مریم مهرابی، معلم ساکن اصفهان و خواهر محمود مهرابی زندانی سیاسی محکوم به اعدام، روز سه‌شنبه ۲۹ خرداد به همراه دختران خردسالش در اصفهان بازداشت شد.
ماهان مهرابی، برادر دیگر مریم مهرابی، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که مأموران نهاد اطلاعاتی بازداشت‌کننده او و دختران کوچکش، «تمامی وسایل الکترونیکی» او از جمله لپ‌تاپ و گوشی‌های موبایل را هم توقیف کرده‌اند.
برادر مریم مهرابی با تأکید بر این که او کاری جز دادخواهی نکرده، خطاب به رسانه‌ها گفته است: «صدای ما باشید. مریم خواهرم فقط یک دادخواه است.»
از محل بازداشت آنها اطلاعی در دست نیست.
هاجر مهرابی، خواهر مریم و محمود مهرابی، با ارسال ویدئویی به صدای آمریکا، توضیحاتی را در این زمینه ارائه کرد.
او با اشاره به این که خواهرش مریم را در خانه‌اش به همراه فرزندانش بازداشت کرده‌اند، می‌گوید: «امروز قاضی در دادگاه به خواهرم گفته چون در ویدئویی درباره خودسوزی خود در مقابل منزل آیت‌الله دولت‌آبادی صحبت کردید، این رفتار شما تبلیغ علیه نظام است.»
همچنین، هرانا ارگان رسانه‌ای مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، با اعلام این که از محل بازداشت مریم مهرابی و فرزندانش اطلاعی در دست نیست، به پیشینه بازداشت او اشاره کرده است.
مریم مهرابی اسفند ۱۴۰۱ در حالی که «پیگیر پرونده برادرش محمود مهرابی بود»، توسط مأموران یک نهاد اطلاعاتی در دادسرای شهرستان مبارکه بازداشت شد و سه روز در زندان دولت‌آباد اصفهان بازداشت بود و پس از آن با «تأمین قرار» آزاد شد.
او همچنین در شهریور ۱۴۰۲ در شعبه ۱۰۲ دادگاه کیفری دو مبارکه «به ۷۴ ضربه شلاق و سه ماه حبس» محکوم شد. این حکم بعدا به «پرداخت جزای نقدی» بدل شد.
محمود مهرابی، معترض بازداشت‌شده، در پی فعالیت در رسانه‌های اجتماعی توسط شعبه پنجم دادگاه انقلاب اسلامی اصفهان در اردیبهشت سال به «اعدام» محکوم شد.
هرچند پیشتر خبرگزاری میزان، ارگان رسانه‌ای قوه قضاییه جمهوری اسلامی، در گزارشی صدور حکم اعدام برای محمود مهرابی «به دلیل فعالیت در فضای مجازی» را رد کرده، اما در همان گزارش توضیح داده که محتوای پرونده مهرابی بر مبنای «انتشار مطالبی» در رسانه‌های اجتماعی بوده و مدعی شده که این مطالب شامل «آموزش استفاده از سلاح‌های دست‌ساز، دعوت به تخریب اموال عمومی، تحریک مردم به جنگ و کشتار و توهین به مقدسات» بوده است.
پیش از این، گروهی از کارشناسان سازمان ملل متحد، از جمله جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد برای نظارت بر وضعیت حقوق بشر در ایران، جیل ادواردز گزارشگر ویژه در مورد شکنجه و سایر مجازات‌های ظالمانه، و موریس تیدبال بینز گزارشگر ویژه اعدام‌های فراقضایی یا مستبدانه، در بیانیه‌ای خواستار لغو فوری حکم اعدام محمود مهرابی شدند و از حکومت جمهوری اسلامی خواستند صدور احکام اعدام علیه افراد به دلیل ابراز عقیده توسط آنها را متوقف کند.
هاجر مهرابی، یکی دیگر از خواهران این معترض محکوم به اعدام، پیش از این به صدای آمریکا گفته بود که محمود مهرابی در وین بود، اما «به ایران بازگشت» و «با دستان خالی ایستاد و مقاومت کرد» تا «صدای مردم» باشد.
