با نزدیک شدن روز دانشجو، ۱۶ آذر، برخوردها با فعالین دانشجویی افزایش یافته است. این برخوردها به اشکال مختلف انجام می شوند، از قبيل زندانی کردن فعالین سرشناس جنبش دانشجویی، تعلیق و اخراج و ممنوع الورود کردن دانشجویان، و نهایتا ایجاد محدودیت برای فعالیت تشکل های دانشجویی.
پس از انتخابات خرداد ماه سال ۸۸، تعداد زیادی از فعالین دانشجویی بازداشت شدند و بیش از ۷۰ فعال دانشجویی همچنان در زندان به سر می برند. تعدادی از آنها احکام سنگینی از ۶ تا ۱۰ سال زندان گرفته اند از جمله بهاره هدایت، مجید توکلی، ضیا نبوی، و میلاد اسدی. صدها دانشجو نیز حکم تعلیق و یا اخراج گرفته اند و یا ورودشان به دانشگاه و یا خوابگاه ممنوع شده است.
صادق شجاعی، عضو شورای دفاع از حق تحصیل، معتقد است احکام تعلیق و اخراج و همچنین ستاره دار کردن، روشی برای برخورد با دانشجویان منتقد و دگراندیش و حذف آنها از فضای دانشگاهی است. او به عنوان مثال به ۴۰ دانشجوی معترض دانشگاه شهید بهشتی در سال گذشته اشاره می کند که در روز بازدید محمود احمدی نژاد از این دانشگاه، حکم تعلیق و یا اخراج گرفتند.
با روی کار آمدن دولت نهم در سال ۸۴، فعالیت تشکل های دانشجویی محدودتر شده بود. این محدودیت ها پس از انتخابات خرداد ۸۸ به شدت افزایش پیدا کرد. به گفته دانشجویان، از شروع سال تحصیلی جدید تا کنون، هر نوع سازمان دهی تشکل های دانشجویی، حتی در امور صنفی، علمی و فرهنگی، به شدت محدود شده است. تا جایی که به تشکل ها حتی اجازه برگزاری جلسات معارفه برای ورودی های جدید هم داده نمی شود.
نسیم سرابندی، عضو سابق دفتر تحکیم وحدت می گوید پس از انتخابات، فعالیت انجمن های اسلامی دانشگاه های سراسر کشور به شدت محدود شد و خصوصا دفتر تحکیم وحدت اجازه هیچ گونه سازمان یابی، و یا برگزاری جلسات و انتخابات شورای مرکزی را نداشته است.
