گزارش علمی: پژوهش پیرامون تفاوت های ژنتیکی بین انسان وشامپانزه در مهارت های کلامی وگفتاری

احتمال دارد یک تفاوت ژنتیکی بسیارکوچکی بین انسان ها و شامپانزه ها رمزگشای ظرفیت منحصر به فرد انسان ها دریادگیری زبان . سخن گفتن باشد.

توانایی برقراری ارتباط با استفاده اززبان گفتاری پیچیده یکی از ویژگی های منحصر به فرد انسان است اما مسئله تعجب برانگیز این است که دانش اندکی پیرامون علت توانایی انسان دراستفاده از زبان و عدم توانایی اقوام پستانداربشر، همچون شامپانزه ها موجود است و احتمال دارد بخش مهمی از این پرسش با مطالعه یک ژن خاص پاسخ داده شود.

دان گیشویند، استاد عصب شناسی و علم ژنتیک انسان دردانشگاه کالیفرنیا درلس آنجلس می گوید: « ما دانش وسیعی پیرامون چگونگی تکامل زبان دربشر در اختیار نداریم اما به طور مسلم این امر درتغییرات به وجود آمده در ژن ها نهفته است. تغییرات درژن های جدید و یا تحول در ژن های قدیمی که توانایی ها و عملکرد جدید پیدا کرده اند، عامل مهمی در این امر بوده است.»

ژن ها، حامل اطلاعات بیولوژیکی موروثی هستند که فردیت ما، از قد و رنگ مو گرفته تا راست و یا چپ دستی مان را تعیین می کنند.

گیشوند که عملکرد فاکس پی ٢ ، یک ژن خاص را مورد مطالعه قرار داده است می گوید: « این ژن، از جمله معدود ژن هایی ست که عملکرد آن به طور مسلم با توانایی انسان در سخن گفتن و زبان ارتباط دارد. عملکرد فاکس پی ٢ بسیار جالب است. یک نوع ژن معمولی ست که چیزهای دیگر را روشن و خاموش می کند.»

فاکس پی ٢ به طور خاص عملکرد ژن های دیگر را تنظیم می کند. فاکس پی 2 در سلول های دیگر مثل یک کلید اصلی کار می کند که با تولید نوعی پروتئین به ژن های دیگر وصل می شود و فعالیت ها آن ها را افزایش و یا کاهش می دهد.

با وجود نقش آشکار و مسلم فاکس پی ٢ در توانایی گفتاری بشر، به نظرمی رسد پروتئین فاکس پی ٢ با پروتئینی که درشامپانزه، که شبیه ترین موجود پستانداربه انسان است بسیار شبیه است.

گیشوند می افزاید پروتئینی همچون فاکس پی ٢ از صدها آسید آمینه ساخته شده است وانسان و شامپانزده فقط در دواسید آمینه با هم فرق دارند.

تحقیقات پیشین پژوهشگران دیگر نیز حاکی از آن است که احتمال دارد ترکیب آسید آمینه پروتئین فاکس پی ٢ انسان حدودا" هم زمان با تاریخ تکامل که انسان ها شروع به سخن گفتن کردند، تغییر کرده باشد.

آیا تفاوتی بین فقط دواسید آمینه برای ایجاد تغییرات درعملکرد ژنی که ظرفیت زبان برای سخن گفتن را ایجاد می کند، کافی ست؟

ژنویو کوهناپکاه، پژوهشگر ارشد آزمایشگاه گشویند درپاسخ به این پرسش می گوید: « هدف اصلی این تحقیق این بود که دریابیم آیا تفاوت بین دواسید آمینه در نسخه فاکس پی ٢ انسان ونسخه فاکس پی ٢ درشامپانزه، پیامدعملی درکاربرد اعصاب خواهد داشت.»

کوهناپکاه اثرات فاکس پی ٢ براعصاب انسان و با سلول های مغزدرسلول های آزمایشگاهی را مطالعه کرده است.

وی می گوید: « ما این سلول ها را تغییر دادیم تا نسخه فاکس پی ٢ انسانی و یا نسخه فاکس پی ٢ شامپانزه را تولید کنیم وبعد بتوانیم به روش های علمی واکنش هرژن را بررسی کنیم.»

کوهناپکاه دریافت نسخه فاکس پی ٢ انسان و شامپانزه درسلول های مغزانسان عملکرد متفاوتی دارند و ژن های متفاوتی را هدف قرار می دهند و فعالیت های ژن ها را درسطوح مختلفی تحریک می کنند.

دان گیشوند می گوید: « درضمن تفاوت های مشابهی درظاهر ژن ها دربافت نمونه گرفته شده ازانسان ها و شامپانزه هایی که به مرگ طبیعی درگذشته بودند، مشاهده شد. این نمونه ها اندک زمانی پس از مرگ یخ زده شده بودند تا ویژگی های بافت زنده را حفظ کنند. ما اشتراک های عظیمی درعملکرد ژن ها درسلول های آزمایشگاهی مشاهده کردیم و این امربه ما اطمینان بسیاری بخشید که آنچه ما شاهد آن بوده این درواقع با عملکرد مغز مربوط است. فاکس پی ٢ برعملکرد بسیاری از ژن ها و پروتئین ها درمغز تاثیر می گذارد اما ممکن است ژن های دیگری نیز درتوسعه ویژگی های عملی سخن گفتن، همچون تارهای صوتی و نای دخیل باشند. دو عامل درتوانایی سخن گفتن دخالت دارند: تارهای صوتی، زبان و همه این عوامل برای توانایی ما در سخن گفتن تاثیر دارند. اما شاه کلید توانایی بخش درسخن گفتن درتغییرات سلول های مغز نهفته است. اما این دوعامل ارتباط بسیاری با هم دارند وممکن است که یکی ازاین ارتباط ها ازطریق فاکس پی ٢ رخ دهد.»

گریشوند و کوهناپکا می گویند مرحله بعدی پژوهش آن ها بریافتن ژن هایی که فاکس پی ٢ تنظیم می کند و تحقیق درمورد نقش احتمالی آن ها درنارسایی های گفتاری و زبانی متمرکز خواهد بود. پژوهش جدید آن ها درنشریه نیچرچاپ شده است.