تقی رحمانی، زندانی سیاسی پیشین و همسر نرگس محمدی برنده جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۳، اهدای این جایزه به خانم محمدی را عاملی برای مبارزه هرچه بیشتر خانم محمدی به منظور تحقق حقوق بشر در ایران دانست.
آقای رحمانی در گفت‌وگویی با خبرگزاری رویترز گفت این جایزه به «جنبش زن، زندگی، آزادی» اعطا شده و نرگس محمدی «به عنوان یکی از چهره‌های جنبش» این جایزه را دریافت کرده است.
تقی رحمانی جایزه صلح نوبل را متعلق به همه مردم ایران و به‌ویژه فعالان حقوق بشر و همه فعالان در زمینه‌های دموکراسی، برابری، و آزادی دانست.
آقای رحمانی اهدای این جایزه به همسرش را همچنین مایه مسئولیت‌آوری برای مبارزه بیشتر در راه آزادی، دموکراسی، حقوق بشر، و برابری مدنی خواند.
این زندانی سیاسی پیشین در ارتباط با تداوم فشارهای جمهوری اسلامی بر روی خانواده‌اش گفت خود او به مدت ١١ سال و بچه‌هایشان به مدت هفت سال است که نرگس محمدی را ندیده‌اند و چندین پرونده علیه خانم محمدی در جریان است.
او توجه و رسیدگی مجامع جهانی به مبارزه ایرانیان برای تحقق آزادی و برابری را موجب تسهیل این مبارزه خواند و افزود سبب پیشبرد خواسته‌های فعالانی همچون نرگس محمدی و دیگران می‌شود.
همزمان نرگس محمدی در بیانیه‌ای از عزمش برای «ماندن در ایران» و «ادامه کنشگری حتی به قیمت سپری‌کردن بقیه عمرش در زندان» خبر داد.
در این بیانیه که روز جمعه ۱۴ مهر در روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز منتشر شده، نرگس محمدی تاکید کرده که از تلاش برای تحقق دموکراسی، آزادی و برابری دست نخواهد کشید.
او دریافت جایزه صلح نوبل را موجب تشدید سرسختی، ثبات قدم، امیدواری و اشتیاقش برای ادامه مسیرش خوانده و این جایزه معتبر را سبب سرعت‌بخشیدن به روند فعالیت‌هایش توصیف کرده است.
این فعال حقوق بشر زندانی نوشته است که «برای بدست‌آوردن رهایی زنان، در کنار مادران شجاع ایران به مبارزه علیه تبعیض ظالمانه، استبداد و سرکوب جنسیتی از سوی حکومت مذهبی سرکوبگر ادامه خواهد داد.»
خانواده نرگس محمدی که به دلیل زندانی بودن او از حضورش محروم هستند در بیانیه‌ای جداگانه با اشاره به جبران‌ناپذیر بودن غیبت طولانی‌مدت این کنشگر حقوق بشری در کنار خانواده تاکید کردند که به رسمیت شناخته‌شدن تلاش‌های او برای دستیابی به صلح «مایه افتخار» و «مرهمی برای رنج‌های غیرقابل‌وصف» آنها بشمار می‌رود.
آنها در بخشی از بیانیه خود اهدای جایزه صلح نوبل را در دستیابی نرگس محمدی به اهدافش مفید ارزیابی کرده و از این رویداد به عنوان «روزی باشکوه» یاد کردند.
تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی و کنشگر سیاسی در تبعید، ساعاتی پیشتر نیز در بیانیه‌ای انتخاب نرگس محمدی به عنوان برنده جایزه صلح امسال نوبل را در حکم به رسمیت شناختن تظاهرات صدها هزار نفری مردم ایران در دفاع از حقوق زنان در سال گذشته دانست.
کشته‌شدن مهسا (ژینا) امینی، ۲۲ ساله، در بازداشت گشت ارشاد در شهریور ۱۴۰۱ به اعتراضات گسترده و طولانی در ایران منجر شد.
تقی رحمانی، فعال سیاسی، در بیانیه خود تاکید کرد که اهدای جایزه ارزشمند صلح نوبل به نرگس محمدی در سالی که خون بی‌گناهانی همچون مهسا امینی و صدها پسر و دختر جوان دیگر بر زمین ریخته شده به معنای به‌رسمیت‌شناخته‌شدن جنبش مهسا و اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» است.
همسر نرگس محمدی این افتخار قابل توجه را متعلق به تمامی مردم ایران دانست و از مبارزه خستگی‌ناپذیر و مسالمت‌آمیز آنها برای آزادی تقدیر کرد
کمیته نوبل صلح در نروژ روز جمعه ۱۴ مهر ۱۴۰۲ جایزه صلح نوبل ۲۰۲۳ را به نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در ایران، اهدا کرد. او بعد از شیرین عبادی، دومین زنی ایرانی بشمار می‌رود که جایزه صلح نوبل را از آن خود کرده است.
