در شرایطی که اروپا هنوز برای تثبیت رشد پایا و بلندمدت با چالش های جدی روبرو است، بسیاری از دولت ها در پی دستیابی به بازارهای اقتصادی کشورهای نوظهور آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی و نیز ارتقای مناسبات تجاری با آن ها هستند. فرودگاه های اصلی این قاره برای ارائه سریع ترین مسیرهای ارتباطی با این کشورها و قطب اقتصادی این کشورهای نوظهور با رقابت شدیدی روبرو هستند. فرودگاه هیثرو لندن که یکی از پر رفت و آمد ترین و شلوغ ترین فرودگاه های دنیا محسوب می شود، نگران است از این رقابت تنگاتنگ عقب بماند.
معترضان صلح سبز و هواداران محیط زیست چهار سال پیش در اعتراض به پرواز یک جت مسافربری در فرودگاه هیثرو لندن تظاهرات به راه انداختند. این حرکت اعتراضی به طور گسترده و فراگیری توجه رسانه ها را به خود جلب کرد و کارزار آینده صنعت هوانوردی بریتانیا هنوز ادامه دارد.
جاس گارمن، یکی از فعالان صلح سبز می گوید: «ظرفیت فرودگاه بریتانیا کاملاً تکمیل شده و مشکل، تعداد بسیار زیاد پروازهای مسیر کوتاه و کمتر از 500 کیلومتر و اشغال شدن ظرفیت فرودگاه است. بنابراین به جاهایی مثل پاریس و منچستر با قطار هم می شود سفر کرد که ده ها بار کمتر آلودگی ایجاد می کنند.»
دولت بریتانیا دستور ساخت سومین باند فرودگاه هیثرو را صادر کرده است و هم اکنون هیچ برنامه ای برای توسعه سایر فرودگاه ها ندارد. اما گروه های بازرگانی معتقدند که بریتانیا در این رقابت عقب مانده است.
نیکولا واکر، رئیس بخش سازمان کارمندان «کنفدراسیون صنایع بریتانیا» است و دفتر کار او روبروی پروژه «کراس ریل» واقع شده است. این پروژه یکی از بزرگترین سرمایه گذاری های زیربنایی پایتخت است.
واکر می گوید «بریتانیا باید اهداف بلندپروازانه بیشتری داشته باشد. ۲/۹۹ درصد ظرفیت هیثرو که قطب رفت و آمدهای بین المللی ما محسوب می شود تکمیل شده است. به اعتقاد ما، برای برقراری ارتباطات جدید با بازارهای نوظهور اما رو به رشدی که بازرگانان و کسب و کارها واقعاً می خواهند به آن شبیخون بزنند، فرصتی وجود ندارد.»
بازارهایی همچون چونگ کینگ در چین که از یک شهر کوچک به یک قطب تولیدی عظیم بدل شده است و ۷ میلیون جمعیت دارد، از آن جمله هستند.
سائو پولوی برزیل نیز شاهد توجه و علاقه شدید بازرگان های اروپایی بوده است که در تلاش هستند تا از مناسبات مستعمره ای قدیمی خود بهره برداری کنند.
بر پایه نتایج تحقیقات اتاق بازرگانی بریتانیا، دو سوم رهبران بازرگانی در برزیل، چین، هند، کره جنوبی و مکزیک به عقد قراردادهای تجاری با فرانسه، آلمان و یا هلند تمایل بیشتری نشان می دهند تا مبادلات بازرگانی با بریتانیا، و برقراری پروازهای مستقیم به این کشورها علت اصلی این امر بوده است.
پیتر فوربز، مشاور مستقل در امور صنعت هوانوردی می گوید «فقدان پرواز مستقیم از لندن به معنای از دست دادن قراردادهای بازرگانی به رقبا است. در مقام نمونه، من فکر می کنم فرانکفورت هر هفته ۷ پرواز به چین دارد، در حالی که فرودگاه هیتروی لندن فقط ۴ پرواز به این کشور دارد. اما آلمان تجارت گسترده تری با چین دارد و از نظر آن ها برقراری این ارتباطات هوایی مفید هستند».
