«توماس آندرس» نامی آشنا در عرصه موسیقی است، خواننده آلمانی که در سالهای دهه هشتاد و نود میلادی با گروه «مدرن تاکینگ» به اوج شهرت رسید و دستاوردهای ارزنده ای داشت.
این گروه توسط «توماس آندرس» و «دیتر بوهلن» شکل گرفت و با آهنگ های شاد، پرانرژی و عاشقانه خود، طرفداران بسیاری در گوشه و کنار جهان از جمله ایران داشت.
توماس آندرس پس از جدایی از دیتر بوهلن و پایان فعالیت «مدرن تاکینگ»، فعالیت های هنری خود را به صورت انفرادی دنبال می کند. او در سال های اخیر آثار متنوع و موفقی را منتشر کرده و هنوز هم یکی از چهره های مطرح موسیقی جهان است.
توماس آندرس که برای برگزاری کنسرت بزرگی به شهر واشنگتن سفر کرده بود، در گفتگوی اختصاصی با بهنود مکری از بخش فارسی صدای آمریکا، درباره فعالیت های هنری و پروژه های جدید خود توضیحاتی داد.
این گفتگوی تصویری در هتل «واترگیت» در پایتخت آمریکا صورت گرفت و نسخه نوشتاری آن را در ذیل می خوانید.
امشب کنسرت بزرگی در واشنگتن داری، میدانم روز شلوغی است، از اینکه دعوت صدای آمریکا را برای انجام این گفتگو پذیرفتی، سپاسگزارم
توماس آندرس : منهم خوشحالم که با شما گفتگو می کنم
در شبکه های اجتماعی اعلام کردم که قرار است با توماس آندرس مصاحبه کنم، پرسش ها، پیام ها و نظرات مثبت فراوانی دریافت کردم، میدانستی در ایران طرفداران زیادی داری؟
توماس آندرس : در جریان همکاری با امید خواننده مشهور ایرانی متوجه این موضوع شدم، صادقانه بگویم که بسیار تعجب کردم، میدانستم در ایران هم شنونده های زیادی دارم، ولی فکر نمی کردم به این صورت در آن کشور محبوب باشم.
به امید اشاره کردی، سه سال پیش آهنگ مشترکی خواندید به نام
We are one
یا «ما یکی هستیم» درباره این تجربه توضیح بده ؟
توماس آندرس : پروژه هیجان انگیزی بود، آهنگ را در لندن ضبط کردیم و باید بخشی از ترانه را به فارسی می خواندم، با کارهایی که معمولا انجام میدهم فرق داشت، یعنی باید با صدای کاملا متفاوتی می خواندم.
این قسمت کار کمی طولانی شد، خیلی تمرین کردم تا توانستم بخش های فارسی را به راحتی اجرا کنم.
چند هفته بعد از ضبط آهنگ در لندن، برای فیلمبرداری موزیک ویدئو به کپنهاگ رفتیم. هتل ما در سوئد بود ولی فیلمبرداری در دانمارک، یعنی هر روز صبح باید از روی یک پل بزرگ عبور می کردیم و به کپنهاگ می رفتیم و بعد از ظهر پس از پایان فیلمبرداری به سوئد باز می گشتیم، ماجراهای جالبی در این سفر داشتیم و خیلی خوش گذشت.
فارسی زبان دشواری است، چه چالشی برای خواندن این آهنگ داشتی ؟
توماس آندرس : تجربه دشواری بود، صادقانه بگویم که مطمئنم هم نیستم بخش های فارسی را صحیح خوانده باشم، لطفأ شما که فارسی زبان هستید به من بگویید چطور اجرا کردم. ( خنده)
همانطور که اشاره کردم باید در یک چهارچوب متفاوتی می خواندم، اجرای این نوع آهنگ ها برای من که یک اروپایی هستم کار دشواری است، تمرینات زیادی داشتم و بالاخره انجام شد.
