کانون نویسندگان ایران در یک بیانیه در روز پنجشنبه ۱۳ دی با انتقاد از «وحشیگری و بدویت» جمهوری اسلامی ایران با صدور و اجرای احکام اعدام نوشت: «از همان آغازین روزهای استقرار حاکمیت اسلامی، صفیر گلوله و آونگ دار با هستی این رژیم، پیوندی ناگسستنی خورد و بدل به مذهب مختار مصطبهداران نورسیده در برابر همهی مخالفان و معارضان شد.»
این نهاد مدافع آزادی بیان و اندیشه حکومت ایران را متهم کرد که «وسیلهای جز جلاد برای دفاع از خود نمیشناسد» و «وحشیگری و بدویت خود را مدام و مکرر به مثابه قانونی الهی و ابدی به تدلیس جار میزند و وقیحانه به نمایش میگذارد.»
کانون نویسندگان ایران با اشاره به صدور و اجرای شماری از احکام اعدام از جمله زندانیان سیاسی-عقیدتی و زندانیان سیاسی که محکوم به اعدام شدند، افزود: «در دوران زمامداری جمهوری اسلامی، صدور احکام اعدام اگرچه هیچگاه تعجب و تازگی نداشته و ندارد اما گره خوردن این حکم ارتجاعی و قرون وسطایی با نام دو زن زندانی سیاسی کرد، بر توجهات و حساسیتهای خبری افزود.»
اشاره بیانیه کانون به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و وریشه مرادی، دو زندانی سیاسی، به اتهام بغی است.
کانون نویسندگان ایران در بخش دیگری از بیانیه خود از کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» جمعی از زندانیان سیاسی زن و مرد در حدود ۳۰ زندان و اعتصاب غذای جمعی آنان حمایت کرد و با اشاره به این نکته که این کارزار وارد چهل و هشتمین هفته خود شده است، ابراز امیدواری کرد که اعدام، به عنوان «مجازات جبرانناپذیر و ضد بشری»برای همیشه ملغی شود.
پیش از این، مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر ایران، با انتقاد از وضعیت حقوق بشر و افزایش شمار اعدامها در زندانهای جمهوری اسلامی خواستار کاهش صدور احکام اعدام در ایران شده است.
اعدام زندانیان در ارتباط با مواد مخدر در چهار سال گذشته به دست مقامات قضایی جمهوری اسلامی به طور مداوم افزایش یافته، چنانکه به گزارش سازمان حقوق بشر ایران، شمار اعدامها در سال گذشته میلادی نسبت به سال پیش از آن، با رشد ۸۴ درصدی به «۴۷۱ اعدام» رسیده است.
با وجود اینکه قوه قضاییه جمهوری اسلامی در بسیاری از موارد به طور رسمی اعدامها را اعلام نمیکند، اما بنا بر مستندات گردآوری شده توسط نهادهای مستقل حقوق بشری، شمار اعدامها در ایران مقام نخست جهانی نقض حق حیات توسط حکومت را نشان میدهد.