خلاصه یادداشتی از کلیفورد می در واشنگتن تایمز
یازده سال پیش در این ماه اسراییل با حزب الله لبنان گروه شبه نظامی وابسته به ایران وارد جنگ شد. جنگ زمانی آغاز شد که حزب الله روستاهای اسراییل و خودروهای نظامی گشت مرزی را زیر حملات راکتی گرفت. سه سرباز اسراییلی کشته و دو نفر گروگان گرفته شدند. در آن جنگ سی و چهار روزه بیش از یک هزار نفر کشته و صدها هزار نفر آواره شدند.
تصویب قطعنامه ۱۷۰۱ در شورای امنیت سازمان ملل متحد نقطه پایانی بر آن جنگ بود. ماموریت صلحبانان سازمان ملل متحد پاکسازی جنوب لبنان از هر گونه نیروی نظامی و تسلیحات بود.
زیاد نگذشت تا ناکامی صلحبانان سازمان ملل متحد در انجام ماموریت شان آشکار شود. امروز، حزب الله حدود ۱۵۰ هزار راکت با بردهای متفاوت در اختیار دارد؛ این ده برابر آن تعداد راکت هایی است که حزب الله در سال دو هزار و شش در اختیار داشت.
اسراییل در حملاتی هوایی بعضی محموله های نظامی ایران برای حزب الله را در مسیر نابود کرده است.
طرح جدید سپاه پاسداران ساختن کارخانه مستحکم زیرزمینی موشک سازی در لبنان است.
کنترل حزب الله از جنوب لبنان فراتر رفته و اداره بنادر و پایگاه های هوایی بیروت را در دست گرفته است. حزب الله اکنون قدرتمندترین جناح در دولت لبنان است.
رهبران حزب الله راکت هایشان را در خانه ها، مدارس، بیمارستان ها و مساجد مستقر کرده اند. استفاده از سپر انسانی برای اطمینان از تلفات سنگین انسانی است. آن ها اطمینان دارند بسیاری از ژورنالیست ها، مقام های سازمان ملل متحد و گروه های حقوق بشری نه حزب الله و یقینا نه ایران بلکه اسراییل را مقصر خونریزی ناشی از جنگ خواهند دانست.
دیگر نشانه حاکی از آمادگی حزب الله برای مناقشه ای جدید استقرار پست های ناظر مرزی به بهانه مسائل زیست محیطی است.
تصمیم های دشواری پیش رو است. دولت ترامپ در حال بررسی معرفی سپاه پاسداران به عنوان سازمانی تروریستی است.
در ضمن اگر کسی در دولت لبنان توان ایستادن در برابر حزب الله را ندارد، کمک های آمریکا به دولت لبنان باید متوقف شود.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
