نشریه «ورایتی » Variety چاپ هالیوود، در پنجمین سال برگزاری فستیوال سینمایی «ابوظبی» در این کشور، اصغر فرهادی فیلمساز ایرانی را به عنوان بهترین کارگردان خاورمیانه معرفی کرد و «آلیسا سیمون» گزارشگر هنری این نشریه در سرمقاله خود، اصغر فرهادی را یک «شاعر پارسی تصویرها» خوانده است.
فیلم «جدایی نادر از سیمین» تازه ترین اثرسینمایی فرهادی، یکی از فیلمهای بخش مسابقه این دوره ازجشنواره ابوظبی به شمار می رود که از روز ١٣ تا ٢٢ اکتبر برگزار خواهد شد.
این روزنامه نگار می نویسد:«بدون شک امسال، سال اصغر فرهادی است. در ماه فوریه گذشته، پنجمین اثر سینمایی این فیلمساز «جدایی نادر از سیمین» نخستین فیلم ایرانی بود که توانست جایزه معتبر خرس طلائی فستیوال سینمایی برلین را دریافت کند. این فیلم محبوب هیئت داوران فستیوال برلین، جایره بهترین آنسامبل (جایزه ای که به گروه بازیگران یک فیلم اهدا می شود) را هم از آن بازیگران فیلم از جمله «سرینا» دختر اصغر فرهادی نمود. دربازگشت به تهران فیلم «جدایی نادر از سیمین» توانست با دریافت هفت جایزه در رده بندی های مختلف رکورد تازه ای در فستیوال سینمایی فجر بجای بگذارد.»
«سیمون» می نویسد:«هرچند تاکنون فیلم های ایرانی علیرغم برنده شدن جوایز معتبر سینمایی در سطح بین المللی از موفقیت چندانی در فروش گیشه برخوردار نبوده اند اما این بار فیلم «جدایی نادر از سیمین» از این جهت نیز توانسته است به موفقیت های چشمگیری برسد. از بهار گذشته تا امروز، این فیلم در فرانسه توانسته است یک میلیون بلیت سینما بفروشد و در داخل کشور نیز از استقبال تماشاگران برخوردار بوده و هم اکنون شرکت های پخش فیلم بین المللی در گوشه و کنار جهان به دنبال گرفتن امتیاز پخش آن هستند. «جدایی سیمین از نادر» توانسته است به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران به بخش رقابت های اسکار در رشته فیلم های خارجی نیز وارد شود.»
بنا برگفته رئیس نشریه ورایتی بین المللی، اصغر فرهادی که قرار است جایزه بهترین کارگردان خاورمیانه خود را ضمن برگزاری جشنواره ابوظبی از دست اندرکاران این نشریه دریافت کند «از هرجهت شایستگی دریافت چنین جایزه ای را دارد. چرا که فیلم او بازگویی ماجرایی است که تا مدت ها در حافظه تماشاگرباقی خواهد ماند.»
فیلم «جدایی نادر از سیمین» ماجرای زندگی یک خانواده طبقه متوسط تهرانی است که در جریان یک منازعه رو در روی یک خانواده فقیر و مذهبی قرار گرفته است. اصغر فرهادی در این فیلم به خوبی پیچیدگی های جامعه امروزی ایران را برای تماشاگر روشن ساخته و مسائلی چون جنسیت، طبقه بندی اجتماعی، عدالت، شرافت شخصی و غرورجریحه دار شده را مورد بررسی قرار داده است.
نویسنده نشریه «ورایتی» در ادامه این مطلب می نویسد:«اصغر فرهادی هم چون « آلفرد هیچکاک» از شرایط خاص بشری برای ایجاد هیجان استفاده می کند و درهر صحنه از فیلم با آشکار ساختن جزئیات تازه ای از خط داستانی، تماشاگر خود را جذب فیلم کرده و هرآن دیدگاه تماشاگر را دچار تغییراتی می کند و با این کار مسیر احساسی و سمپاتی تماشاگر را تغییر می دهد. اما مهم تر از هرچیز دیگری، فرهادی ضمن تجزیه و تحلیل باورهای مذهبی و یا اعتقادات مدرن شخصیت های داستانش هرگز آن ها را مورد قضاوت قرار نمی دهد، بلکه این تغییرات و چرخش های داستان فیلم است که وضعیت این شخصیت ها و نوع تفکر آن ها را مورد سئوال قرار می دهد.»
سیمون می نویسد:« فرهادی معتقد است وقتی شما جواب سئوال های فیلم را به تماشاگر می دهید درواقع این فیلم به پایان رسیده است. اما وقتی همچنان سئوال های تازه ای مطرح می کنید فیلم آغاز می شود، تماشاگر به تماشای آن علاقمند می شود و روند فیلم در درون تماشاگر ادامه پیدا می کند.»