خبرگزاریها گزارش کرده اند: آلودگی هوا، دوده ناشی از سوخت های گوناگون و آلاینده های شیمیایی سوخت های غیراستاندارد گریبانگیر آثار باستانی ایران نیز شده است.
در تازه ترین رویداد افزون بر دوده های ناشی از سوخت گندم ها در زمین های کشاورزی مجاور تخت جمشید، آلاینده‌های شیمیایی ناشی از کارخانه پتروشیمی مرودشت نیز باعث بارش باران‌های شیمیایی بر سر مجموعه تاریخی تخت جمشید و نقش رستم می‌شود.
خبرگزاریها گزارش کرده اند: آلاینده‌های بد بو و خطرناک خارج شده از دودکش‌های کارخانه قدیمی پتروشیمی مرودشت که به فاصله نزدیکی از تخت جمشید قرار دارد؛ نه تنها بلای سلامت و جان مردم این شهر شده بلکه موجبات تخریب آرام و بی‌صدای معروف‌ترین آثر باستانی کشور را نیز فراهم کرده است.
به گزارش خبرگزاری مهر این کارخانه پتروشیمی که حدود چهل و پنج سال پیش ساخته شده دودکش‌هایی دارد که فاقد فیلتر است و در چهار فصل سال، ضایعات دودی خود را که آغشته به انواع آلاینده‌ها و سموم مخرب و خطرناک است به هوای منطقه می‌فرستد.
به گزارش این خبرگزاری این دود به کمک جریان طبیعی هوا به سمت شرق می‌رود و تنها چند کیلومتر آن‌سوتر بخشی از آن در پای «کوه رحمت» جمع شده تا همراه اولین باران بر سر و روی مجموعه تخت جمشید فروآید.
ریزش باران‌های شیمیایی معروف به«خوره سنگها» بر تخت جمشید، اصلی‌ترین عامل پوسته پوسته شدن سنگهای آن است که بی توجهی به آن از سوی مسئولان به حذف سامانه باستانی از فهرست یونسکو منجر خواهد شد.
کارشناسان سامانه های باستانی می گویند: اگر چه تاکنون تحقیق جامعی برای بررسی دقیق اثرات آلاینده‌های تولید شده به وسیله پتروشیمی مرودشت روی بنای تخت جمشید در این زمینه از سوی کارشناسان و پژوهشگران منتشر نشده تا نتیجه آن بر این بنا و دیگر آثار تاریخی مشابه در آن محدوده را نشان دهد اما شواهد موجود حکایت دقیقی از این مساله خطرناک دارد.
دوستداران میراث فرهنگی گفته اند: اکنون گوشه گوشه تخت جمشید که بزرگترین بنای باستانی ساخته شده از سنگ در کشور است می‌توان این مساله را به وضوح مشاهده کرد. البته ساکنان مرودشت نیز از دست اثرات این کارخانه پتروشیمی در امان نمانده‌اند به گونه‌ای که بوی بسیار بد و آلودگی هوا که ناشی از فعالیت روزانه این کارخانه است، سلامت آنها را به مخاطره انداخته است.
یک باستان شناس در گفتگو با خبرگزاری مهر گفت: «نشست دوده ها در محوطه به مرور زمان تمیزکردن سنگهای محوطه تخت جمشید را با مشکل مواجه می کند.»
گفته شده است شدت تاثیرات منفی دوده ها بر سنگکاریهای تخت جمشید ناشی از سوزاندن ساقه های گندم در زمین های کشاورزی پیرامون تخت جمشید است.
مهدی رهبر، از استادان باستان شناسی در این باره به خبرگزاریها گفت: نشستن دوده ها بر سنگها و جرز دیوارهای تخت جمشید تمیز کردن محوطه و بناها را مشکل می کند.
سامانه باستانی بیستون کرمانشاه نیز پس از تخت جمشید در برابر آلاینده های شیمیایی به شدت آسیب پذیر شده است.
به گزارش خبرگزاریها آلاینده های شیمیایی ناشی از پتروشیمی پلیمر کرمانشاه و همچنین نزدیکی جاده پررفت و آمد حاشیه این سامانه آسیب های جدی به این سامانه وارد کرده است.
براساس مقررات یونسکو اگر دولت ها از مقررات و ضوابط نگهداری میراث فرهنگی شان در برابر عوامل ویرانگری همچون آلاینده های شیمیایی یا دزدی و تخریب جلوگیری نکنند، نام آن اثر از فهرست یونسکو حذف خواهد شد.