همزیستی قانونی همجنسان: اکنون و آینده

همجنسگرایان نه تنها برای زندگی مشترک، که برای یافتن امکان بهره بردن از تسهیلات قانونی- چون بیمه و ارثیه، نیز برای به رسمیت شناخته شدن در جوامع، می کوشند تا دولت کشور یا ایالت خود را به تصویب قانونی شدن انجام ازدواجشان با یکدیگر متقاعد کنند. در اغلب نقاط جهان، مبانی مذهبی و سنتی، مانع از مبادرت آنها به ازدواج می شود و در ایالات متحده، که قضیه، ابعاد مذهبی و سیاسی دارد، اعضا و هواخواهان یکی از دوحزب عمده سیاسی این کشور- حزب جمهوریخواه- درمیان مخالفان سرسخت قانونی شدن امکان ازدواج همجنسانند. همجنسگرا بودن برخی چهره های شاخص و موفق اجتماع آمریکا؛ زمینه آن را فراهم آورده که ارتباط گسترده تری میان همجنسخواهان با عمده اجتماع برقرار شود و صدای آنان رساتر شود. مسئله ازدواج همجنسگرایان طی رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴- هشت سال پیش – درآمریکا درمیان مسائلی قرار گرفت که در مباحث و مناظرات سیاسی از اهمیت و حساسیت برخوردار شد و همچنان درمیان مسائل مطرح عرصه سیاسی این کشور است.

عضو هفتم از خوان هفتم گذشت
چهارشنبه هشتم فوریه، لایحه قانونمند شدن ازدواج همجنسان درایالت واشنگتن نیز از هفت خان تصویب رد شد و این ایالت را به جمع ایالتهایی افزود که این نوع ازدواج را به رسمیت می شناسند. واشنگتن دی سی، نیویورک، ماساچوست، کانکتیکت، ورمانت، نیوهمپشایر و آیوا – شش ایالت بانضمام پایتخت آمریکا- اعضای قدیمی تر این خانواده اند. نمایندگان دموکرات مردم ایالت واشنگتن برآنند که رسمیت یافتن تأهل همجنسان، معادل رسمیت یافتن حقوق انسانی است و منع شهروندان از این امر، اعمال تبعیض علیه آنها تلقی می شود.

نخستین ایالتی که امکان انجام ازدواج را میان دو همجنس فراهم آورد، ورمانت بود که از سال ۲۰۰۰ – یازده سال پیش – این نوع تأهل را قانونی خواند.

یکی از نهادهای هوادار حقوق همجنسخواهان به نام «گلـَد» (Gladd) برتبعیضی که در اکثر نقاط ایالات متحده علیه همجنسخواهان اعمال می شود، پای می فشرد و می افزاید: «هم اکنون در ۲۹ ایالت این کشور، اخراج کارکنان بخش خصوصی به «جرم» همجنسخواه بودن، قانونی به شمار می رود.

آینه آمار
نظرسنجیهای رسمی تازه ای که توسط موسسه پژوهشی معتبر پیو(Pew) درآمریکا انجام گرفته، حاکی از آن است که ۴۱ درصد مردم این کشور کاملاً موافق ازدواج دو همجسند، ۴۷ درصد از آنان به شدت مخالف آنند، و ۱۰ درصد نامطمئنند. ۲ درصد از جامعه آماری موسسه پیو حاضر به ابراز عقیده در این خصوص نشده اند.

حمایت همگانی از ازدواج همجنسخواهان در آمریکا طی دو دهه اخیر، یک درصد افزون شده است.

کارشناسان آمار بر اساس نظرسنجیهای سالهای گذشته، «پیشگویی» کرده اند که تا پایان سال ۲۰۱۲ - سال جاری میلادی- اغلب شهروندان آمریکایی تصمیم به تأیید ازدواج همجنسان خواهند گرفت. این درحالی است که این «پیشگویی» مخالفان فراوانی دارد.

طی تازه ترین سرشماری همگانی آمریکا از شمارش رسمی همجنسان مزدوج اجتناب شده، اما بسیاری از خانوارهایی که درآنها یک زوج هم جنس – مزدوج یا مجرد- همزیستی می کنند، این اطلاعات را دراختیار محاسبان گذاشته اند. نتیجه محاسبات این بوده که بیش از ۵۹۴ هزار زوج همجنس، زندگی مشترک خود را اعلام کرده اند. از این روی، یک میلیون و دویست هزار شهروند آمریکایی رسماً خود را همجنسگرا معرفی کرده اند. شمار زوجهای همجنسگرا درکالیفرنیا بیش از همه ایالات دیگر این کشور است و داکوتای شمالی با تنها ۷۰۳ زوج همجنس، کمترین شمار آنها را جای داده است.