بوریس جانسون، شهردار لندن می خواهد در مسیر رودخانۀ تیمز یک فرودگاه جدید بسازد. شرکت معماری «فاستر و شرکا» که فرودگاه پکن را طراحی کردند، طرح های خود را تسلیم کرده اند. اما تحلیلگران می گویند با بازگشت رکود مالی به بریتانیا، توجیه اقتصادی هزینه ۸۰ میلیارد دلاری ساخت این فرودگاه جدید دشوار خواهد بود. دولت می گوید در اواخر سال جاری در مورد تصمیم خواهد گرفت.
معترضان صلح سبز و هواداران محیط زیست چهار سال پیش در اعتراض به پرواز یک جت مسافربری در فرودگاه هیثرو لندن تظاهرات به راه انداختند. این حرکت اعتراضی به طور گسترده و فراگیری توجه رسانه ها را به خود جلب کرد و کارزار آینده صنعت هوانوردی بریتانیا هنوز ادامه دارد.
جاس گارمن، یکی از فعالان صلح سبز می گوید: «ظرفیت فرودگاه بریتانیا کاملاً تکمیل شده و مشکل، تعداد بسیار زیاد پروازهای مسیر کوتاه و کمتر از 500 کیلومتر و اشغال شدن ظرفیت فرودگاه است. بنابراین به جاهایی مثل پاریس و منچستر با قطار هم می شود سفر کرد که ده ها بار کمتر آلودگی ایجاد می کنند.»
دولت بریتانیا دستور ساخت سومین باند فرودگاه هیثرو را صادر کرده است و هم اکنون هیچ برنامه ای برای توسعه سایر فرودگاه ها ندارد. اما گروه های بازرگانی معتقدند که بریتانیا در این رقابت عقب مانده است.
نیکولا واکر، رئیس بخش سازمان کارمندان «کنفدراسیون صنایع بریتانیا» است و دفتر کار او روبروی پروژه «کراس ریل» واقع شده است. این پروژه یکی از بزرگترین سرمایه گذاری های زیربنایی پایتخت است.
واکر می گوید «بریتانیا باید اهداف بلندپروازانه بیشتری داشته باشد. ۲/۹۹ درصد ظرفیت هیثرو که قطب رفت و آمدهای بین المللی ما محسوب می شود تکمیل شده است. به اعتقاد ما، برای برقراری ارتباطات جدید با بازارهای نوظهور اما رو به رشدی که بازرگانان و کسب و کارها واقعاً می خواهند به آن شبیخون بزنند، فرصتی وجود ندارد.»
بازارهایی همچون چونگ کینگ در چین که از یک شهر کوچک به یک قطب تولیدی عظیم بدل شده است و ۷ میلیون جمعیت دارد، از آن جمله هستند.
سائو پولوی برزیل نیز شاهد توجه و علاقه شدید بازرگان های اروپایی بوده است که در تلاش هستند تا از مناسبات مستعمره ای قدیمی خود بهره برداری کنند.
بر پایه نتایج تحقیقات اتاق بازرگانی بریتانیا، دو سوم رهبران بازرگانی در برزیل، چین، هند، کره جنوبی و مکزیک به عقد قراردادهای تجاری با فرانسه، آلمان و یا هلند تمایل بیشتری نشان می دهند تا مبادلات بازرگانی با بریتانیا، و برقراری پروازهای مستقیم به این کشورها علت اصلی این امر بوده است.
پیتر فوربز، مشاور مستقل در امور صنعت هوانوردی می گوید «فقدان پرواز مستقیم از لندن به معنای از دست دادن قراردادهای بازرگانی به رقبا است. در مقام نمونه، من فکر می کنم فرانکفورت هر هفته ۷ پرواز به چین دارد، در حالی که فرودگاه هیتروی لندن فقط ۴ پرواز به این کشور دارد. اما آلمان تجارت گسترده تری با چین دارد و از نظر آن ها برقراری این ارتباطات هوایی مفید هستند».
بوریس جانسون، شهردار لندن می خواهد در مسیر رودخانۀ تیمز یک فرودگاه جدید بسازد. شرکت معماری «فاستر و شرکا» که فرودگاه پکن را طراحی کردند، طرح های خود را تسلیم کرده اند. اما تحلیلگران می گویند با بازگشت رکود مالی به بریتانیا، توجیه اقتصادی هزینه ۸۰ میلیارد دلاری ساخت این فرودگاه جدید دشوار خواهد بود. دولت می گوید در اواخر سال جاری در مورد تصمیم خواهد گرفت.