پدر آرمان عبدالعالی، کودک مجرمی که به اتهام ارتکاب قتل دختری به نام غزاله شکور در سال ۱۳۹۲ و در هفده سالگی محکوم به اعدام و حکم او سحرگاه روز چهارشنبه ۳ آذر ماه در زندان رجایی شهر به اجرا گذاشته شد، میگوید اعدام آرمان «قصاص نبود» بلکه «جنایت بود».
آرمان عبدالعالی، که در زمان وقوع جرم انتسابی ۱۷ ساله بود، در دادگاه گفته بود پس از دستگیری به مدت ۸۵ روز در سلول انفرادی تحت شکنجه قرار گرفت تا علیه خود اعتراف کند. او تا پیش از اجرای حکم اعدام، بیش از شش بار برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی در زندان رجایی شهر کرج منتقل شده بود.
پدر آرمان عبدالعالی که میگوید پسر او در اصل شش بار اعدام شد، با اشاره به اینکه نام او در فهرست افرادی که قرار بود حکم آنها اجرا شود نبوده به صدای آمریکا گفت، هیچکس در عمل دنبال غزاله نبود و عملا دنبال اعدام آرمان بودند تا پرونده به پایان برسد.
آقای عبدالعالی روند رسیدگی به پرونده را ناقص اعلام کرد و به صدای آمریکا گفت، او مدارکی را دال بر زنده بودن غزاله شکور به دادگاه ارائه داده بود؛ مدارکی که به گفته وی تمام «آنها را با دروغ و لاپوشانی از بین بردند.»
وی در ادامه افزود ۵ شاهد در دادگاه شهادت داده بودند که غزاله شکور را در مقاطع زمانی و مکانهای مختلف رویت کرده بودند. به گفته وی آخرین شاهد اعلام کرده بود که خانم شکور را «بر روی ویلچر و با یک مرد پاکستانی در بیمارستان هلال احمر ایرانیان در دبی» دیده است. به گفته این شاهد، آن دخنر خود را غزاله معرفی کرده بود.
پدر آرمان عبدالعالی با اشاره به مورد بررسی قرار نگرفتن خودرویی که گفته میشود غزاله شکور پس از آخرین دیدار با آرمان، منزل آقای عبدالعالی را با آن ترک کرده است به صدای آمریکا گفت که «تمام تقاضاهای ما بدون کارشناسی و بدون بررسیهای اصولی» مورد بررسی قرار گرفت.
به گزارش مرکز رسانهای قوه قضاییه، حکم قصاص آرمان عبدالعالی در پی تقاضا و عدم گذشت خانواده غزاله شکور و به رغم تلاشهای شورای حل اختلاف و فعالین فرهنگی و اجتماعی صورت گرفته است که طی سالهای اخیر برای جلب رضایت اولیای دم که تا آخرین لحظات هم ادامه داشته کوشیده بودند.
پدر آرمان عبدالعالی از سیستم قضایی ایران خواست مدارک و مستنداتی که پیشتر به دادگاه ارائه داده است را به صورت علنی مورد بررسی قرار دهند تا مشخص شود این مدارک چگونه نادیده گرفته شدهاند.
سازمان عفو بینالملل که پیش از اجرای حکم اعدام آرمان عبدالعالی خواستار توقف فوری این حکم شده بود، با انتشار بیانیهای گفت اجرای این حکم بار دیگر «شقاوت نظام کیفری حاکم بر ایران» را برجسته کرده است.
عفو بینالملل در ادامه این بیانیه با اشاره به پیشینه اینگونه اعدامها گفته است، از زمان تصویب قانون مجازات در سال ۱۳۹۲، مقامات ایرانی دستکم ۴۹ نفر را که در زمان وقوع جرم زیر ۱۸ سال داشتند اعدام کردهاند.
این بیانیه یادآور شده است که جمهوری اسلامی ایران در سال گذشته میلادی، ۲۰۲۰، دست کم ۲۴۶ نفر را اعدام کرده و خود را دوباره در جایگاه دومین مجری بزرگ حکم اعدام در جهان قرار داد.
اعدام آرمان عبدالعالی با واکنشهای گسترده داخلی و بین المللی همراه بود، و اتحادیه اروپا و دفتر حقوق بشر سازمان ملل متحد اجرای حکم این کودک مجرم متهم به قتل را محکوم کردند.