نسل جوان لبنان با بهره بردن از شبکه های اجتماعی خشونت فرقه ای را که کشورشان را در برگرفته، محکوم کرده اند.
منتقدان معتقدند که نسل جوان لبنان که از این دست خشونت ها انتقاد می کند، با سادگی و زودباوری با قضیه برخورد می کند.
از ۳۰ دسامبر و انفجاری انتحاری که جان ۷ نفر از جمله یک پسر نوجوان ۱۶ ساله را گرفت، هزاران جوان لبنانی دست به اعتراض زدند. پیام اولیه این عده این بود که آنان که در انفجارهای انتحاری کشته می شوند، چه بمبگذاران و چه آسیب دیدگان یا کشته شدگان، شهید نیستند، بلکه قربانی اند.
در توییتر، عبارت «شهید نیستم» توسط شمار بسیاری از کاربران بازنویسی و منتشر شده است.
گفته می شود که مرگ نوجوان ۱۶ ساله که در بیروت با دوستانش گرد آمده بود و هیچ فعالیت سیاسی هم نداشت و بی سبب و بی گناه کشته شد، بر نسل جوان لبنان اثر عمیقی گذارده و سبب بروز این واکنش ها شده است و به گفته شماری از این جوانان، موضوع را برایشان شخصی کرده است.
بخش عمده خشونت های فرقه ای در لبنان که با بمبگذاری انتحاری همراه است، مردم عادی را در ساعات پررفت و آمد و مناطق شلوغ هدف می گیرد که اغلب این مناطق هم مسکونی اند و آمار مرگ و میر ناشی از آنها نیز بالاست.
این روزها شماری از جوانان لبنانی به جنبشی دست زده اند که خواهان تغییر است و نام آن حرکت «من» است. بخش بزرگی از هدف پایه گذاران این جنبش بر سبک زندگی و روزمرگی های مردم لبنان تمرکز یافته و تلاشی است برای اصلاح این وضع به شکلی که مردم بتوانند در شرایط آرام تر و مطلوبتری زندگی کنند.
شماری از منتقدان جنبش «من» می گویند رد کردن یا انکار شهادت از سوی جوانانی که این جنبش را سازمان داده اند، خلط مبحث است و جوانان به جای تمرکز بر فداکاری هایی که برای مقاصد سیاسی انجام می شود، می گویند باید از کاربرد کلمه شهید پرهیز کرد، در حالی که به این شکل معنای شهید و مصادیق آن نیز مخدوش می شود.
منتقدان معتقدند که نسل جوان لبنان که از این دست خشونت ها انتقاد می کند، با سادگی و زودباوری با قضیه برخورد می کند.
از ۳۰ دسامبر و انفجاری انتحاری که جان ۷ نفر از جمله یک پسر نوجوان ۱۶ ساله را گرفت، هزاران جوان لبنانی دست به اعتراض زدند. پیام اولیه این عده این بود که آنان که در انفجارهای انتحاری کشته می شوند، چه بمبگذاران و چه آسیب دیدگان یا کشته شدگان، شهید نیستند، بلکه قربانی اند.
در توییتر، عبارت «شهید نیستم» توسط شمار بسیاری از کاربران بازنویسی و منتشر شده است.
گفته می شود که مرگ نوجوان ۱۶ ساله که در بیروت با دوستانش گرد آمده بود و هیچ فعالیت سیاسی هم نداشت و بی سبب و بی گناه کشته شد، بر نسل جوان لبنان اثر عمیقی گذارده و سبب بروز این واکنش ها شده است و به گفته شماری از این جوانان، موضوع را برایشان شخصی کرده است.
بخش عمده خشونت های فرقه ای در لبنان که با بمبگذاری انتحاری همراه است، مردم عادی را در ساعات پررفت و آمد و مناطق شلوغ هدف می گیرد که اغلب این مناطق هم مسکونی اند و آمار مرگ و میر ناشی از آنها نیز بالاست.
این روزها شماری از جوانان لبنانی به جنبشی دست زده اند که خواهان تغییر است و نام آن حرکت «من» است. بخش بزرگی از هدف پایه گذاران این جنبش بر سبک زندگی و روزمرگی های مردم لبنان تمرکز یافته و تلاشی است برای اصلاح این وضع به شکلی که مردم بتوانند در شرایط آرام تر و مطلوبتری زندگی کنند.
شماری از منتقدان جنبش «من» می گویند رد کردن یا انکار شهادت از سوی جوانانی که این جنبش را سازمان داده اند، خلط مبحث است و جوانان به جای تمرکز بر فداکاری هایی که برای مقاصد سیاسی انجام می شود، می گویند باید از کاربرد کلمه شهید پرهیز کرد، در حالی که به این شکل معنای شهید و مصادیق آن نیز مخدوش می شود.
