خانواده چهار شهروند اروپایی که در ایران زندانی هستند، در نامه‌ای به جوزپ بورل رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا درخواست کردند آزادی عزیزان آن‌ها به اولویت اصلی مذاکرات هسته‌ای با جمهوری اسلامی تبدیل شود.
امضاکنندگان این نامه در گفت‌وگویی با بخش فارسی صدای آمریکا گفتند اتحادیه اروپا نباید در مورد وضعیت گروگان‌ها در ایران سکوت کند.
نامه‌ای که به رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا نوشته شده لحنی جدی و انتقادی دارد و این پرسش را مطرح می‌کند که چرا اروپا وضعیت گروگان‌ها را به اولویت اصلی تبدیل نمی‌کند.
بلندین بریر، خواهر بنجامین بریر گردشگر فرانسوی که در ایران زندانی است گفت: «ما لحنی جدی را برای این نامه انتخاب کردیم چرا که دیگر نمی‌دانیم چه کار کنیم که توجه لازم را بگیریم. ما باید مدام مبارزه کرده و به همه نشان دهیم چقدر این موضوع مهم است، چطور زندگی این افراد و ما از بین می‌رود. باید لحنی جدی انتخاب کنیم تا این موضوع را در اولویت قرار دهند.»
غزاله شارمهد دختر جمشید شارمهد هم گفت: «ما نامه‌های زیادی نوشتیم، روش‌های مختلفی را انتخاب کردیم ولی گویا جواب نمی‌داد و به همین خاطر تصمیم گرفتیم لحن خود را عوض کنیم. ما تعارف با کسی نداریم و این هم درخواست‌های شخصی نیست. این وظیفه هر دولتی است که برای شهروندان خود اگر در چنین شرایطی گرفتار می‌شوند و به کمک نیاز دارند، هر کار می‌تواند بکند.»
غزاله شارمهد در ادامه افزود: «این همکاری بین همه خانواده‌ها نشان داده که از تجربه‌های آن‌ها می‌شود آموخت و دیدیم بهترین راه این است که بدون رودربایستی با آن‌ها صحبت کرده و بگوییم این وظیفه شما است؛ شهروندان شما را آن‌جا گرفته‌اند و شما سکوت کرده‌اید. این قابل قبول نیست و کمکی است برای کسانی که پدرها یا مادرهای ما را گروگان گرفته‌اند.»
این نامه خطاب به جوزپ بورل می گوید شهروندان اروپایی زندانی در ایران مورد شکنجه و رفتار ناعادلانه قرار می‌گیرند و با اتهام‌هایی واهی مواجه شده‌اند.
هاریکا قادری، همسر کامران قادری شهروند ایرانی اتریشی هم گفت اتحادیه اروپا باید در مذاکرات هسته‌ای با ایران، بحث گروگان‌ها را در اولویت قرار دهد. او افزود: همسرم باید این‌جا در اتریش و کنار خانواده و سه فرزندش باشد و نه در زندان در ایران.
خانم قادری گفت: «همسرم کامران قادری بیش از شش سال و هشت ماه است که ناعادلانه در ایران زندانی است. تا الان نامه‌های خیلی زیادی نوشته و از مقامات اتحادیه اروپا و دیگر کشورها خواستم کمک کنند. ولی بعد از این همه سال سختی و بی‌عدالتی، من تصمیم گرفتم به همراه دیگر خانواده‌هایی که عضوی از آن‌ها ناعادلانه در ایران زندانی است، از آقای بورل بخواهیم که اقدامی سریع انجام دهد.»
خانواده‌های احمدرضا جلالی پژوهشگر ایرانی سوئدی، جمشید شارمهد شهروند ایرانی آلمانی، کامران قادری شهروند ایرانی اتریشی و بنجامین بریر گردشگر فرانسوی، این نامه را امضا کردند.
در حال حاضر افرادی چون عماد شرقی، سیامک نمازی و پدرش باقر نمازی (شهروندان ایرانی-آمریکایی)، مراد طاهباز (شهروند آمریکایی، بریتانیایی، ایرانی) مهران رئوف (شهروند ایرانی-بریتانیایی) شهاب دلیلی (شهروند ایرانی دارای اقامت دائم آمریکا)، مسعود مصاحب و کامران قادری (شهروندان ایرانی-اتریشی)، احمدرضا جلالی (پژوهشگر ایرانی-سوئدی)، فریبا عادلخواه (شهروند ایرانی-فرانسوی)، جمشید شارمهد و ناهید تقوی (شهروندان ایرانی-آلمانی)، بنجامین بریر (گردشگر فرانسوی)، سسیل کوهلر و ژاک پاری (زوج فرانسوی) در ایران زندانی هستند.
