مقاله‌ای از کنت روزن در نشریه آتلانتیک
عملیات مشترک عراقی ها و کردها برای شکست داعش امیدهایی را برای آشتی سنی و شیعه و عرب و کرد در عراق زنده کرده بود. اما همه پرسی استقلال کردستان عراق این امیدها را نقش بر آب کرد.
گذشته از موضع منفی ایران، ترکیه، عراق و آمریکا و چالش کنترل بر مناطق مورد مشاجره، سرنوشت اقلیت های قومی و مذهبی زیر سوال است. ایزدی ها، ترکمن ها، مسیحیان و شَبَک ها در این مناطق مورد مشاجره زیر آزار داعش قرار داشته اند. آن ها اینک مجبورند میان دولت عراق و دولت اقلیم کردستان عراق یکی را انتخاب کنند.
از زمان صدام حسین تا کنون، رقابت بین دولت مرکزی در بغداد و کردستان عراق بر سر وفاداری گروه های اقلیت در نینوا یکی از عوامل محرک در مناقشات بوده است.
بعضی می گویند نه بغداد و نه اربیل جذابیت چندانی ندارند. آنها معتقدند توفیق اقتصادی و بقا جایی میان این دو قدرت قرار دارد.
آنچه که مایه نگرانی گروه های اقلیت در مناطق مورد مشاجره است، تحمیل فرهنگ و ایدئولوژی عرب بر هویت آنهاست. هر چند قانون اساسی اقلیم کردستان حقوق اقلیت ها را درون مرزهایش محترم می شمارد، ولی تضمینی برای اجرای آن وجود ندارد.
شبک ها که در دشت های نینوا در شرق و شمال شرقی موصل زندگی کرده و تحت تاثیر صوفی گری قرار دارند به بعضی از اصول اسلام مانند روزه، نماز و حج اعتقادی ندارند. آنها در دهه هفتاد میان رژیم صدام حسین و جنبش ناسیولیستی کردها گرفتار شده بودند.
سابقه بی تفاوتی نسبت به سرنوشت چند صد هزار شبک در آن منطقه فارغ از این که کدام حکومت بر آن ها مسلط شود از آینده مبهم آن ها حکایت دارد.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
