی، نه فقط از سوی روشنفکران و گروه‌ها و جریانات سیاسی و اجتماعیِ غیرمذهبی، که از سوی اقشار مذهبی مردم» نیز «مذموم، مطرود و در کم‌ترین حالت مورد تردید قرار گرفته است.»
خانم محمدی همچنین گفته است که «نگاه عموم مردم» به مسئله حجاب اجباری «نه به عنوان فریضه‌ای دینی که به‌عنوان اهرم سلطه و ستم بر زنان» است «که مبارزه با آن هم برای تحقق حقوق زنان برای دستیابی به حق پوشش آزاد و هم به منظور مقابله با سلطه و استبداد حکومت دینی است.»
نرگس محمدی همچنین افزوده است: «دموکراسی و حقوق بشر از دری که به روی حقوق زنان بسته شود، وارد نخواهد شد. اگر به فکر تحقق دموکراسی و حقوق بشر در ایران، یکی از کشورهای مهم در خاورمیانه پر جنگ و آشوب هستیم، لاجرم می‌بایست به اقتضائات آن بیاندیشیم.»
پیام نرگس محمدی هم‌زمان با سالگرد ضرب و جرح منجر به کشته شدن آرمیتا گراوند توسط نیروهای حجاب‌بان جمهوری اسلامی در مترو تهران منتشر شده است.
در روزهای پیشین شورای نگهبان جمهوری اسلامی لایحه موسوم به «عفاف و حجاب» را تصویب و به مجلس شورای اسلامی ابلاغ کرد؛ اقدامی که واکنش‌های گسترده‌ای در رسانه‌های اجتماعی برانگیخت و گروهی از کاربران آن را مانند «قانون برده‌داری» موجب «آزار» و «خفگی» زنان به عنوان نیمی از جمعیت ایران قلمداد کردند.
پیشتر، آسوشیتدپرس در گزارشی به مناسبت فرا رسیدن دومین سالگرد کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد، از حضور پرشمار زنان بدون حجاب اجباری در معابر عمومی شهرهای ایران خبر داده و نوشته بود: «مشاهده زنان بدون حجاب اجباری در شهرهای ایران هر چه بیشتر در حال بدل شدن به امری عادی است.»
