بیش از ۲۳۰ فعال سیاسی و اجتماعی در بیانیه‌ای، خواستار «وفاق ملی پیرامون گذار به دموکراسی»، «تفکیک دین و دولت» و برقراری «حاکمیت قانون‌بنیاد، آزادی و عدالت‌محور» در ایران شدند.
در این بیانیه که روز شنبه ۱۵ اردیبهشت در کانال تلگرامی «ایران فردا» منتشر شد، با تاکید بر تداوم «انسداد و استبداد سیاسی و دینی» در ایران، از وجود «چرخه بی‌پایان فساد»، «بحران مزمن اقتصادی» و «معضل حل‌ناشده معیشتی» انتقاد شده است.
امضاکنندگان بیانیه، چشم‌پوشی از «تخلف‌های بزرگ و فساد گسترده» را نشانه «نظام حقوقی ناعادلانه» در جمهوری اسلامی ارزیابی کرده و نوشته‌اند: « قدر و منزلت حقوقی و سیاسیِ اشخاص، به‌نسبتِ نزدیکی یا دوری به حکومت تعریف می‌شود.»
این کنشگران درباره شرایط کنونی اقتصادی ایران نوشته‌اند: «به‌اعتبارِ شاخص‌های موجود، متأسفانه میهن‌مان در فلاکت‌بارترین وضع خود طی سه دهه اخیر به‌سر می‌بَرد و مطابق آمارهای رسمی، ایران به‌عنوان هشتمین کشور جهان با بالاترین رکوردِ شاخص فلاکت ثبت شده‌است.»
آنها با اشاره به ظهور طبقه موسوم به «ذی‌نفعان» نوشته‌اند که آنها «از بحران‌های موجود نظیر تورّمِ افسارگسیخته، تحریم و گرانیِ ارز به ثروت‌های نجومی رسیده‌اند و مابه‌ازای این سلطه اقتصادی-سیاسی، انسداد و سرکوب سیاسی فزاینده بوده است.»
امضاکنندگان این بیانیه، نتیجه نهایی حاکم‌شدن طبقه ذی‌نفعان را «تشدید روند انسداد و اختناق در فضای سیاسی و فرهنگی کشور» دانسته‌اند.
طبقه موسوم به «ذی‌نفعان» از بحران‌های موجود نظیر تورّمِ افسارگسیخته، تحریم و گرانیِ ارز به ثروت‌های نجومی رسیده‌اند و مابه‌ازای این سلطه اقتصادی-سیاسی، انسداد و سرکوب سیاسی فزاینده بوده است.
کنشگران سیاسی و اجتماعی امضاکننده بیانیه، حادترین مسائل امروز ایران را بویژه در حوزه «فقدان آزادی‌های سیاسی و تنگی معیشت مردم به‌دلیل بحران‌های تودرتوی اقتصادی-اجتماعی» ارزیابی کرده‌اند.
آنها همچنین با انتقاد از سیاست اعمال حجاب اجباری، از حاکمیت جمهوری اسلامی پرسیده‌اند: « آیا حکومت اراده‌ای برای کنترل سلطه‌طلبان تندرویِ داخلی هم دارد و یا به‌عکس، آنان را برای ارعاب و تضعییع حقوق زنان کشور رها کرده‌است؟»
امضاکنندگان بیانیه «تلاش و مقاومتِ مدنیِ جامعه زنان در مقابله با تبعیض‌ها و تمرّد در برابر رفتارهای موهن و شنیع گروه‌های انتظامی برای تحمیل پوشش رسمی و اجبار حجاب ظاهری، تداوم اعتراضات صنفی ازجمله از سوی دانشگاهیان و به‌ویژه معلمان، علی‌رغم پرداخت هزینه‌های سنگین، مقاومت زندانیان سیاسی و افشای برخوردهای خشنِ ماموران علیه کنشگران محیط زیست و معترضان مدنیِ خشونت‌پرهیز» را از «جلوه‌های کنشگری‌های مدنی» و از نمودهای امیدبخش ایران امروز توصیف کرده‌اند.
در این بیانیه که از سوی چهره‌هایی همچون ابوالفضل قدیانی، علیرضا رجایی، سعیده منتظری، سعید مدنی، مرتضی الویری، علی باباچاهی، عیسی سحرخیز، پروانه سلحشور، احسان شریعتی، کیوان صمیمی، طاهره طالقانی، فاطمه گوارایی امضا شده، دامن‌زدن به گفتگوهای ملی لازمه «عبور تدریحی بنیادین از بحران‌ها» ذکر شده است؛ «گفتگو در راستای نیل به نوعی گفتمانِ هم‌گرایی و وفاق ملی پیرامون گذار به‌سمت دموکراسی. همچنین تأمین یک جمهوری راستین، تفکیک نهادهای دین و دولت، برقراری حاکمیتِ قانون‌بنیاد و آزادی و عدالت‌محور، پی‌گیری سیاست مستقل و ملی، صلح و خلع سلاح عمومی در منطقه و تنش‌زدایی با همسایگان.»
از دیگر امضاکنندگان بیانیه، حمید آصفی، الهه امیر انتظام، مسعود پدرام، مهرداد حجتی، امیر خرم، ناصر دانشفر، امیرخسرو دلیرثانی، معصومه دهقان، مریم شربتدار قدس، هرمز شریفیان، اسماعیل علوی، فیروزه صابر، فیض‌الله عرب‌سرخی، نظام‌الدین قهاری، علی مزروعی، فاطمه گوارایی، حسین مجاهد، فخرالسادات محتشمی‌پور و مهدی محمودیان هستند.
