واشنگتن پست زير عنوان «استراحت آمريکائی آزاد شده در عمان پس از معامله سپردن وثيقه» می نويسد سارا شورد آمريکائی اولين روز کامل آزادی خود را در پی معامله ای غافلگيرانه با ايران در مورد وثيقه ای که آزادی وی را پس از بيش از ۱۳ ماه توقيف ميسر ساخت، در مسقط، پايتخت عمان، دراستراحت می گذراند و برای معاينات پزشکی آماده می شود.
خروج سريع شورد در وضعيت دو آمريکائی ديگر، شين بائر، نامزد او، و جاش فتال، که در توقيف باقی مانده اند، تغيير عمده ای نمی دهد، ضمن آنکه مقامات برای محاکمه احتمالی آنان به اتهام جاسوسی - که در صورت مجرم شناخته شدنشان می تواند به حبس تا ده سال بيانجامد، اقدام کرده اند.
اين سه در ژوئيه ۲۰۰۹ در مرز با عراق بازداشت شدند. خانواده هایشان می گويند آنان بی گناه اند و برای کوهنوردی به ناحيه کوهستانی زيبای کردستان عراق رفته بودند، و اگر هم با عبور از مرز وارد ايران شده باشند، ناخواسته بوده است.
در نيويورک، بان کی مون، دبيرکل سازمان ملل متحد، ضمن ابراز خشنودی از آزادی شورد و قدردانی از انعطاف دولت ايران گفت من قلبا اميدوارم دولت ايران مجددا با نظری مساعد آزاد کردن دو کوهنورد آمريکائی باقيمانده را بررسی کند تا آنان نيز بتوانند در اولين فرصت ممکن نزد خانواده هايشان بازگردند.
هر سناريوی ديگری می تواند اذهان را ناخواسته به رقابت های داخلی و رو به افزايش در کادر رهبری اسلامی ايران جلب کند.
حتی ژست آزاد سازی شورد به دلايل پزشکی نيز که نخست هفته گذشته به عنوان اقدامی حاکی از رافت اسلامی از سوی محمود احمدی نژاد، رئيس جمهوری، مطرح شد به يک قلدری علنی سياسی در سطح بالا و اين زورآزمائی منجر شد که مرجع تصميم گيری در مورد سرنوشت شورد کجاست، و اصولا آزاد ساختن وی عاقلانه بوده است يا نه.
به نظر می رسد اين جر و بحث ها اختلاف و شکاف ناشی ازهرج و مرج پس از گزينش مورد اختلاف و مجدد احمدی نژاد به مقام رياست جمهوری در سال گذشته را شديدتر کرده است.
در يک سو احمدی نژاد و متحدانش، به رهبری شبکه گسترده نظامی و اقتصادی سپاه پاسداران انقلاب قرار دارند، که بعضی تحليلگران آن را نظامی شدن دولت اسلامی توصيف می کنند.
قطب ديگر، معرف رهبر ارشد، آيت الله علی خامنه ای، محافظ قديمی و بدون چالش قدرت، و ستون های سنتی دين سالاری نظير قوه قضائيه است.
در مورد پرونده شورد، قضات دست بالا را پيدا کردند. آنها با تحقير احمدی نژاد برای آزاد ساختن شورد ضوابطی با يک وثيقه بسيار کلان وضع کردند.
اما در مفهومی وسيع تر، رقابت ها معرف تضعيف تفاهم در ميان کادر رهبری محافظه کاران است، با اين نتيجه که منتقدين احمدی نژاد بيشتردرباره ادعايشان مبنی بر سعی وی در گسترش دامنه اختيارات خود و ترسيم مجدد نقشه سياسی ايران صحبت می کنند.
چنين اختلافاتی می تواند در غايت، یک صدائی و همنوائی را برای ايران در موارد کليدی نظير برنامه اتمی و يا هرگونه ابتکاری برای پايان بخشيدن به سی سال دوری ديپلماتيک از آمريکا دشوارتر کند.
احمدی نژاد ممکن است نيش قوه قضائيه را در مورد پرونده شورد حس کرده باشد. اما وی در عين حال به نتيجه ای هم که می خواست رسيده است: گرفتن ژست حسن نيت کمتراز يک هفته قبل از برنامه ورود به نيويورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل متحد.
بعضی تحليلگران می گويند ايران ممکن است از آزاد سازی شورد به عنوان ابزاری برای تخفيف خشم و اعتراض عمومی بر سر مسئله حکم سنگسار در مورد زنی که در اتهام زنا مجرم شناخته شده است، و نيز برای ادامه سرکوب گروه های اپوزيسيون استفاده کند، که در اين هفته به استعفای دو نماينده ايران در اروپا از مقام خود و درخواست آنان برای پناهندهگی منجر شد.