مقاله ای از اوفِر آدِرِت در نشریه هاآرتض
یک لایحه در دولت اسرائیل در دست بررسی است که به دادگاه خاخامی آن کشور اختیار می دهد مردان یهودی خارجی را که به همسرانشان اجازه طلاق مذهبی نمی دهند، مجازات کنند.
هاآرتض در جستجو در آرشیو مطلبی از «تهیلا اوفر» به تاریخ ۳۰ مارس ۱۹۶۶ پیدا کرد.
اوفر حدود سیزده سال پیش از انقلاب ۵۷، برای تهیه گزارش به ایران رفت. در دوره محمدرضا شاه پهلوی روابط ایران و اسرائیل عالی بود.
در سال ۱۹۶۶، زنان یهودی در ایران وقتی پای ازدواج به میان می آمد هدف شدیدترین تبعیض ها قرار می گرفتند.
اوفر در گزارشی در آن سال در هاآرتض نوشت: «وضعیت زنان ایران در میان کشورهای جهانی یکی از بدترین است و فقط وضعیت زنان یهودی از زنان به طور کلی بدتر است».
مشکل در تعبیر ناصحیح از احکام دینی بود.
گروهی از زنان یهودی تصمیم گرفتند در نامه ای به محمدرضا شاه پهلوی از پادشاه ایران بخواهند شرایط شان را تغییر بدهد تا آن ها از همان حقوقی در ازدواج برخوردار باشند که زنان مسلمان در آن زمان برخوردار بودند.
قرار شد نامه آن ها زمانی برای شاه ارسال شود که هاوا کوئن، رئیس «شورای سازمان های زنان در اسرائیل»، در راس گروهی ۲۰ نفره از هیات حقوق بشر سازمان ملل متحد برای بازدید به ایران می آیند.
کوئن در دیدار با زنان یهودی در ایران به آن ها قول کمک داد.
سپس دبیرکل حوزه امور مذهبی اسرائیل به همراه خاخام بزرگ بغداد از اسرائیل به ایران سفر کردند. آن ها هم با مقام های دادگاه مذهبی یهود ملاقات کردند و آن ها را به تغییر این قانون برای زنان مجاب کردند.
نهایتا توافقی حاصل شد که چند همسر داری ممنوع و کسب رضایت همسر برای طلاق اجباری شود.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
