در هنگامه ادامه اعتراض ها، میدان تحریر در قاهره به مکانی تبدیل شده است که در آن معترضین به یکدیگر کمک می کنند و دیده شده که خیابان ها را جارو می کشند، زباله ها را جمع می کنند و غذا، آب و دارو را با هم قسمت می کنند.
فادی عواد، ۳۲ ساله از آغاز قیام در آنجا بوده است و می گوید: *** حالا، وقتی به چشم های جوانان نگاه می کنید، شادی می بینید، هوشمندی می بینید، قبول یکدیگر را می بینید - همه، داخل یا خارج. گمان من این است که مصر سرانجام کشوری بزرگ خواهد بود. امیدوار هستم.
حسنی مبارک رییس جمهوری از دیرباز حکومت خود را با این هشدار که بدون او، هرج و مرج بر مصر مسلط خواهد شد، تقویت کرده است. معترضین، طرفداران مبارک را متهم به حمله به روزنامه نگاران خارجی و فعالان حقوق بشر و انداختن لوله های آهنی از پشت بام های ساختمان های اطراف میدان کرده اند و می گویند آنها سعی دارند خیابان ها را به هرج و مرج بکشانند.
محمود شاکر، معلم ۲۴ ساله رانندگی اهل غردقه، که در کرانه دریای سرخ، با آنها درگیر شده و از ناحیه دست چپ و چشم زخمی شده است می گوید: *** با این حال، آماده ام تا پای مرگ بجنگم.
شاکر به یاد می آورد حتی جرج بوش، رییس جمهوری پیشین آمریکا، که چهره محبوبی در میان اعراب نیست، می خواست مبارک دموکراسی را قبول کند.
شاکر ادامه می دهد و عواد حرفهایش را ترجمه می کند: *** کشورهای عرب، به دست جوانانشان تغییر خواهند کرد - نه سالمندان و افراد فاسد مانند مبارک.
این جوانان به ناراضیان مسن، از جمله محمد البرادعی رییس سابق آژانس بین المللی انرژی اتمی مشکوک هستند. آنها همچنین نگران آن هستند که اخوان المسلیمن در صدد برآید انقلابشان را سرقت کند.
اما آنها بودند که با کمک فیس بوک و توئیتر انقلاب را به خیابان های قاهره کشاندند و عواد چشم انداز خوش بینانه جوانان را بیان می کند: *** تمام مرم مصر تغییر می کنند. خود من، عوض می شوم.
مصر دموکرات تر خواهد شد. امیدوارم اقتصاد و همه چیز، پس از کنار رفتن این رژیم، بهتر شود.
اعضای نسل جوان مصر می گویند تغییراتی که از هنگام فرو ریختن دیوار برلن جهان را فرا گرفته، سرانجام به خاورمیانه رسیده است.