سال گذشته کنسرت بزرگی در لس آنجلس داشتی، بسیاری به این شهر به دلیل جمعیت زیاد ایرانی ها، تهرانجلس می گویند، درباره این کنسرت توضیح بده، خاطره یا داستان جالبی داری که تعریف کنی ؟
توماس آندرس : اولین کنسرت خود در لس آنجلس را ماه اوت سال ۲۰۱۵ برگزار کردم، سفر خاطره انگیزی بود، تصور نمی کردم روزی در این شهر کنسرت داشته باشم، لس آنجلس شهر هنر و سرگرمی است.
سال گذشته هم احساس مشابهی داشتم و کنسرت موفقی بود، سپاسگزار هستم که توانستم بار دیگر در این شهر برای طرفدارانم بخوانم.
تماشاگران فوق العاده بودند، محل کنسرت هم عالی بود، در فضای آزاد اجرا کردیم، طبیعت زیبایی بود، منظره چشم نوازی داشت. آب و هوا خوب بود، حدود ۴۰ درجه سانتی گراد، نسیم ملایمی می وزید، مردم خوشحال بودند، می رقصیدند، آهنگ ها را می خواندند. خاطره شیرینی بود که در ذهنم نقش بسته، قول میدهم بزودی کنسرت دیگری در لس آنجلس برگزار کنم.
«مدرن تاکینگ» یکی از گروههای مورد علاقه ایرانی ها است، خاطرات زیادی با آهنگ های شما دارند، چه رابطه ای با «دیتر بوهلن» دارید، دوست هستید ؟
توماس آندرس : دوست نیستیم ولی تماس داریم، می توانم بگویم سالی دوبار از طریق ای میل، تکست یا مثلا «واتس اپ »حال و احوال می کنیم، برای هم پیام می فرستیم، رفیق نیستیم ولی رابطه عادی داریم.
آیا امکانش هست در آینده همکاری مشترکی داشته باشید ؟
توماس آندرس : فکر نمی کنم دیگه پروژه مشترکی داشته باشیم، آن دوره تمام شده، گذشته، بخشی از تاریخ است.
شما ترانه های عاشقانه و پر احساسی دارید که بسیار رومانتیک است، درباره خلق این ترانه ها توضیح بده، چطور این احساسات را منتقل می کنی ؟
توماس آندرس : شاید باید چشمها و گوشها را خوب باز کرد، به رفتار و واکنش های اطرافیان دقت کرد، وقتی مردم احساساتی هستند یا عاشق میشوند، بهترین سوژه برای ترانه هستند. موقعی که اشعار را می نویسم همین رفتارهای عاشقانه را در ذهنم مرور می کنم.
دشوارترین مرحله کار، انتقال این احساسات و عواطف از طریق کلمات است. به نظرم ترانه نویسی از آهنگسازی هم دشوارتر است، چون موقع آهنگسازی هارمونی های مختلف را کنار هم می گذارید و در نهایت یک ملودی عاشقانه خلق می شود، ولی یافتن کلمات مناسب برای ترانه نویسی بسیار دشوار است.
بیشتر آهنگ های عاشقانه، آرام و ملایم است ولی آهنگ های شما شاد و پرانرژی است، به اصطلاح رقصی است، چه رویکردی در این زمینه دارید ؟
توماس آندرس : من عاشق زندگی هستم، امیدوارم بتوانم به همه نشان دهم که زندگی چقدر زیباست و باید از آن لذت برد. البته هر روز دلچسب و ایده آل نیست ولی باید سعی کنیم خوب زندگی کنیم و خوش باشیم.
هر صبحی که از خواب بیدار میشویم باید فکر کنیم که چطور می توان این روز را به بهترین روز زندگی خود تبدیل کنیم. امیدوارم بتوانم با موسیقی خود چنین حسی را به شنونده منتقل کنم، یعنی وقتی به آهنگ های من گوش می کنند، حال و هوای بهتری داشته باشند، لذت ببرند، صفا کنند.
