یادداشتی در وبسایت نشریه نیوزویک از جولیو ماریا ترزی*
بسیاری از سازمان های حقوق بشری خواستار توجه به این امر شده اند که بسیاری از شاخص های داخلی در جمهوری اسلامی در دوره مذاکرات هسته ای با ایران و پس از آن بدتر شده است.
سپاه پاسداران ناظر بر سرکوب رژیم علیه مخالفان سیاسی بوده است. منافع ناشی از لغو تحریم های بین المللی نصیب سپاه پاسداران و دیگر نهادهای وابسته به حکومت شده است و مردم بهره ای از آن نبرده اند. نرخ بیکاری دو رقمی و نرخ تورم از کنترل خارج است.
گسست میان مردم ایران و رژیم ایران خود را در اعتراضات سراسری ایران در دی ماه نشان داد که قدرت ملاها را تهدید و بیشتر جهان را شگفت زده کرد.
تهران که هرگز دست از نقض حقوق بشر نکشید یا برنامه موشکی و تهدیدهای منطقه ای و تخاصم جهانی اش را متوقف نکرد نباید از ابتدا از لغو تحریم های اقتصادی بهره مند می شد.
اما حال که شاهد احساس عمومی مردم در ایران بوده ایم، ایده مماشات با آیت الله ها باید یک بار برای همیشه به پایان برسد یا در غیر اینصورت اروپا همدست این ماجرا خواهد بود.
انتخاب ها و پیامدها کاملا روشن هستند.