یادداشتی از ریموند تنتر و ادوارد استفورد در نیوزمکس
بحث بر سر ایران فقط محدود به برنامه هسته ای نیست بلکه به پایان دادن به یک دیکتاتوری با ظاهر دروغین دموکراسی، به دست مردم ایران، ارتباط دارد. نمی توان تظاهر کرد که ایرانیان در انتخابات در آن کشور با گزینه هایی جدی روبرو هستند.
رژیم وقتی بر روی موشک هایش می نویسد «مرگ بر اسراییل» و «مرگ بر آمریکا» در واقع دارد مرتب به ما می گوید که کیست.
رژیم ایران در نهایت خطری مهلک برای ایالات متحده، مردم ایران و جهان است. تهران در سال ۱۳۶۷ حدود سی هزار زندانی سیاسی را ترور کرد که اکثر آن ها اعضا دموکراسی خواه «سازمان مجاهدین خلق ایران» بودند؛ سازمانی که اینک بزرگترین واحد «شورای ملی مقاومت ایران» است.
دیکتاتوری بدون سرکوب دوام نمی آورد. در ایران دیکتاتوری حاکم در سراسر خاورمیانه اعمال قدرت می کند. سپاه بر اقتصاد ایران سایه انداخته است.
آمریکا سال ها به دیکتاتوری گوش داده است، اما حرف مقاومت که حقیقت را درباره این دیکتاتوری گفته نشنیده است.
پرزیدنت ترامپ در سخنرانی اش در مجمع عمومی سازمان ملل متحد و در سخنرانی عدم تصدیق توافق هسته ای چنان به روشنی و قاطعانه حقیقت را درباره دیکتاتوری ایران عنوان کرد که هیچ رهبر سیاسی ارشد آمریکا پیشتر چنین نگفته بود. باید از رییس جمهوری آمریکا برای آغاز حرکت در مسیری درست واقعا قدردانی کرد. این راه شامل تغییر رژیم از درون ایران به رهبری «شورای ملی مقاومت ایران» است.