این هدف اصلی من در موسیقی است، دلیلی که این حرفه را انتخاب کردم همین است.
به نظرت چرا «مدرن تاکینگ» اینقدر موفق بود، چه دلایلی داشت ؟
توماس آندرس : واقعأ نمیدانم، هیچ توضیح منطقی ندارم، نمی دانم چرا موفق شدیم، البته سعی می کنم به پرسش شما جواب دهم ولی مطمئنم نیستم پاسخم مناسب باشد.
به نظرم آهنگ ها خیلی تأثیرگذار است، یعنی خود موسیقی به تنهایی شما را به وجد می آورد، هیجان زده می شوید، کیف می کنید.
فکر می کنم مهمترین دلیل موفقیت گروه همین موضوع بود، یعنی مردم در سراسر جهان با این موسیقی و آهنگ ها رابطه برقرار کردند، احساساتی شدند.
حالا شما اشعار عاشقانه و ترانه های زیبا را هم به این معادله اضافه کنید، شنونده ها را خوشحال می کرد، شاد می شدند.
چرا این اسم را برای گروه انتخاب کردید، چرا «مدرن تاکینگ» ؟
توماس اندرس : خیلی تصادفی، دنبال یک اسم مناسب برای گروه می گشتیم، آن زمان یک گروه مشهوری به نام «تاک تاک» در آلمان فعالیت می کرد که در اروپا خیلی معروف بود.
گروههای دیگری هم بودند که پسوند یا پیشوند «مدرن» داشتند، این دو کلمه را با هم ترکیب کردیم و شد «مدرن تاک». البته شرکت صفحه پرکنی از این عنوان استقبال نکرد و تأیید نشد، در نهایت روی اسم «مدرن تاکینگ» توافق کردیم و بصورت رسمی فعالیت های گروه شروع شد.
به عقیده بسیاری از ایرانی ها «شری شری لیدی»، بهترین آهنگ گروه است، نظر خاصی داری ؟
توماس آندرس : راستش به عقیده خیلی ها، این بهترین آهنگ گروه است، دلیلش را نمی دانم، البته به نظرم آهنگ خوبی است و خود من هم علاقه زیادی به آن دارم.
حتما تعجب میکنید اگه به شما بگویم قرار نبود تک آهنگ منتشر شود، یعنی اصلا قرار نبود این آهنگ را ضبط کنیم ولی وقتی به استودیو رفتیم، گفتم حتمآ باید آن را منتشر کنیم و نظرم درست بود.
آخرین آلبومی که منتشر کردی اسمش هست «هیستوری» یا تاریخ، شامل چه مجموعه ای از آثار گروه است ؟
توماس آندرس : این آلبوم مجموعه ای از آثار مشهور «مدرن تاکینگ» است که با تنظیم جدید تولید شده است. به دلیل کنسرت های زیادی که دارم، هر دو یا سه سال یک بار تنظیم آهنگ ها را عوض می کنیم، ملودی ها را تغییر می دهیم یا صداهای جدید اضافه می کنیم.
به این دلیل که بازار موسیقی مرتب در حال تغییر است و نمی توان با همان سبک و سیاق گذشته آهنگ ها را اجرا کرد، قدیمی می شوند و برای نسل جوان جذابیتی نخواهد داشت.
وقتی این آهنگ ها را به شیوه جدید اجرا کردیم، با استقبال زیادی مواجه شد و خیلی ها دنبال خرید مجموعه ای از این آهنگ ها بودند. جالب است که هم اجراهای قدیمی را دوست دارند و هم از اجراهای جدید لذت می برند، خیلی امروزی و متفاوت است.
