بحث های کنگره آمریکا در مورد برنامه اتمی ایران تمام شده است، باراک اوباما توانست بر مخالفان غلبه کند، و ایالات متحده اجرای توافق شش قدرت جهانی با ایران را آغاز خواهد کرد.
در چنین شرایطی، نشریه اسرائیلی « فوروارد» در تفسیری اظهار عقیده می کند که اسرائیل ناچار خواهد بود با توافق کنار بیاید.
نویسنده تفسیر به نبود بحث های عمومی واقعی درباره جزئیات توافق در اسرائیل و جانبداری اکثر مخالفان از بنیامین نتانیاهو و نقطه نظرهای او اشاره می کند، و می نویسد برای درک کامل دستاورد مذاکره کنندگان، نخست باید توجه کرد که علیرغم توجه گسترده به غنی سازی اوارنیوم، این موضوع هیچگاه جنبه مهم برنامه هسته ای ایران نبوده است.
عنصر اصلی تاسیسات آب سنگین اراک بود، و هست، که جهت تولید اورانیوم غنی شده از طریق روندی شامل پلوتونیوم طرح شد.
این فراورده در ساخت کلاهک اتمی بالیستیک اساسی است. توافق می خواهد هسته مرکزی رآکتور اراک منهدم شود. چندین اسرائیلی نیز در مورد فوریت مساله اراک به مذاکره کنندگان هشدار داده بودند.
توافق به دو تاسیسات دیگر که در حال حاضر حاوی هزاران سانتریفیوژ است، نیز می پردازد. یکی در فوردو، که تمام سانتریفیوژ های آن برداشته خواهد شد و قرار است به مرکزی برای پژوهش های پزشکی ایزوتوپ تبدیل شود. دیگری، نطنز، که در آن تعداد محدودی سانتریفیوژ برای غنی سازی اورانیوم در سطوح پائین تر باقی خواهد ماند.
مفسر نشریه فوروارد می گوید در حالی که در کنگره آمریکا و در پارلمان ایران بحث های داغی در باره توافق هسته ای صورت گرفته است، در اسرائیل از چنین بحث هایی خبر نبود و هیچکدام از وزیران ارشد دولت جزئیات آن را با مردم در میان نگذاشتند، و درباره آنچه اغلب تهدیدی برای موجودیت اسرائیل توصیف می شود بحث نکردند.
مفسر به حمایت روسیه و چین از برنامه های موشکی و اتمی ایران اشاره می کند و می گوید آنچه شگفت آور می نماید این است که در حالی که تمام شش قدرت درباره توافق مذاکره کردند و امضای خود را در پای آن گذاشتند، اسرائیل فقط اوباما را آشکارا توبیخ کرده است. او می گوید توافق بدون ضعف و عیب نیست، اما برجسته ساختن عیوب و نادیده گرفتن دستاوردها، فاقد اعتبار است.
مفسر فوروارد همکاری فزاینده روسیه و ایران در سوریه، و تقویت حضور نظامی روسیه در سوریه را یادآور می شود و می گوید این تحولی است که همکاری نزدیکتر بین کاخ سفید و اورشلیم را ایجاب خواهد کرد.
او اظهار نظر می کند «این چالش ها مشارکت دو حزبی در کنگره آمریکا را ایجاب می کند. آمریکا باید رئیس جمهوری داشته باشد که بتواند با حمایت سنا در برابر روسیه، چین و ایران بایستد» و می افزاید «در حالی که ایران به پشت دروازه های ما رسیده و روسیه در حیات خلوت ما ایستاده است، ما باید امور خود را به مسیر معقول باز گردانیم و افراد درست را در مکان های درست برای پرداختن به این مسائل استراتژیک پیچیده بنشانیم.»