پایتخت آمریکا- واشنگتن دی سی- بالاترین میزان تراکم زوجهای همجنس را دارد، و ایالتهای داکوتای شمالی و جنوبی، کمترین را. (یادآوری می شود واشنگتن دی سی، درتقسیمات کشوری، ایالت تلقی نمی شود.)

زوجهای همجنس ۱ تا ۴ درصد از جمعیت اغلب شهرهای آمریکا را به خود اختصاص داده اند. ایالت کالیفرنیا که پیشتر لایحه ای را در منع قانونی بودن ازدواج همجنسان از تصویب گذرانده بود؛ هفتم فوریه جاری، لایحه ای را در رد منع پیشین، از تصویب گذراند؛ به این معنا که از این پس، ازدواج همجنسان در کالیفرنیا بار دیگر رسمیت قانونی می یابد. در این حال، انتظار نمی رود که این نوع ازدواج به زودی در کالیفرنیا از سر گرفته شود، چرا که شماری از محافظه کاران و افراطیون مذهبی مخالفت خود را با تصویب این لایحه ابراز کرده اند و قصد استیناف دارند. عده ای از کسانی که این مسئله را پی گیری کرده اند، ارجاع این پرونده را به دیوان عالی آمریکا محتمل می دانند. یکی از نمایندگان ایالت کالیفرنیا در مجلس آمریکا می گوید به نمایندگی از جامعه کاتولیک کالیفرنیا با رسمیت یافتن و قانونمند شدن ازدواج همجنسان به شدت مخالف است؛ چرا که به زعم آنان، ازدواج، بنیان زندگی است و قانونی شدن ازدواج دو همجنس، این بنیان را تخریب می کند.

تسری تسهیل تأهل همجنسان
در دهکده جهانی، بخشهایی از آمریکا به کشورهای دیگری پیوسته که ازدواج را برای همجنسان قانونی می شمارند. به رسمیت شناختن این نوع تأهل، از ایجاد امکان ازدواج همجنسخواهان جداست. این، در خصوص ایالات آمریکا نیز صادق است؛ نمونه آن نیویورک است که تأهل همجنسخواهانی را که در کشور یا ایالت دیگری قانوناً ازدواج کرده اند، به رسمیت می شناسد، اما انجام این تأهل را غیرقانونی می داند. کانادا و مکزیک امکان ازدواج دو همجنس را فراهم کرده اند. برزیل و آرژانتین نیز در میان این کشورها هستند.

کشورهای اروپای شمالی در میان نخستین کشورهایی بودند که زندگی مشترک همجنسان را به رسمیت شناختند؛ جریانی که طی دهه نود میلادی تداوم یافت و نهایتاً از اقیانوس اطلس گذشت. دانمارک از سال ۱۹۸۹ تاکنون، حقوق زوجهای همجنس را به رسمیت شناخته است. نروژ، سوئد و ایسلند هفت سال بعد به دانمارک پیوستند و فنلاند شش سال پس از آنها. اما هلند؛ اولین کشوری بود که به زوجهای همجنس حقوق مدنی برابر اعطا کرد.

در ایسلند، درپی تصویب قانونی شدن انجام ازدواج همجنسان، نخست وزیر آن کشور و معشوقه اش در میان نخستین زوجهایی بودند که به همجنس گرایان متأهل پیوستند.

با آنکه در قاره آفریقا نفس ارتباط همجنسان همچنان تابو تلقی می شود، آفریقای جنوبی در میان کشورهایی است که به لحاظ قائل شدن حقوق مدنی برای زوجهای همجنس، لیبرال به شمار می رود. فرانسه ازدواج همجنسان را غیرقانونی تلقی می کند. به رغم آنکه بریتانیا و آلمان در مواردی از قبیل دریافت مستمری، تأمین اجتماعی و مسکن، حقوق زوجهای همجنس را به رسمیت می شناسند، انجام ازدواج دو همجنس در این کشورها غیرقانونی است.

سرانجام آنکه، گسترش فعالیت احزاب سبز و سوسیال دموکرات در اروپا، و دموکراتها و لیبرال ها در آمریکا، امکان نزدیکتر شدن به برابری حقوق همجنسخواهان را با اکثریت جوامع، افزون می کند.