اسوشیتدپرس در گزارشی نوشت درگیری های تازه تندروهای میانمار با مسلمانان حاشیه شهرهای این کشور خاصه استان «راخین» بار دیگر توجه جهانیان را به نقش «آنگ سان سوچی» رهبر دموکراسی طلب میانمار و برنده جایزه صلح نوبل این کشور جلب کرد.
پنجشنبه ۲ شهریور مسلمانان روهینگیا به مراکز پلیس حمله کردند که درگیری بین آنها ۱۲ نفر از ماموران امنیتی جان خود را از دست داده و ۵۹ نفر از پیکارجویان روهینگیا نیز کشته شدند. گروه شبه نظامی موسوم به ارتش آزادیبخش آراکان روهینگیا مسئولیت حملات پس از نیمه شب پنجشنبه در ۲۵ نقطه مختلف را پذیرفت و گفت در دفاع از مردم روهینگیا که تحت ظلم نیروهای حکومتی قرار دارند، انجام گرفته است.
اکثریت بودایی میانمار، مسلمانان روهینگیا را مهاجران غیرقانونی که از بنگلادش آمده‌اند می‌دانند. آنها امکان گرفتن شهروندی میانمار را ندارند و به عدم رعایت حقوق ابتدایی شان توسط حکومت اعتراض دارند.
اسوشیتدپرس در گزارشی نوشت «آنگ سان سوچی» بیش از دو دهه در مقابل نظامیان قدرتمند کشور ایستاد و حصر خانگی را تحمل کرد تا سرانجام، نظامیان حاضر شدند بخشی از قدرت را طی انتخابات نیمه دموکراتیک به حزب خانم سوچی واگذار کنند.تا پیش از به قدرت رسیدن، در یک سال و نیم پیش ، از خانم سان سوچی به عنوان «ژاندارک برمه»، نلسون ماندلا و گاندی این کشور نام برده می شد اما اکنون با بی عملی و حتا تایید اقدام ارتش و تندرو ها در سرکوب روهینگیا (مسلمانان حاشیه نشین و فقیر میانمار)، امیدهای طرفداران وی برباد رفته است.
از خانم سوچی انتقاد می شود که به اطرافیان در باره تصمیم هائی که می گیرد رایزنی نمی کند برای نسل آینده جانشینانی که دموکراسی را در کشور تقویت کنند، آماده نمی کند و این خلاء قدرتی که با بی عملی او و میدان ندادن به دموکراسی خواهان ایجاد شده، ممکن است بار دیگر توسط نظامیان پر شود خاصه اینکه میانمار در تاریخ خود تنها یک دوره ۱۵ ساله طعم دموکراسی و حکومت آزاد را چشیده و بقیه سالها زیر چکمه نظامیان بوده است که هم اکنون بخش بزرگی از قدرت حوکومتی را در اختیار دارند.
سرکوب اقلیت های قومی و مسلمانان، زندانی کردن فعالان و روزنامه نگاران، پاکسازی ناراضیان از حزب حاکم از جمله اقدامهای نامناسب دیگری است که در حکومت یک سال و نیمه کنونی خانم سوچی در جریان بوده است.
جامعه بین الملل نیز از برنده جایزه صلح نوبل انتقاد دارد که نه تنها از مسلمانان در برابر سرکوب های جاری حمایتی نکرده بلکه حتا از پاکسازی حمایت کرده و آنها را «ستیزه جو» و گفته است این ستیزه جویان به روند صلح و هماهنگی در راخین امکان پیشرفت نمی دهند.
خانم سوچی متهم است که پس از پرتاب شدن به چرخه قدرت، جذب اقتدار شده و سخنان پیشین خود را از یاد برده است.
