در سرمقاله نیویورک تایمز آمده است بی‌شک جاه طلبی‌های هسته‌ای ایران برای منطقه خطرناک است. رهبران جمهوری اسلامی برنامه اتمی‌را برای دو دهه به صورت پنهان پیش می بردند، و حتی بعد از برملا شدن این برنامه در سال ۲۰۰۲، به سرمایه گذاری در آن ادامه می‌‌دهند. دولت جمهوری اسلامی بی‌پرده از نفرت از اسرائیل سخن می‌گوید؛ از بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، و گروه افراطگرای حزب‌الله حمایت میکند. اگر ایران به سلاح هسته‌ای دسترسی پیدا کند، ممکن است دیگر کشور‌های منطقه هم این رویه را دنبال کنند.
این روزنامه می‌‌نویسد؛ وزیر دفاع اسرائیل، اهود باراک، روز پنجشنبه در رادیو اسرائیل به نقل از آنچه که گزارش جدید اطلاعاتی‌آمریکا خواند، گفت ایران در دسترسی‌به سلاح هسته ای پیشرفت چشمگیری کرده، بدون این که مدرکی‌در دست داشته باشد که ایران در حال ساخت سلاح هسته ای است. مقامات دولت آقای اوباما چنین گزارشی را تایید نمی‌‌کنند، و به هر حال، قویاً اصرار بر آن دارند که ایران در آستانه دسترسی‌به سلاح هسته‌ای نیست.
به نوشته نیویورک تایمز ممکن نیست که بفهمیم بنجامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، چه نقشه‌ای در سر دارد، یا این که چرا به درخواست‌های آمریکا برای دادن فرصت منطقی‌به دیپلماسی اعتنا نمی کند. اما در اسرائیل این فکر مصرانه دنبال می شود که آقای نتانیاهو ظرف چند هفته آینده قصد دارد به ایران حمله کند چون اعتقاد دارد که پرزیدنت اوباما برای این که یک بار دیگر در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شود، ناگزیر خواهد شد از تصمیم وی حمایت کند؛ چه تصور موهنی!
اقدام نظامی علاج فوری نیست. حتی یک حمله هوایی، برنامه اتمی‌ایران را احتمالا تنها چند سال به عقب برمی‌گرداند، و همدردی با دولت ایران را چه در داخل و چه در خارج از کشور برمی‌انگیزد. با این کار، اتفاق آرای جامعه بین المللی در مورد تحریم و تنبیه علیه برنامه هسته ای جمهوری اسلامی، از بین خواهد رفت. حمله به ایران موجب می شود که خشم جامعه بین المللی از رفتار وحشیانه بشار اسد با مردم سوریه، جای خود را به خشم از اسرائیل بدهد. عده زیادی از روسای پیشین ارتش و اطلاعات اسرائیل آشکارا در مخالفت با حمله نظامی به ایران اظهارنظر کرده اند. و نظر سنجی‌ها نشان می‌‌دهد که بسیاری از مردم عادی اسرائیل با اقدام یکجانبه مخالفند.
حتی در این شرایط، دولت سرسخت آقای نتانیاهو هرگز از ایده گفتگو با ایران بر سر برنامه اتمی‌اش استقبال نکرده است، و گاه به نظر می‌رسد که می خواهد سر و ته گفتگوها را هم بیاورد. روز یکشنبه دنی آیالون معاون وزیر خارجه به رادیو اسرائیل گفت که ایالت متحده و دیگر قدرت‌های بزرگ باید صریحاً اعلام کنند که "مذاکرات با ایران شکست خورده است."
البته، این که گفتگوها و چانه زنی‌‌ها با ایران پیشرفت اندکی‌داشته، موجب دلسردی است. هیچکس نمی‌تواند مطمئن باشد که دیپلماسی و تحریم‌ها ایران را متقاعد میکند که از جاه طلبی‌هسته ای اش دست بردارد. اما گفتگوها تنها از ماه آوریل در جریان است، و شدیدترین تحریم‌ها از ماه ژوییه شروع شده.
