آوریل ۲۰۱۷ یکصدمین سالگرد ورود آمریکا به جنگ جهانی اول است. آمریکا پس از جنگ جهانی اول، در جنگهای متعدد دیگری هم نقش داشته از جمله جنگ جهانی دو و یا جنگ ویتنام در قرن بیستم میلادی.
در تاریخ این کشور در قرن بیست و یکم نیز از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ به بعد، آمریکا در جنگهای پیاپی بوده است که از جنگ با افغانستان شروع شد و هنوز هم ادامه دارد.
موزه ملی پرتره آمریکا که بخشی از مجموعه عظیم موزه های «اسمیت سونین» است در نمایشگاهی تحت عنوان «چهره جنگ – آمریکائیان در جنگ از ۱۱ سپتامبر تا امروز» به جنگهای آمریکا در قرن ۲۱ پرداخته که مورخ ارشد موزه، «دیوید وارد» آن را سوژه ای معاصر می داند.
او می گوید برای دست اندرکاران موزه این نمایشگاه اهمیت خاصی دارد چرا که نه تنها هنر آن، بلکه سوژه اش نیز معاصر است.
نمایشگاه با ارائه آثار ۶ هنرمند در سبک تصویرسازی معاصر از طریق نقاشی، ویدئو، عکس و طراحی به هزینه ای که آمریکا از سال ۲۰۰۱ تا کنون در جنگهای پیاپی پرداخته نوری می افکند.
دیوید وارد می گوید «هدف ایجاد نمایشگاه این بوده که ببینیم هنرمندان – خصوصا در سبک پرتره - به جنگ و سربازان چه نوع واکنشی نشان میدهند. همچنین می خواستیم یک جنبه یادبودی نیز داشته باشتد. از این نظر که میدانیم جنگ ادامه دارد، که مردم می جنگند و می میرند. و این جنگ حال بخشی دائمی از زندگی شده است. اما وقت نمی گذاریم تا به آنها نگاه کنیم. مردم امریکا با دیدن این نمایشگاه شاید بیشتر معنای جنگ را درک کنند.»
امیلی پرینس یکی از شش هنرمند، کتابدار دانشگاه استنفورد در کالیفرنیاست است و با نقشه های قدیمی و اسناد ویژه سر و کار دارد. او بیشتر از ۵ هزار پرتره کوچک سربازانی که در جنگ های امریکا جان باخته اند را کشیده روی دیوار به ترتیب زمانی نصب می کند. پروژه ای که بیش از یک دهه وقت برده است.
او می گوید « هدفم از این کار شکستن تصویر ابستره اعداد است و نگاهی فردگرایانه به سربازانی که هنگام جنگ جانشان را از دست داده اند. »
هر ردیف نشان دهنده یک هفته است و تصاویر سربازانی را که در آن هفته کشته شده اند در بر می گیرد. امیلی می گوید این اثر در مورد اعداد نیست. درمورد ایجاد حس همدردی است.
لویی پالو یکی از ۳ عکاس نمایشگاه ست که از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ را همراه با سربازان در جنگ آمریکا با افغانستان در خط مقدم گذراند و از سوژه هایش عکس پرتره گرفت.
«میخواستم در عین حال که جنگ را پوشش می دهم یک سری عکس ارائه کنم تا مردم را با این سربازان آشنا کنم – تا درک کنند که اتها هم انسان هستند، نه ارقام و آمار.»
دیوید وارد مورخ ارشد موزه پرتره امیدوار است بازدیدکنندگان بعد از دیدن این نمایشگاه به قدرتی که در پرتره نهفته است پی ببرند و از دریچه این قابها وارد دنیای دیگری شوند. و با کسانی که در آن دنیا بسر می برند ارتباط برقرار کنند. با تاریخ، با مکانی دیگر، با زمانی دیگر، و با تجربه ای که بیشتر ما با آن نا آشناییم.
نمایشگاه «چهره جنگ» در موزه پرتره آمریکا؛ تلاشی برای درک معنای یک قرن جنگ
او میگوید اگر ما وارد جنگ می شویم باید هزینه اش را هم در نظر بگیریم. نه تنها آنچه به دست می اوریم. بلکه آنچه از دست می دهیم.
