لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
شنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ ایران ۰۲:۱۹

کُنه کردار، نه رنگ پوست


نمایی از تندیس یادبود مارتین لوترکینگ در پایتخت آمریکا
نمایی از تندیس یادبود مارتین لوترکینگ در پایتخت آمریکا

نگاهی به ابعاد نطق تاریخی مارتین لوترکینگ ـ فعال مدنی و رهبر جنبش سیاهان آمریکا ـ در ۲۸ اوت؛ سالروز ایراد آن.

رؤیایی دارم. رؤیایم آن است که روزی، هر فرودی فراز، و هر تپه ای کوتاه شود. که ناهمواریها هموار، و کژیها راست شود. که عظمت پروردگار آشکار گردد و تمامی
آدمیان این عظمت را ببینند...
با ایمان به این رؤیاست که خواهیم توانست ناهمگنیهای موطنمان را به همخوانیِ زیبای برادری بدل کنیم. با ایمان به این رؤیاست که قادر خواهیم بود دوشادوش یکدیگر کار کنیم، نیایش کنیم و بکوشیم…
با این باور قادریم کوه نومیدیمان را به صخره ای از امید بدل کنیم… با این باور است که درکنار هم به پای آزادی می ایستیم و تقلا می کنیم تا روزی آزاد شویم...
رؤیایم آن است که روزی، فرزندانم نه برمبنای رنگ پوست؛ که براساس کُنه کردارشان قضاوت شوند...
بخشی از سخنرانی تاریخی مارتین لوتر کینگ در پایتخت آمریکا، ۲۸ اوت ۱۹۶۳
برابری و پایان دادن به تبعیض نژادی، بنیاد نطق ۱۷ دقیقه ای مارتین لوتر کینگ بود. دکتر لوترکینگ ـ روحانی مسیحی، فعال مدنی و از پیشروان جنبش برابری خواهی سیاهان آمریکاـ در روز ۲۸ اوت ۱۹۶۳ سخنرانی ایراد کرد که نافذترین نطق آمریکایی قرن بیستم نام یافته است.
جان لوئیس ـ یکی از نمایندگان مجلس نمایندگان آمریکا؛‌ که رئیس وقت کمیته هماهنگی جنبش بی خشونت دانشجویان نیز بود، در همان روز سخنرانی کرد و گفت:«دکتر کینگ قدرت، توانایی،‌ و ظرفیت آن را داشته که پله های بنای یادبود لینکلن را به مکانی تاریخی تبدیل کند که برای همیشه به یادگار خواهد ماند. شیوه سخنوری وی الهام بخش نسلهای آینده آمریکاست.»
عقایدی که در سخنرانی کینگ عنوان شد، انعکاس تجربه های اجتماعی انزوای سیاه پوستان بود. این نطق تاریخی، به افسانه ای می پردازد که آمریکا را به عنوان یک کشور به عینیت درآورد و ارمغان آزادی آمریکاییان شد.
نطق«رؤیایی دارم» بدواً‌ نام دیگری داشت و با همکاری چند نفر از همراهان لوتر کینگ، در چندین نشست، نوشته شده بود و محور آن، یکسانی مردم بود و ضرورت پرهیز از تفکیک سیاه از سپید.
هنگام ایراد اما، این نطق، حکایتی تازه یافت: اواخر سخنرانی، ماهالیا جکسن، یکی از دوستان و همدوشان مارتین لوترکینگ که خواننده شناخته شده ترانه های مذهبی نیز بود، از میان جمعیت ۲۷۵ هزار نفری‌ِ مخاطب کینگ در پایتخت آمریکا، فریاد زد:«از رؤیایت بگو، مارتین!»
چنین شد که لوترکینگ روش موعظه در پیش گرفت و با این لحن به ادامه خطابه پرداخت. او ادامه سخنرانی را نه از روی نوشته، بلکه با استناد به ذهنیتی که از پیش داشت و با قدری بداهه، ایراد کرد و ترجیع بند«رؤیایی دارم»‌را سرداد.
لوترکینگ بر اندیشه خود جامه روحانیت پوشاند و وجه روحانی این سخنرانی را نمایان کرد، که استغفار بود برای مردم آمریکا در قبال گناهانی که به سبب اِعمال تبعیض علیه سیاهان مرتکب شده اند.
جامعه شناسان می گویند دکتر کینگ با تسخیر توجه و درون مخاطبان،‌ آنها را به گونه ای باورنکردنی و متفاوت از تمامی سخنرانیهای این دوران، مجذوب سخنانی متفاوت و خاص کرد که وجدان آمریکاییان را به سبب روا داشتن تبعیض علیه سیاهان، معذب کرد.
سخنرانی مارتین لوترکینگ، پوشش خبری بسیار گسترده ای یافت؛‌ به نحوی که مطبوعات، رادیو و تلویزیون از روز تحلیف پرزیدنت جان اف کندی تا زمان سخنرانی معروف مارتین لوترکینگ ـ که صحبت از آن در رسانه ها تا هفته ها پس از آن ادامه یافت ـ هیچ رویدادی را به این وسعت پوشش نداده بودند.
رهبر جنبش برابری خواهی سیاهان آمریکا در سال ۱۹۶۴ نوبل صلح را از آن خود ساخت و به این ترتیب، دکتر لوترکینگ، جوانترین برنده این جایزه تا آن زمان شد.
کتابخانه کنگره آمریکا در سال ۲۰۰۲ با افزودن متن سخنرانی معروف مارتین لوترکینگ به آرشیو ملی آمریکا، به آن ادای احترام کرد.
رونمایی از تندیس تمام تنه کینگ در روز ۱۷ اکتبر سال ۲۰۱۱(سال گذشته میلادی) در واشینگتن دی سی، روز ایراد نطق تاریخی وی را در دل سنگ حک کرد.
نطق تاریخی «رؤیایی دارم»‌ ملهم از این آثار و سخنرانیها ایراد شد:
نمایشنامه ریچارد سوم ویلیام شکسپیر
دو آیه از آیات سوره بنی اسرائیل انجیل
تصنیف محبوب «موطن من آمریکا»
سخنرانی پراتیا هال ـ بانوی سیاه پوستی که کشیش بود و در میان مخروبه های کلیسایی در جرجیا، سخنرانی کرد و در آن چندین بار عبارت‌ «رؤیایی دارم» را تکرار کرد.
نطق آرچیبالد کری ـ دیپلمات و وکیل برجسته آمریکایی ـ در مجمع ملی جمهوریخواهان در سال ۱۹۵۲.
از این روی است که از سخنرانی مارتین لوترکینگ، طی سالها، گهگاه انتقادهایی شده است.
حق مؤلف(کپی رایت) سخنرانی
از آنجا که نطق مشهور کینگ تحت پوشش رسانه ای وسیعی قرار گرفت، جزئیات حق مؤلف آن ـ برمبنای موازین قانون کپی رایت آمریکا ـ بحث انگیز شد. از آن روی که مارتین لوتر کینگ بدوا‌ً برای این سخنرانی درخواست کپی رایت نکرده بود، امکان بهره برداری از آن فراهم آمد.
در پی آن، آقای کینگ سخنرانی را ثبت کرد و حق مؤلف آن در‌ آمریکا تا ۷۰ سال پس از مرگ سخنران آن ـ یعنی تا سال ۲۰۳۸ میلادی ـ برای بازماندگان وی محفوظ خواهد ماند.
XS
SM
MD
LG