نیویورک تایمز می نویسد هنوز برای دیپلماسی فشرده تر وقت هست. اگر قدرت‌های بزرگ با هم متحد بمانند و رهبران اسرائیل از بحث در مورد جنگ کوتاه بیایند، دیپلماسی به نحو احسن به بار خواهد نشست.
این روزنامه می‌‌نویسد؛ وزیر دفاع اسرائیل، اهود باراک، روز پنجشنبه در رادیو اسرائیل به نقل از آنچه که گزارش جدید اطلاعاتی‌آمریکا خواند، گفت ایران در دسترسی‌به سلاح هسته ای پیشرفت چشمگیری کرده، بدون این که مدرکی‌در دست داشته باشد که ایران در حال ساخت سلاح هسته ای است. مقامات دولت آقای اوباما چنین گزارشی را تایید نمی‌‌کنند، و به هر حال، قویاً اصرار بر آن دارند که ایران در آستانه دسترسی‌به سلاح هسته‌ای نیست.
به نوشته نیویورک تایمز ممکن نیست که بفهمیم بنجامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، چه نقشه‌ای در سر دارد، یا این که چرا به درخواست‌های آمریکا برای دادن فرصت منطقی‌به دیپلماسی اعتنا نمی کند. اما در اسرائیل این فکر مصرانه دنبال می شود که آقای نتانیاهو ظرف چند هفته آینده قصد دارد به ایران حمله کند چون اعتقاد دارد که پرزیدنت اوباما برای این که یک بار دیگر در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شود، ناگزیر خواهد شد از تصمیم وی حمایت کند؛ چه تصور موهنی!
اقدام نظامی علاج فوری نیست. حتی یک حمله هوایی، برنامه اتمی‌ایران را احتمالا تنها چند سال به عقب برمی‌گرداند، و همدردی با دولت ایران را چه در داخل و چه در خارج از کشور برمی‌انگیزد. با این کار، اتفاق آرای جامعه بین المللی در مورد تحریم و تنبیه علیه برنامه هسته ای جمهوری اسلامی، از بین خواهد رفت. حمله به ایران موجب می شود که خشم جامعه بین المللی از رفتار وحشیانه بشار اسد با مردم سوریه، جای خود را به خشم از اسرائیل بدهد. عده زیادی از روسای پیشین ارتش و اطلاعات اسرائیل آشکارا در مخالفت با حمله نظامی به ایران اظهارنظر کرده اند. و نظر سنجی‌ها نشان می‌‌دهد که بسیاری از مردم عادی اسرائیل با اقدام یکجانبه مخالفند.
حتی در این شرایط، دولت سرسخت آقای نتانیاهو هرگز از ایده گفتگو با ایران بر سر برنامه اتمی‌اش استقبال نکرده است، و گاه به نظر می‌رسد که می خواهد سر و ته گفتگوها را هم بیاورد. روز یکشنبه دنی آیالون معاون وزیر خارجه به رادیو اسرائیل گفت که ایالت متحده و دیگر قدرت‌های بزرگ باید صریحاً اعلام کنند که "مذاکرات با ایران شکست خورده است."
البته، این که گفتگوها و چانه زنی‌‌ها با ایران پیشرفت اندکی‌داشته، موجب دلسردی است. هیچکس نمی‌تواند مطمئن باشد که دیپلماسی و تحریم‌ها ایران را متقاعد میکند که از جاه طلبی‌هسته ای اش دست بردارد. اما گفتگوها تنها از ماه آوریل در جریان است، و شدیدترین تحریم‌ها از ماه ژوییه شروع شده.
نیویورک تایمز می نویسد هنوز برای دیپلماسی فشرده تر وقت هست. اگر قدرت‌های بزرگ با هم متحد بمانند و رهبران اسرائیل از بحث در مورد جنگ کوتاه بیایند، دیپلماسی به نحو احسن به بار خواهد نشست.