گروهی از زندانیان سیاسی در نامهای خواهان پایان دادن به صدور و اجرای احکام اعدام ،پایان خشونت عریان در جامعه و زندانها، رعایت حقوق بشر و کرامت انسانی و عدم بازداشت فعالان سیاسی مدنی و خانوادههای دادخواه شدند.
این نامه که به صدای آمریکا رسیده است توسط زرتشت احمدی راغب، رضا سلمانزاده، مصطفی رمضانی و رضا محمدحسینی امضا شده است.
این زندانیان در نامه خود ضمن محکوم کردن یورش به بند زنان زندانی سیاسی در زندان اوین و سرکوب دختران و زنان در خیابانها،همراهی و همدلی خود را با مردم آزادیخواه ایران اعلام و تاکید کردند که «بهای رهایی مردم و سرزمینمان از چنگال استبداد را با جان و دل به سهم خود پرداخت میکنند.»
زندانیان سیاسی نامبرده که خود را «زندانیان سیاسی تبعیدی در قزلحصار» معرفی کردند با بیان اینکه «حکومت شاید بتواند جان ما را بگیرد ولی آزادی را هرگز» افزودند:«بیتردید زندانها یکی از پایگاههای مبارزه و ایستادگی در برابر ستمپیشگان حاکم است اما زندانیان سیاسی همواره بر پایه وظیفه انسانی خود تلاش میکنند با چیرگی بر تمامی محدودیتها و فشارها،روشنایی و امید را بر جامعه بتابانند.»
زرتشت احمدی راغب، رضا سلمانزاده، مصطفی رمضانی و رضا محمدحسینی در این نامه همچنین خاطرنشان کردند:«در پی بالا رفتن میزان جنایتی به نام اعدام، با بازیچه و اهرم کردن مذهب و قانون، شاهدیم که کنشگران سیاسی در زندانها تن به سکوت ندادند از جمله زنان زندانی سیاسی در زندان اوین و زندانیان سیاسی در قزلحصار اما نتیجهی این اعتراضات هجوم بیشرمانه و ضرب و شتم زنان زندانی سیاسی، محبوس در اوین توسط زندانبانان و به راه انداختن جنگ به بهانه حجاب بر علیه دختران آزادیخواه میهن بود.»
این زندانیان سیاسی این اقدامات جمهوری اسلامی را «نشانه پلیدی و هراس دستگاه سرکوب» دانستند و خواستار پایان فوری اعدام و خشونت در جامعه و زندانها شدند.
در پی گزارشهایی از ضربوشتم زنان زندانی سیاسی در زندان اوین، سازمان گزارشگران بدون مرز و انجمن قلم آمریکا در بیانیههایی خواستار آزادی این زندانیان شدند.
زندانیان سیاسی زن محبوس در زندان اوین ۱۶ مرداد، در اعتراض به اعدام رضا رسایی، دست به تجمع زدند که شماری از آنها از سوی مردان نهادهای نظامی و امنیتی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و مقامات زندان نیز از درمان زندانیان آسیبدیده جلوگیری کردند.