وزیر مسکن دولت ابراهیم رئیسی روز چهارشنبه دوم اسفند، در پی مطرح شدن همکاری شهرداری تهران با شرکتهای چینی برای ساخت مسکن در پایتخت ایران و بحث انتقال زندانیان چینی به ایران به عنوان نیوری کار ارزان، اعلام کرد «بیشتر به منابع مالی نیاز داریم تا تکنولوژی.»
مهرداد بذرپاش گفت که چینیها پیشنهادهای متعددی دادند و در چندین مورد با هم توافق کردیم و افزود: «هدف گذاری ما، بیشتر آوردن سرمایه خارجی در بخش ساختمان و مسکن است و به دنبال جذب سرمایه خارجی هستیم.»
گزارشها نشان میدهد که شرکتهای فعال در صنعت ساختمانسازی چین بیش از ۳۹۰ میلیارد دلار، بدهی دارند و همین موضوع حضور آنها در ایران را با ریسکهای بسیاری همراه خواهد کرد.
لطفالله فروزنده، معاون علیرضا زاکانی، شهردار تهران، روز ۲۵ بهمن در مورد چرایی سپردن ساخت و ساز در تهران به شرکت های چینی گفته بود که «چینیها را آوردیم تا در تهران خانه بسازند، چون خودمان تکنولوژی صنعتی سازی مسکن را نداریم.»
پیش از آن هم حمیدرضا صارمی، معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران، در گفتگو با روزنامه «دنیای اقتصاد» که روز ۱۱ بهمن منتشر شده بود، از برنامه «محلهسازی توسط شرکتهای ساختمانی بخش خصوصی چین در مقیاس بالای ۱۰۰۰ واحد» بر روی اراضی «قهوهای» یا همان زمینهای ذخیره در مناطق ۹ تا ۱۶ تهران خبر داده بود.
پس از آن، دبیر انجمن انبوهسازان مسکن و ساختمان نیز اعلام کرد که چین قرار است زندانیهای خود را برای ساخت مسکن در ایران انتقال دهد.
رامین گوران گفته بود که کسانی که در چین زندانی هستند، با مزد کمتر برای کار به سایر کشورها منتقل میشوند.
او تاکید کرده بود که اگر قرار باشد با حضور چینیها در صنعت ساختمان ایران، انتقال تکنولوژی و سرمایهگذاری رخ دهد باید برای آنها فرش قرمز پهن کنیم. اما اگر قرار است ما سرمایه اختصاص دهیم و آنها کار کنند، راه اشتباه است.
دولت ابراهیم رئیسی که با شعار ساخت سالانه یک میلیون مسکن فعالیتهای خود را آغاز کرد، تاکنون با گذشت بیش از ۲ سال و نیم، هنوز از هیچ پروژه مطرحی در این زمینه بهرهبرداری نکرده است.