همیشه می خواستم آلبومی از اجراهای جدید منتشر کنم، سال پیش فرصت داشتم و آهنگ ها را دوباره ضبط کردیم. این آلبوم که اسمش هست «تاریخ»، بهترین های «مدرن تاکینگ» است که به شیوه جدید و متفاوتی اجرا شده است.
الان چند سالی است بصورت انفرادی فعالیت میکنی، درباره این دوره بگو، چه احساسی داری از اینکه بصورت مستقل در صحنه هستی ؟
توماس آندرس: «مدرن تاکینگ» بخشی از وجود من است و تا لحظه مرگم با آن زندگی خواهم کرد. این گروه پایه اصلی فعالیت های هنری من است، ریشه من «مدرن تاکینگ» است، بدون این گروه وجود نداشتم، اینجا نبودم.
ولی آن دوره تمام شد و در حال حاضر روی پروژه های مستقل خود کار می کنم. چند هفته دیگر نخستین آلبوم من به زبان آلمانی روانه بازار می شود، اولین بار است که یک مجموعه به زبان مادری منتشر می کنم.
طرفدارانم در آلمان، اتریش و سوئیس همیشه از من می پرسیدند که چرا آلبومی به زبان آلمانی منتشر نمی کنم، برای آنها عجیب بود که چرا تا حالا این کار را انجام نداده ام.
در نهایت قبول کردم و قرار شد که اگر از نتیجه کار راضی بودم، آن را منتشر کنیم. آلبوم خوبی شده، و مطمئنم طرفدارانم از شنیدن آن لذت می برند.
خلاصه زندگی همیشه در حال تغییر است و منهم سعی می کنم هویت مستقل خود را داشته باشم.
معمولا روز خود را چطور سپری می کنی، چه کارهایی انجام میدهی ؟
توماس آندرس :صبح بیدار می شوم و حدود ساعت نه به دفتر کارم می روم. با مدیر برنامه های خود جلسه دارم، بعضی وقتها هم دقایق طولانی پای تلفن هستم. معمولا برنامه روزانه مشخصی دارم، باید مصاحبه کنم یا به جلسات عکاسی بروم. وقتی روی آهنگ جدیدی کار می کنم، بیشتر وقتها در استودیوی ضبط هستم.
اگر کاری نداشته باشم، از زندگی لذت می برم و آن روز را جشن می گیرم. عاشق آشپزی هستم و غذا یکی از سرگرمی های مورد علاقه من است. اوقات فراقتم را با خانواده سپری میکنم و سعی می کنم بیشتر با آنها باشم.
برنامه کاری فشرده ای دارم، زیاد سفر می روم، کنسرت دارم، باید مصاحبه کنم، خلاصه سرم خیلی شلوغ است و به همین دلیل بیشتر بیرون از منزل هستم.
با سازمان های خیریه مختلفی همکاری داری، به ویژه با سازمان های کمک به کودکان، در این باره توضیح بده ؟
توماس آندرس : به این موضوع خیلی اهمیت می دهم، کمک به بچه ها برای من موضوع مهمی است. یک سازمان خیریه کودکان در آلمان هست که با آنها همکاری می کنم. این بچه ها کودکی سختی داشتند، بعضی از آنها حتی غذا برای خوردن نداشتند یا در محیط های خشن و نامناسب زندگی می کردند. همیشه سعی می کنم درباره اهمیت این جریان با طرفداران صحبت کنم، از آنها می خواهم در حد امکان به کودکان و نیازمندان کمک کنند.
باور دارم ما هنرمندان یا چهره های مشهور وظیفه داریم درباره اهمیت فعالیت های انسان دوستانه بیشتر صحبت کنیم، بسیار تأثیرگذار است. من انسان خوشبختی هستم و زندگی خوبی دارم، وظیفه دارم به دیگران کمک کنم.
