مدیر پیشین طرح جامع آب کشور با اشاره به مشکلات ناشی از خشکسالی در ایران گفت گذر از بحران اقتصادی و معیشتی کشور بدون پیوستن به اف‌ای‌تی‌اف و احیای توافق هسته‌ای برجام ممکن نیست.
گروه ویژه اقدام مالی (اف‌ای‌تی‌اف) یک سازمان بین‌دولتی مستقر در پاریس و یکی از نهادهای ناظر بر تبادلات مالی جمهوری اسلامی ایران پس از امضای برجام است. اف‌ای‌تی‌اف وظیفه دیده‌بانی بر شفافیت مالی در نقل و انتقال‌های بانکی بین‌المللی، جلوگیری از پولشویی و تأمین مالی تروریسم را عهده‌دار است.
این سازمان بارها از جمهوری اسلامی ایران خواسته به کنوانسیون‌های پالرمو (کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی) و سی‌اف‌تی (کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم) بپیوندد.
هرچند لایحه پیوستن به این دو کنوانسیون ابتدا در مجلس شورای اسلامی تصویب شد، اما نگرانی مقامات جمهوری اسلامی از روند انتقال پول توسط سپاه پاسداران برای اقدامات خارجی این نیروی نظامی و همچنین مخالفت‌های رهبر جمهوری اسلامی و نمایندگان منصوب او در شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام موجب شد تا پیوستن ایران به دو کنوانسیون مذکور متوقف شود.
مصطفی فدایی‌فرد در گفت‌وگویی با خبرگزاری ایلنا، که سه‌شنبه ۹ آذر منتشر شده، تأکید کرد که مشکلات ناشی از خشکسالی برای مردم موجب «آشکارتر شدن تبعات و خسارات شدید توسعه ناپایدار و سوءمدیریت در طی این چهار دهه شد.»
به گفته او، مسئولان دیگر نمی‌توانند با انداختن توپ به زمین دیگری «برای عبور از بحران عمیق آب زمان خریداری کنند.»
در اعتراض‌های مسالمت‌آمیز اخیر کشاورزان و شهروندان اصفهان در بستر زاینده‌رود، که سال‌ها است دیگر آبی در آن جریان ندارد، دریافت حق‌آبه برای زراعت و امرار معاش و جاری شدن آب در این رودخانه از خواسته‌های اصلی معترضان است.
ولی اعتراض‌های مردم ایران تقریبا همیشه با دو بهانه - یعنی «تخریب اموال عمومی» و «حضور برخی عناصر معاند و اراذل و اوباش» - با سرکوب حکومت جمهوری اسلامی مواجه می‌شود.
مدیر پیشین طرح جامع آب کشور همچنین بحران آب را «بسیار شدیدتر و عمیق‌تر و جدی‌تر» از تأمین حق‌آبه کشاورزان دانست و گفت که این بحران شامل تأمین آب آشامیدنی بیش از «شش میلیون نفر در استان‌های اصفهان و یزد»، آب برای صنایع، و «نیازهای محیط زیستی تالاب گاوخونی» می‌شود.
او با اشاره به «فرونشست زمین» گفت که این پدیده «می‌تواند به‌تنهایی باعث نابودی آبخوان‌ها شده و تداوم زندگی در منطقه را ناممکن کند.»
کارشناسان پیش از این بارها گفته‌اند که مسئله آب در ایران به یک «ابربحران» تبدیل شده و زندگی انسان و دیگر موجودات را با خطرهای متعدد جدی روبه‌رو کرده است. خشک شدن تالاب‌ها، رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، شدت یافتن جنگل‌زدایی و بیابان‌زایی، و فرونشست زمین از جمله پیامدهای کاهش منابع آبی در ایران است.
