دیروز در وبسایت "هافینگتون پست" یک مقاله خوندم که گفت بود مورگان فریمن، هنرپیشه کهن سال که صداش خیلی محبوبه و راوی مستندهای متعددی بوده، روی یک اپلیکیشن آدرس دهنده یا «GPS» صدا گذشته.
به سیاوش که پشت فرمون با سرعت ۵ مایل در ساعت رانندگی می‌کرد گفتم کاشکی ما این اپ رو داشتیم!
ترافیک لوس انجلس رو دستکم نگیرید! بنا بر آمار، هر شهروند لوس آنجلسی، ۱/۴ زندگیش را در ترافیک می‌گذارند! امروز رانندگی زیاد داشتیم. به چند جا رفتیم برای تهیه گزارش و مصاحبه با کار‌شناسان.
به فرش فروشی داموکا رفتیم، جایی که اولین محموله فرش ایرانی از ایران به آمریکا دریافت شد. با الکس حلمی، مدیر داموکا صحبت کردیم که می‌گفت خوشحاله که تحریم‌ها بر داشته شدند، اما بازار فرش ایران به دلیل کیفیت پائین مواد اولی، و به روز نبودن طرح‌ها، ۱۰ سالی از دنیا عقبه. اما تاکید کرد که یک فرش ایرانی خوب، هنوز در دنیا همتا نداره...
با دیوید رستمیان هم صحبت کردیم، مدیر فروشگاه بزرگ فرش بنام Persian Carpet Warehouse که فرش‌ها و عتیقههای گران قیمت رو نشونمون داد.
از جمله این فرش ۹۰ ساله تبریز، که ۵ در ۸ متره و یک میلیون دلار ارزش داره!
۴ نفر به مدت ۱۰ سال روی این فرش کار کردن. واقعا بی‌نظیر بود...
بعد از انجام مصاحبه‌ها، دوباره با سرعت ۵ مایل در ساعت برگشتیم به هتل تا روی گزارش‌ها کار کنیم. اولین گزارش در راه است!
