لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ ایران ۱۳:۲۷

خامنه‌ای جشن هنر شیراز را «سخیف» خواند؛ کاربران: در «ایران پسا جمهوری اسلامی» باشکوهتر برگزار می‌کنیم


تخت جمشید
تخت جمشید

اظهارات رهبر جمهوری اسلامی در نکوهش اقدامات فرهنگی دوران پادشاهی محمدرضا شاه پهلوی و «سخیف» خواندن جشن هنر شیراز واکنش‌های گسترده‌ای را در رسانه‌های اجتماعی به دنبال داشت و کاربران او را رهبر حکومتی «اشغالگر» دانستند که پس از رفتنش، جشن هنر شیراز دوباره سالانه برگزار خواهد شد.

علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، درباره اقدامات فرهنگی دوران پادشاهی پهلوی گفت: «غلط کردند کسانی که در آن دوره خیال کردند با اقداماتی سخیف مانند جشن هنر شیراز می‌توانند شیراز را از حرم اهل بیت و مرکز دین و ایمان به نقطه فساد برگردانند.»

در مقابل، گروهی از کاربران در رسانه‌های اجتماعی، جشن هنر شیراز را «از بزرگترین رویدادها و جریان‌های هنری و فرهنگی تاریخ معاصر» دانسته‌اند و ابراز امیدواری کرده‌اند که «در ایران بعد از جمهوری اسلامی» این جشن را «هر چه باشکوه‌تر داشته باشیم.»

محمود ابطحی، فعال سیاسی و عضو حزب ایران نوین، در واکنش به سخنان رهبر جمهوری اسلامی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «وقتی ملت ایران، میهن را از رژیم اشغالگر خامنه‌ای پس بگیرد، جشن هنر شیراز هم با حضور هر ساله بهترین هنرمندان ایران و جهان از سر گرفته خواهد شد.»

محمد ایزدی، فعال سیاسی و پژوهشگر فلسفه نیز با نقل بیتی از حافظ، شاعر پرآوازه شیرازی، گفت: «جواب خامنه‌ای ملعون درباره جشن هنر شیراز را خود حافظ شیرازی داده است: حافظ آراسته کن بزم و بگو واعظ را، که ببین مجلسم و تَرکِ سَرِ منبر گیر.»

هدیه کیمیایی، روزنامه‌نگار هم با تأکید بر این که «خامنه‌ای از فرهنگ و هنر ایرانی متنفر است»، گفت: «از این که می‌بیند امت اسلامی که در ذهنش ساخته بود با گلوله و زندان و بازداشت، همچنان به دنبال هویت ایرانی‌اش است، زجر می‌کشد. این جوری است که جشن‌ هنر شیراز که فرهنگ ایرانی را به دنیا شناساند، سخیف و فاسد می‌داند.»

بهزاد مهرانی، پژوهشگر تاریخ معاصر و فعال سیاسی، نیز اظهارات پیشین برخی فعالان مدافع انقلاب ۵۷ را یادآوری کرده و با اشاره به اظهارات غلامحسین ساعدی، نویسنده چپ‌گرا، که درباره زمان محمدرضا شاه پهلوی گفته بود «هر روز توی این مملکت مهمانی، جشن هنر راه می‌انداختند، فستیوال سینمایی، سرگرمی‌های مضحک...» تأکید کرد که «بعد از این همه سال تازه خامنه‌ای رسیده به حرف ساعدی.»

یکی دیگر از کاربران ایکس نیز بر «ریاکاری» رهبر جمهوری اسلامی و نیروهای نیابتی‌اش اشاره کرده و با انتشار ویدئوهایی، گفته است «خامنه‌ای و سینوار چون به خلوت می‌رفتند، آن کار دیگر می‌کردند»؛ چنان‌که «سینوار تروریست» در این تصویر «گیتاری را به پناهگاه زیرزمینی خود می‌برد» و «خامنه‌ای نیز در جوانی با چپ‌های اهل هنر و قلم، صنتور می‌زده» است

یکی دیگر از کاربران ایکس نیز گفته است که «خامنه‌ای با حمله به جشن هنر شیراز، آن هم دقیقا یک روز بعد از اهدای جایزه صلح بنیاد نیکسون به رضا پهلوی، دارد در واقع آلترناتیو» جمهوری اسلامی را معرفی می‌کند و «این یعنی ملت ایران در روند خونین تحمیل اراده‌اش به حکومت اسلام‌گرا، یک قدم اساسی دیگر رو به جلو برداشته» است.

این اظهارات علی خامنه‌ای که در خبرگزاری‌های حکومتی منتشر شده، هم‌زمان با مراسم تقدیم جایزه سالانه «معمار صلح» به شاهزاده رضا پهلوی در بنیاد ریچارد نیکسون بود که طی آن شاهزاده تأکید کرد: «بادهای جنگ در منطقه ما می‌وزند، اما این جنگ مردم ایران نیست، این جنگ یک دیکتاتور، یعنی علی خامنه‌ای است.»

او همچنین با تأکید بر اینکه «مردم ایران به دنبال صلح، امنیت و آینده‌ای فارغ از استبداد هستند»، افزود: «من این جایزه را به ملت ایران تقدیم می‌کنم که معماران واقعی صلح هستند و از کتابخانه نیکسون نیز سپاسگزارم که اکنون در کنار ملت ایران ایستاده است.»

رویداد هنری و فرهنگی سالانه که به «جشن هنر شیراز» شهرت داشت. از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ هر تابستان در شهر شیراز و تخت جمشید برگزار می‌شد و چهره‌های ادب و هنر موسیقی سنتی و مدرن جهان به این جشنواره دعوت می‌شدند.

برگزاری جشن هنر شیراز در دوران پادشاهی پهلوی دوم، به نوعی ارائه سنتی‌ترین و مدرن‌ترین جنبه‌های هنری ایران بود که در آن دوران نقش راهبردی در عرصه‌های فرهنگی و هنری داشت.

فکر برگزاری یک جشنواره بین‌المللی با هدف «توسعه هنر، ادای احترام به هنرهای سنتی و ارتقای استانداردهای فرهنگی در ایران و معرفی هنرمندان خارجی به ایران و آشنایی مردم ایران با روند توسعه هنری در کشورهای دیگر تدوین شد.»

شهبانو فرح پهلوی، همسر محمدرضا شاه پهلوی نقش فعال و حضور چشمگیری در جشن هنر شیراز داشت و این فستیوال سالانه زیر نظر دفتر او برنامه‌ریزی و برگزار می‌شد.

این ویدئو دقایقی از نمایش «ویس و رامین»، اثر مهین جهانبگلو و آربی آوانسیان است که در جشن هنر شیراز سال ۱۳۴۹ اجرا شد.

XS
SM
MD
LG