مدتهاست که فناوری معروف به «چاپ سه بعدی»، و یا «تولید افزودنی»، برای تولید نمونه اولیه مدل‌های اشيای سه بعدی بکار می‌رود. نمایشگاه جدیدی که در لندن افتتاح شد، نشان می‌دهد چگونه این فن آوری، با استفاده از روبات‌های صنعتی نمونه‌سازی سریع، موسوم به چاپگرهای سه بعدی، با صرفه جويی در زمان و هزينه در تولید ماشین آلات، لباس، خودرو و حتی قسمت‌های بدن، تکامل پيدا کرد.
در اين نمايشگاه که روز پنج‌شنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۳ (۴ سپتامبر ۲۰۱۴) به روی عموم باز شد، خودرویی به نمايش گذاشته شده بود که می‌تواند با سرعت ۳۲۰ کيلومتر در ساعت حرکت کند. این خودرو نتیجه چندین نمونه ساخته شده توسط شرکت استراکا ريسينگ Strakka Racing است، که دفتر مرکزی آن در سيلور استون، مرکز خودروهای اسپرت و مسابقه‌ای بريتانيا، قرار دارد.
دان والمزلی، مهندس خودروسازی در شرکت استراکا ريسينگ می‌گويد، «ورزش‌های موتوری صنعت رقابتی شديدی است بطوری که اگر شما در کار کندی به خرج دهيد، عقب می‌افتيد، و هنگامی‌که عقب افتاديد، ديگر غيرممکن بتوانيد خودتان را به بقيه برسانيد.»
مانند بسیاری از تیم های دیگر، استراکا با استفاده از چاپگرهای سه بعدی قطعات مورد نيازش را در اسرع وقت درست می‌کند و هنگامی‌که آن قطعه را مفيد تشخيص داد، آنگاه از وسايل سنتی برای درست کردن مدل قطعه مورد نظر استفاده می‌کند. اما اکنون این شرکت به تولید قطعات واقعی ماشین با استفاده از فن آوری چاپ سه بعدی پرداخته است، که اساساً با اضافه کردن لایه‌هایی از مواد تحت کنترل کامپیوتر به شکل مورد نظر دست می‌يابد.
والمزلی توضيح داد که، «بنابراین ما اجزای آیرودینامیکی در ماشین داريم، مانند اجزای داخلی سطوح فرود در جلو، و مصرف هوا. ما فهميديم که خواص مواد تا آنجا پيشرفت کرده که به اندازه کافی محکم و قوی و سبک هست که می‌توان به عنوان قطعات کامل به پايان رسيده از آنها در خودروهای مسابقه استفاده کرد.
يک تولیدکننده هلندی در حال توسعه هواپیماهای بدون سرنشین کوچکی برای استفاده در زندگی روزمره است، مانند نقشه‌برداری مناطق برای مقابله با آتش‌سوزی و یا مشکلات دیگر.
يوست هزمان، رئیس بخش طراحی شرکت سازنده پهپاد موسوم به اريالترونيکس Aerialtronics می‌گويد «در حال حاضر ما در حال کار بر روی ارتباطات بين هواپیماهای بدون سرنشین هستيم. يک هواپیمای بدون سرنشین می‌تواند با هواپیمای بدون سرنشین دیگری صحبت کند و بداند که او در کجا است. در اين مرحله، ما در حال توسعه اين امر هستيم. در آینده، هواپیماهای بدون سرنشین هوشمندتر و کوچکتر خواهند شد و قادر به کارهايی خواهند بود که ما تصورش را هم نمی‌توانيم بکنيم.»
فناوری چاپ سه بعدی مسافت زيادی را از روزهايی که صرفاً در مدل‌برداری توسط جراحان پلاستيک و آرشيتکت‌ها، بکار می‌رفت طی کرده است. در ابتدا از اين فناوری صرفاً برای تجسم کردن شيئی نهايی استفاده می‌شد و اکنون برای توليد خود محصول يا قطعاتی از آن استفاده می‌شود.