در اینستاگرام و شبکه های اجتماعی عکس های زیادی با سگ به اشتراک گذاشتی، گویا به سگ خیلی علاقه داری ؟
توماس آندرس : درسته در خانه سگ داریم، البته همیشه سگ داشتیم ولی همسرم یک شرکت دارد و محصولات مرتبط با سگ ها را از طریق فروشگاه اینترنتی خود می فروشد، اقلامی مثل غذای سگ، تخت، ظرف و چیزهای دیگری که سگ ها نیاز دارند.
خیلی به این کار علاقند است، نمی خواهم تبلیغ کنم ولی چون خود ما صاحب سگ هستیم، او خیلی به کیفیت محصولات شرکت اهمیت میدهد و بهترین ها را عرضه می کند. من هم در حد ممکن و مقدور همسرم را حمایت می کنم و به همین علت عکس های زیادی در شبکه های اجتماعی دارم.
تجربیات مختلفی در «یورو ویژن» داری، در گذشته با برگزار کنندگان این رقابت سالانه همکاری داشتی، اوکراین اعلام کرده به خواننده روسیه اجازه سفر به آن کشور را نخواهد داد و به این ترتیب نمی تواند در مراسم امسال در شهر کیف شرکت کند، ظاهرأ این رقابت هنری دوباره سیاسی شده، نظر خاصی داری ؟
توماس آندرس : درست است، به نظر میاد امسال هم این برنامه سیاسی شده است. بسیار ناراحت هستم، سیاست یک داستانی دارد و هنر داستان دیگری، موسیقی عشق و احساس است ولی سیاست خشک و بی روح است، نباید سیاست را وارد هنر کرد، درست نیست.
موسیقی برای مردم است، برای تفریح، لذت و سرگرمی است، ادغام سیاست و موسیقی اشتباه است، من واقعا از این ماجراها ناراحت هستم ولی سیاست مدار نیستم و کار خاصی از من ساخته نیست.
برای اجرای کنسرت به واشنگتن آمدی، درباره این تور توضیح بده، به چه شهرهای دیگری خواهی رفت ؟
توماس آندرس : اولین بار است که درواشنگتن برنامه اجرا می کنم، خیلی کنجکاو هستم تا واکنش تماشاگران این شهر را ببینم، بعد به شهرهای بوستون و سیاتل میروم. بعد از چند ماه در شهر دبی در خاورمیانه خواهیم بود و تابستان در روسیه کنسرت دارم، سال آینده هم به آمریکا بار می گردم.
چه سلیقه ای برای اجرای زنده داری، چه آهنگ هایی را انتخاب می کنی ؟
توماس آندرس : بستگی به حال و هوای خودم دارد، آهنگ های معروف را که باید حتما بخوانم، قطعأ آثار خاطره انگیز را اجرا می کنم، ولی در هر تور جدیدی برنامه را تغییر می دهم، آهنگ های متفاوتی را می خوانم. خوشبختانه در طول این سال ها آهنگ های زیادی خواندم و می تونم به راحتی برنامه را تغییر بدم، خدا را شکر
نوروز است، سال نوی خورشیدی از راه رسیده، پیامی برای طرفداران خود در ایران داری ؟
توماس آندرس: وقتی که سال نو آغاز می شود، به این معنا است که سال دیگری از راه رسیده، برای طرفداران خود آرزوی بهترین ها را دارم.
همین احساس را هنگام فرارسیدن سال جدید میلادی در اروپا دارم یا وقتی که در آلمان هستم. امیدوارم به تمام رویاهایی که دارید برسید، لحظات خوب و خوشی داشته باشی.
البته بعضی وقتها هم غمگین و ناراحت هستیم، ولی هر روز صبح خورشید دوباره طلوع میکند و فرصت تجربه یک روز بهتر را داریم، بزنم به تخته، امیدوارم در انتهای سال نوی ایرانی بگویید، سال خوبی داشتیم.
از فرصتی که به صدای آمریکا دادی تشکر می کنم، سپاسگزارم
توماس آندرس : من هم از گفتگو با شما لذت بردم، عید شما مبارک