مطالعات اخیر نشان می دهد که شیوه های هورمونی پیشگیری از بارداری با افسردگی ارتباط نزدیک دارند؛ به خصوص در دخترهای نوجوان.
این پژوهش که نتایج آن در نشریه روانپزشکی جاما (JAMA) چاپ شده، به خاطر عمق و وسعتش پیشگامانه نامیده شده است و حتی ثابت می کند که چرا برخی از زن ها می گویند که قرص های ضدحاملگی هورمونی آنها را غمگین می کند.
در این مطالعه، رکورد پزشکی یک میلیون زن دانمارکی بین سنین ۱۵ تا ۳۴ موشکافی شد و مورد بررسی قرار گرفت.
زن هایی که قرص های ضدحاملگی ترکیبی از دو هورمون استروژن و پروژسترون مصرف می کردند، ۲۳ درصد بیشتر از کسانی که قرص حاملگی مصرف نمی کردند، در معرض افسردگی و استفاده از قرص های ضد افسردگی بودند.
زن هایی که از قرص هایی مصرف می کردند که تنها هورون استروژن داشت، ۳۴ درصد بیشتر در معرض افسردگی و استفاده از قرص های ضد افسردگی.
این میزان درصد در افرادی که از پچ های (چسب های هورمونی) ضدحامگلی استفاده می کردند دو برابر بود.
خطر ابتلا به افسردگی در مصرف کنندگان از حلقه های ضد بارداری ۶۰ درصد و در مصرف کنندگان آی یو دی هورمونی ۴۰ درصد افزایش داشت.
میزان ابتلا به افسردگی و استفاده از قرص های ضد افسردگی در بین مصرف کنندگان نوجوان ۱۵ تا ۱۹ سال، ۸۰ درصد بیشتر از مصرف کنندگان مسن تر بود.
این به آن منظور نیست که خانم ها نباید قرص های ضد بارداری مصرف کنند، بلکه هدفش آگاه کردن آنها از عوارض بالقوه آن است.
کسانی که نسبت به صحت و دقیق بودن این پژوهش شک دارند می گویند این مطالعه دلیل نمی شود که قرص ضد حاملگی موجب پیدایش افسردگی در این افراد بوده باشد.
