آلبوم «بودن» اثر جدید سیاوش بهبهانی، خواننده ایرانی ساکن شمال کالیفرنیا منتشر شد.
این آلبوم با قطعاتی تلفیقی و اجتماعی، اثری تجربی است و مجموعهای متفاوت در عرصه موسیقی ایرانی محسوب میشود.
سیاوش بهبهانی، علاوه بر اجرا، ملودی آوازی اکثر قطعات را نوشته، و آهنگسازی و تنظیم آلبوم توسط صهبا امینیکیا انجام شده است.
این مجموعه با استفاده از اشعار چهرههایی مانند احمد شاملو، هوشنگ ابتهاج، شفیعی کدکنی، و صادق هدایت شکل گرفته است.
سیاوش بهبهانی، متولد اسفند ۱۳۶۳ در تهران است. او مدرک کارشناسی خود را در رشته فیزیک از دانشگاه شریف گرفت و برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا در ۲۲ سالگی به آمریکا مهاجرت کرد.
آقای بهبهانی آواز را در ۱۶ سالگی با کلاسهای نجمه تجدد شروع کرد، و ردیفهای عبدالله خان دوامی را از جهانگیر مهرپروران آموخت. او از همان ابتدا از آموزههای شهرام ناظری بسیار آموخت و در آواز، خود را تحت تاثیر این استاد موسیقی ایرانی میداند.
سیاوش بهبهانی به صدای آمریکا میگوید: «انگیزه تولید این آلبوم، ریشه در علاقه من به آواز قدیمی ایران دارد. در آواز اقبال آذر، قمر، و نکیسا، سرعت و ایجازی میبینم که میتوانند المانهایی تأثیرگذار در موسیقی امروز باشند.»
او در ادامه میافزاید: «از طرفی موسیقی سنتی را به صورت تاریخی دمخور غزلیات سعدی و حافظ میبینم. بهرغم علاقه به این بزرگان، احساس میکنم که عواطف انسانی گسترش یافته و برای بیان آنها آواز ایرانی نیز نیاز به گسترش دارد.»
به گفته آقای بهبهانی او در این تجربه متفاوت، ریشههای آواز ایرانی و اصالتهای آن را حفظ میکند و در این راه با صهبا امینیکیا، همراه میشود تا فضاهای تازهای در ارکستراسیون، آواز، و برخورد با شعر معاصر را تجربه کنند.
یکی از ویژگیهای آلبوم «بودن» قطعات اجتماعی و تأثیرگذار آن است که با شرایط کنونی در ایران همخوانی دارد.
سیاوش بهبهانی میگوید: «قطعات آلبوم پیش از رویدادهای کنونی در ایران ساخته شدند و در دوران جنبش زن زندگی آزادی در حال ضبط بودند، اما چون دغدغه آهنگها اجتماعی است، بصورت ناخودآگاه با شرایط آن دوران و امروز ایران همخوانی دارد.»
او در ادامه میافزاید: «مثلا در آهنگ بیابان با شعری از احمد شاملو، جامعه پرالتهابی توصیف میشود که هر لحظه در آستانه انفجار است. یا آهنگ بودن که شعر آن نیز از شاملو است، از فلسفه زندگی میگوید که میخواهی چگونه زندگی کنی، بیتفاوت، یا اینکه اثری از خود باقی بگذاری.»
به گفته آقای بهبهانی، درست پس از انتشار آلبوم، او و صهبا امینیکیا، تک آهنگ «آزادی» را بر اساس طرحی از فرید الهامی و با شعر احمد شاملو برای جنبش زن، زندگی، آزادی تهیه کردند که دنباله خط فکری آلبوم است و نماهنگی نیز برای آن ساخته شد.
این خواننده ایرانی میگوید: «این شعر از نبودن آزادی صحبت میکند که اگر باشد چه میشود، و اگر نباشد چه دردهایی را همراه دارد، و حضور مردم و فریاد زدن آزادی، با آبادی همراه است.»
سیاوش بهبهانی ضمن ابراز رضایت از واکنشها به آلبوم، یادآور میشود که او یک هدف تحقیقی از تولید این مجموعه داشت و قصد داشت تا فضاها و ایدههای تازهای را در این عرصه پیشنهاد کند.
آقای بهبهانی در ادامه میافزاید که حتی اگر فقط چند نفر هم باشند که حس او را در این مجموعه درک کنند، به هدف خود رسیده است و احساس رضایت میکند.
به گفته این خواننده، گوش کردن به چنین آثاری تمرکز زیادی لازم دارد که شاید در زندگی شلوغ امروز بسیار دشوار باشد. او به همین دلیل از تمامی هنردوستانی که وقت خود را صرف شنیدن قطعات آلبوم «بودن» میکنند، سپاسگزار است.