در شصت و ششمین سالروز تولد کاوه گلستان عکاس و مستندساز ایرانی، نمایشگاهی از برخی آثار دیده نشده او در تهران برگزار شد.
هنگامه گلستان، همسر کاوه گلستان نکته مشترک عکس های به نمایش گذاشته شده را چاپ و ظهورشان به دست خود کاوه گلستان عنوان کرده است. عکس‌هایی که کاوه گلستان دوستشان داشته است.
در این نمایشگاه، پولارویدهایی نیز از کاوه گلستان به نمایش عموم گذاشته شد.
کیوان کریمی، فیلمساز و از برگزار کنندگان این نمایشگاه معتقد است کاوه گلستان از زمانی که شروع به عکاسی کرده است به آرامی یک خط فکری مشخص را در پیش گرفته که چیدمان این نمایشگاه بر اساس همان منش فکری است.
این نمایشگاه به کمک بنیاد کاوه و گالری عکس شیرین در تهران برگزار شد.
بنیاد کاوه دو سال است که کار خود را آغاز کرده و آنطور که هنگامه گلستان می‌گوید، هدف این بنیاد جمع‌آوری آثار کاوه گلستان و نمایش عمومی آنهاست.
کاوه گلستان که تجربه کار با بسیاری از آژانس‌های خبری دنیا را داشت، انتخاب فضاهای متفاوت و سوژه‌های اجتماعی و عکاسی جنگ‌های مختلف را در کارنامه خود دارد.
کاوه گلستان در حالی که میانه حمله نظامی آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ مشغول عکاسی بود، در ۱۳ فروردین ۱۳۸۲، در نزدیکی کفری عراق روی مین رفت و جان خود را از دست داد.
کاوه گلستان در مصاحبه‌هایش می‌گفت، چگونه من از میان آن همه خشونت، جنگ و انقلاب جان سالم به در برده ام؟