وزارت بهداشت ایران آمار رسمی مبتلایان به اختلالات روحی را در این کشور ۲۵ درصد جمعیت اعلام کرده است، اما افزوده که بیش از نیمی از بیماران روانی برای تشخیص یا درمان اختلال روانی خود اصلاً به روانپزشک مراجعه نمی کنند.
سبب این امر را وزارت بهداشت، بالا بودن هزینه های درمان عنوان کرده و گفته است از آنجا که بیمه های درمانی عموماً هزینه مراجعه به روانپزشک و اصولاً خدمات درمانی روانی را تقبل نمی کنند، اغلب مردم با دشواری تامین این دست هزینه ها مواجهند و از این روی، کمتر به سلامت روان خود می پردازند.
وزارت بهداشت ایران می گوید تنها حدود ۱۰ تا ۱۲ درصد از بیمارانی که در شرایط بحران روحی به روانپزشک مراجعه می کنند و تحت درمان قرار می گیرند، روند درمان را پی گیری می کنند.
از سوی دیگر، آنچه دولت و بسیاری از پزشکان با نام «انگ خوردن» از آن یاد می کنند، مانع از آن می شودکه بسیاری از بیماران روحی در اندیشه درمان باشند و به این سبب بسیاری از آنها مشکلاتی را که تحمل می کنند حتی با اعضای خانواده خود در میان نمی گذارند.
در ایران براساس آمار رسمی دولت، بیش از دو سوم حوادث منتج به آسیب دیدن شهروندان یا وارد شدن خسارات سنگین به مایملک آنها، در بیماری های روحی ریشه دارد. در ایران، آمار ابتلای کودکان به بیماری های روحی حدود نصف آمار ابتلای افراد بزرگسال است و آمار مشکلات روحی در زنان بالاتر از مردان است، هرچند که شمار زنان و مردان در میان مبتلایان به بیماری های افسردگی دوقطبی و اسکیزوفرنی، برابر است. اما در بیماری های دیگر روحی از قبیل افسردگی، اضطراب و وسواس، شمار زنان مبتلا عموماً بیشتر است.
خوددرمانی و عمل کردن به توصیه اطرافیان و استفاده از داروهای خواب آور یا آرام بخشی که به دوست یا قوم و خویشی تجویز شده، از پدیده های رایج اجتماع ایران است و سهولت دسترسی به دارو، به خوددرمانی هایی که اغلب زیانبارند، دامن می زند.
از مشکلات دیگری که روان پزشکان ایرانی از آن یاد می کنند، اعتقادات مذهبی منجر به وسواس است که به رغم بیمارگونه بودن، اغلب بیماری تلقی نمی شود و مورد درمان یا حتی تشخیص قرار نمی گیرد.
تابوی بیمار روانی در ایران به اندازه ای بزرگ است که حتی مسئولان دولتی هم با احتیاط از آن نام می برند. انجمن روانشناسی سلامت ایران که نهادی دولتی با هدف عمده تامین و ترویج تندرستی روحی است، از پیشنهاد طرحی برای تخصیص ردیف بودجه ای خبر داده که برای سال مالی ۹۳ به مجلس شورای اسلامی ارائه می شود.
رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس ایران، از برنامه ریزی برای پیشنهاد تخصیص چنین ردیف بودجه ای خبر داده که تحت عنوان «سلامت اجتماعی» طرح و ارائه خواهد شد. گفتنی است که تصریح نشده که این برنامه ریزی تنها مختص بودجه برای تامین سلامت روانی خواهد بود، یا سلامت روانی هم یکی از اجزای این طرح است.
سبب این امر را وزارت بهداشت، بالا بودن هزینه های درمان عنوان کرده و گفته است از آنجا که بیمه های درمانی عموماً هزینه مراجعه به روانپزشک و اصولاً خدمات درمانی روانی را تقبل نمی کنند، اغلب مردم با دشواری تامین این دست هزینه ها مواجهند و از این روی، کمتر به سلامت روان خود می پردازند.
وزارت بهداشت ایران می گوید تنها حدود ۱۰ تا ۱۲ درصد از بیمارانی که در شرایط بحران روحی به روانپزشک مراجعه می کنند و تحت درمان قرار می گیرند، روند درمان را پی گیری می کنند.
از سوی دیگر، آنچه دولت و بسیاری از پزشکان با نام «انگ خوردن» از آن یاد می کنند، مانع از آن می شودکه بسیاری از بیماران روحی در اندیشه درمان باشند و به این سبب بسیاری از آنها مشکلاتی را که تحمل می کنند حتی با اعضای خانواده خود در میان نمی گذارند.
در ایران براساس آمار رسمی دولت، بیش از دو سوم حوادث منتج به آسیب دیدن شهروندان یا وارد شدن خسارات سنگین به مایملک آنها، در بیماری های روحی ریشه دارد. در ایران، آمار ابتلای کودکان به بیماری های روحی حدود نصف آمار ابتلای افراد بزرگسال است و آمار مشکلات روحی در زنان بالاتر از مردان است، هرچند که شمار زنان و مردان در میان مبتلایان به بیماری های افسردگی دوقطبی و اسکیزوفرنی، برابر است. اما در بیماری های دیگر روحی از قبیل افسردگی، اضطراب و وسواس، شمار زنان مبتلا عموماً بیشتر است.
خوددرمانی و عمل کردن به توصیه اطرافیان و استفاده از داروهای خواب آور یا آرام بخشی که به دوست یا قوم و خویشی تجویز شده، از پدیده های رایج اجتماع ایران است و سهولت دسترسی به دارو، به خوددرمانی هایی که اغلب زیانبارند، دامن می زند.
از مشکلات دیگری که روان پزشکان ایرانی از آن یاد می کنند، اعتقادات مذهبی منجر به وسواس است که به رغم بیمارگونه بودن، اغلب بیماری تلقی نمی شود و مورد درمان یا حتی تشخیص قرار نمی گیرد.
تابوی بیمار روانی در ایران به اندازه ای بزرگ است که حتی مسئولان دولتی هم با احتیاط از آن نام می برند. انجمن روانشناسی سلامت ایران که نهادی دولتی با هدف عمده تامین و ترویج تندرستی روحی است، از پیشنهاد طرحی برای تخصیص ردیف بودجه ای خبر داده که برای سال مالی ۹۳ به مجلس شورای اسلامی ارائه می شود.
رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس ایران، از برنامه ریزی برای پیشنهاد تخصیص چنین ردیف بودجه ای خبر داده که تحت عنوان «سلامت اجتماعی» طرح و ارائه خواهد شد. گفتنی است که تصریح نشده که این برنامه ریزی تنها مختص بودجه برای تامین سلامت روانی خواهد بود، یا سلامت روانی هم یکی از اجزای این طرح است.
